Snaren en Woorden

h) Dagboekpoëzie vanaf 2007

 

Dit is ons Leven

Dit is jouw Leven.

Teruggeven onmogelijk.

Zijn heeft vele redenen.

Er doorheen en beleven.

Het zware op tijd achter laten.

Omvormen tot het ware van binnen.

Zijn, verhelende, verhelderende rijkdom.

Afzondering en reünie.

Maar steeds uitwisseling.

Zij het met wijsheid gewogen.

Zij het uit toorn geboren.

Terecht of onterecht.

Uit liefde en blesserende zegen.

Bless your blessings.

--------------------------octo

 

 

 

 

Roodborstje noem je

Veel meer dan met je naam.

Duik je al eens op.

Op een uitgekozen moment.

Op een tafeltje in herfstzon.

Maar elders ook, altijd onverwacht.

Lijkt wel of je blijft staan of hangen.

Om dialoog aan te gaan.

Die korte momenten tussen ons.

Even geluk in mij met jou vangen.

En vrijer kan dan niet.

Je staart en je staartje.

Oogjes en pikkebekkje zo fijn.

Met al je opgepoetste kleuren.

Ben je aanmoedigend nieuwsgierig zijn.

Je lijkt wel een postbode uit de hemel.

Spaarzaam met ook jouw unieke lied.

Ons aan domheid van onrust herinnert.

Ons met je danspasjes op een andere voet zet.

Voor je weer je hoofdje draait.

Om je volgende luchtduik uit te meten.   Octo

zo tussen mensen van niet alle dagen

zijn gelijkenissen te vinden met die van alle dagen

ook tinten en zijn van elke variteit van mens

al zoals fruitsoorten tot in alle hoeken van de wereld verspreid

creaties van natuur, cultuur, maar ook veelzijdigheid van manieren om

met zieleroerselen om te gaan in die soms onbewuste

betrachting van allen om korter bij de innercommunicatie te raken

 

Zijn dat zich niet teveel uitput in teveel ballastwaarden en louter wiskundige filosofie.

Zich niet uitputten in teveel beweging, alleen maar om tot stilstand te komen.

Octo eeind april 2012 na Kretareis

 

Eindelijk likt de zon me weer

tafel houten balkon

dak ondergroeit

netwerk van takken

in alle levensdomeinen

zullen toch weer bloemen, bloeien, groeien

wijl zon korter bij dan nu in 't noorden

me likt, in porien smelt

wijl de zee 2400 keer

aankomt, vertrekt

aangetrokken door het sterrenstelsel

teruggegooid door de aarde

geluiden brengen je in zalig berusten

uitzuiveren, verstaan

hoop opdoen voor 't vergaan

dat weer alles zal worden doorgegeven

om telkens weer het ontstaan

geboren te doen worden

op basis van de vorige informatie

zoals kosmische krachten kunnen

de mens, het verlengstuk dat begrijpt

of dat zou moeten en willen

lucht zo zuiver

drijft van zee en bergen

door al mijn kanalen

en wakkert de idealen aan

dooft de brandhaarthjes van pessimisme

verstrikt de emotionele schaduwkant

steekt het vuur voor verlichting en inzicht aan

maakt op langere termijn

ook hongerig naar aardse eten

octo na Kretareis

 

 

 

Zinnen Zetten. Vlammende tinten haren uit het Noorden Amazone van soms uit het zuiden Met haar strakke pakje modieus, bosgewadengewijs Oh zo warme ondergrond van lachen Gerijpt door jaren mensenervaring Getekend ook wel Altijd dapper doordoen De mouwen opstropen, de handen er uit Liever dan gedragen te worden Duiken soms in pijn Die de hare niet hoeft te zijn Ze zwerft op wegen, wijl ze tussendoor levenslopen verbindt. Barst dan de zon' s lievelingsdochter uit haar coulissen Als haar schaduwen wijken en alle spots in de vele kleuren van haar ogen alle irissen er in doen ontwaken... ben je blij dat je haar kent. Gij allen die een tijd samen spoort, behandel haar waardig ! In dees of 't gene oord... of de wraakgeest zal U vinden.

 

Fijnzinnig wezen

Begaan met Begrijpen Boetseert het zijn leven.

Weg van het onbegrip der volwassenen,

die de eigen uitdagingen niet begrepen, de pijnen, onbewust vaak doorgaven.

De wereld was zo groot, de weg naar zelfstandigheid lag open.

Immer als reisgezel de onbegrepene willen bijstaan .

Als ook de ruimte en de landschappen die de aarde bood.

Werken aan mensen en situaties in nood.

Vanwege de eigen fijnmazigheid zelf in lage luchtdrukperiodes geraken.

Zich weer rechten en er weer staan vol nieuwe ideeën.

Met op de hoede zijn voor euforie en overschatting.

Haar grootste bondgenoot, de elegantie waar mee ze haar passen zet.

Het meisje dat ze in zich wist te bewaren.

Haar wedervaren en weder varen.

Haar link met mooie plekjes om wonen en speelse verwondering om de dingen.

Haar liaison met cultuur.

Fijnzinnigheid die de uitdaging met breekbaarheid aanging.

 

 

 

 

Oosterse sferen

zij had duidelijk een voorkeur voor

dit type man

dat alle vrouwen als zijn zusters zag

behalve misschien 2

zijn moeder en wie weet...

zij misschien

 

 

 

 

Het ligt tussen de dennebomen

het licht tussen de dennebomen

is wat je zoekt

wat je soms nodig hebt

het ligt, hangt...,  zomaar tussen de bomen aanwezig te zijn

het is

jij bent

het wordt

wij zijn

allen

afzonderlijk

 één

nu

later

en altijd weer opnieuw

 

 

 

 

 

 

 

vader fysica en moeder chemie

Overgrootpa BibBang keek naar zijn dochter Straling,

hoe ze verliefd werd op beeld atoom, hem, het worden wou

fotonen floten haar om de oren

er kwamen moleculen van

Oma Mater, Planeet, vond haar draai rond Ster Zon 

ze smolten hun goedjes in mekaar

en hun kleinkinderen

de eerste celletjes waren klaar

Ma Organo in zee, deed het nog steeds volgens XX

Organos werden organismos

en toen kwam 't systeem van Pa XY

samen kropen ze aan land

om aan hun recentere kunstwerken te beginnen

nu is alles precies af

dacht de familie natuur

er is genoeg voor ieder

maar zie ze daar en daar toch zitten vechten om meer

gedenk, het principe van de cel,

was oorspronkelijk

delen

vlieg redt vlieg

rand van vijver

insecten in over ijver

ééntje lag in ’t water

stokje er in en weer aan land

twee minuten later

een koperen vlieg op rug in water aanbeland

een andere met een zoefvlucht

raakte haar en deed haar kantelen

en zij kwam ook weer vliegend aan land

waar de kip koos tussen dan eens gras en dan wat graan

maar met die vlieg raakte ook zij van de vijverbaan

en een mens keek toe en voelde

alle wortels in het bos zo goed aan

voor hij dacht, geniet maar

wie weet is het binnenkort niet gedaan

dit bestaan

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

haiku voor m’n verjaardag :

 

als wolken glijdt het leven

in kleuren van zwart, wit, grijs

en alle tinten blauw

 

fv

én :

“ een beetje warmte en een beetje zon is het beste wat ik je kan wensen

koester het licht en hou het licht in deze wereld en tussen mensen”

 

fv

 

 

 

 

 

stadsmusje

• op een stadstrotoir , een piepjonge mus aanbeland ze keek onzeker naar mij en ik blij naar haar “hee jong dink, weet je wel waar je bent aanbeland” ? “deze wereld staat op veel plaatsen in brand” ! Het zeespiegelnivo, het bijenbestand. Het kon haar niet veel schelen. Voor haar was ’t hier allemaal neig interessant.

• Ik kan bijna vliegen, schudden met mijn kont

• Was oh zo blij toen ik m’n eerste wormpje vond

• Kan me niet schelen dat mijn voorouders dino’ s waren

• Wil alleen later een nestje en wat aaren

• Liefdes verliezen en zielen die heengaan

 

• Grote liefdes verliezen.
• Staat kort bij zielen die heengaan.
• Of bij zij die niet kunnen of mogen komen
• Levens die men een stukje of veel moet afstaan.
• Ze dan hier en daar nog herkennen.
•  
• Liefdes verliezen.
• Negeren soms, redenen uitvinden…
• Over waarom het zo moest.
• En soms kloppen ze.
• Verdriet en weemoed met dezelfde en andere inhoud.
• Opluchting soms, maar van wie of wat of wanneer ?
• Men denkt, na deze, geen deel lijden meer.
• Terwijl het vuur soms nog wat na smeult.
•          Relaties.
• Altijd op andere toonhoogten, dimensies.
• Andere situaties van noden van anderen.
• Van de eigen verhalen ook.
• Moeten ervaringen ons nog komen bezoeken ?
• Moet men er zelf nog naar op zoek ?
• De gevoelige snaren van mooie en unieke raakpunten.
• Blijven herinneringen met het hart verbinden.
•  
• Grote liefdes verliezen.
• Staat kort bij zielen die heengaan.
• Verdriet en geluk en middenmoot, nooit dezelfde inhoud met die of die.
• En voor passie zijn er ook zeven kleuren en tonen.
• En vele liedjes in zeven stijlen.
• De eenvoud van de witte ridder en de prinses.
• Naar het land van mythen en legenden verwezen de dag van vandaag.
• Pipi Langkous en Peter Pan bestaan niet in de volwassenen wereld.
• Indien er twee het blijven kunnen, het weze hen gegund.
• Hou vast en geniet…en kies voor mekaar.
• Complexere situaties…minder goed hanteerbaar.
•  
• Grote liefdes verliezen.
• Staat kort bij zielen die heengaan.
• Hoe ouder men wordt, soms hoe zwaarder de optelsom.
• En op de duur…
• Licht blijven, altijd licht proberen blijven.
• We waren het, zijn het en blijven het…
• Althans letterlijk en in filosofische zin.
• Tussen mekaar hangt af van dag tot dag.
• Na al die ontelbare, niet meer verwoordbare periodes.
•  
• Grote liefdes die weer vriendschap proberen zijn.
• Opluchting en ook wel een beproeving.
• Zoals bij alles dat men niet is gewoon.
• De bio negeren, valt te leren of integreren of niet.
• Men is gewoon ook niet meer wie men was toen men losliet.
• Weet niet zeker wat te houden.
• De eigen voorvaderlijke spelingen.
• Het vervolg dat men er zelf aan breide.
• Alle steken die men wel moest laten vallen.
• Want breien aan het leven doe je niet alleen.
• Het niet gemaakt zijn door het verleden…
• Voor het volgen van een te sterk stramien…
• Ondanks de brede schouders en een zee aan begrip…
• Ondanks verdragen en weinig of geen last van jaloezie…
• Raar bij wie wel en bij wie niet en wanneer.
• Goede vrienden… en worden als kinderen en wijzen.
•  
• Grote liefdes verliezen.
• Zoals de vreugde, nodig om via de kunst.
• Weer dichter bij de ziel te geraken.
• Maar het lijkt meer op dichter bij de geest geraken.
• Die van iemand die men niet meer verstoren kan.
• En houdt van blije dingen.
• Wetend dat het leven meer met mensen voorheeft
• …dan alleen romantiek en allerhande passie.

• De huidnood

 

• Lang geleden in een ver land.
• Een aanraking was magisch.
• Hand die je arm kort streelde.
• Een kus, identiteitskaart van de bioziel.
• Alle balletten der naaktheid geproefd.
• De groei van je geest, onze ook bevorderd.
• Toen haalde de schaduw van ’t verleden
• En zij die niet graag hadden wat we deden ons in.
• Vernauwden ons tot en langzaam verdween de roes.
• Om toch nog vrienden hoogtepunten te kennen.
• En dan op een dag is men te lang alleen.
• Alsof alles wat ooit werd gedacht en gevoeld nog ergens is.
• Zo weet je dat dan weer bij het horen van een mooie song.
• Om te vermijden dat je bioziel langzaam wordt uitgehold.
• Is sterkte en bezig zijn met de geest en de kunst geboden.
• ’t Lijkt wel of huid voortaan verboden voor je is.
•  
•  

• 57 jaar, baah, een tussenstopje 1954 2011 2054

• Eerst wat wensen

 

• Ons zorgend,
• Al wat ouder maske
• Is jarig…nee vandaag worden we niet meewarig
• Kussen, geschenken, een klein kadooke,
• Voor bij het ochtendboke.
• Ik wens je zoveel klein geluk.
• Kleinkindergeluk.
• Onverwachte gunstige evoluties…
• In wat nu nog problemen lijken.
• Octaaf
•  

•  

•  

•  

•  

• Dan een gedicht : getiteld 17^de verjaardagsgedicht

•  

 

• Na 56 jaren in dit leven
• Begint nu je laatste jeugd
• Wat je hebt weg te geven,
• Vertaal het in vreugd !
• Dat deze je moge brengen…
• Menig moment innerlijk geluk.
• Dat niets, niemand je zachte verenge
• Met iedere lach gaat er wat minder stuk
• En doen wij en anderen dat ook…
• Dan ben je binnen 44 jaar geen knook i
•  
• octo
•  

  

88 jarige moeder, oma,

11x8, proficiat en dankjewel

1924 .O.   StOk, het oude lemen huizekke, een tweede meisje erbij

                   Meer een Germaanse, aan Mediteraner zus haar zij.

8. Achter de ploeg in Neerlinter in ’t huurhuis, kon ze het paard al laten trekken

                   Later zouden de meiskes en noorderling Jef en zuiderser Sylvie hun eigen huis betrekken.

16. ZEStien, al veel gezien met al die kennissen, buren, ooms en tantes en neven en nichten.

                 Vele vertellingen heeft ze ons gedaan, over al die mensen en hun plichten en zwichten.

                 De oorlog begon ook in dat jaar. En eindigde met een goe lief.

                 Ne brave hardwerkende jongen, echt haar gerief.

                 Hij uit een oorlogsdorp, zij geraakt door een stukje wapentuig.

                 In die tijd, net zoals nu, op een ander was ’t hier heel ruig.

                 Maar toen konden ze beginnen verkeren, zes jaar lang

                 En laten zien welke noten ze nog hadden op hunnen zang.  

                 Ze kon haar Frans van in haar schooltijd in de Walen.

                 Op ’t gemeentehuis in Neerlinter wist ze altijd haar gelijk te halen.

           24.Ze liet zich overhalen om mee in ’t fruit te gaan werken op een boerderij

                 Ze trouwde er met de oudste zoon, samen dag in dag uit, trouw, zij aan zij.

                 Elke denkbare tuin –en boerenstiel kreeg ze onder de knie.

                 Het bedrijf groeide en van kamionette kwam een kamion of 2 in de fruitcompagnie.

                 Van 5 uur ’s morgens voor de meesten hun werk de leveringen van fruit noteren

                 Zeker in honderd boekskes, en van evenveel mensen en families kon ze nu dingen leren.

                 Een geluk dat haar schoonmoe bijsprong aan de pot en pan

                 Want altijd was er zoveel en meer te doen bekan.

                 Na vier jaar tijd voor de eerste kleine meid

                 Nu ook al ver bekend vanwege haar gezonde voeding en heelprodukten en vlijt.

32. Tegen 4x8 was het tijd voor een zoon met een 8 in zijn naam.

                 En toen hij acht was, had ze hem ook al in een steeds groter ploeg van ‘werken’ staan.

                 Vermits man, vaak naar buitenland met het fruit, deelde Gerardinneke de lakens uit.

                 Altijd zat iedereen in ’t veld of op de grootmarkt in Mechelen met tonnen fruit, fruit, fruit.

                 Met werkvolk en eigen familie ondereen aan één tafel op de noen,

               Dat waren nog eens schafttijden, voor ieder die leute en werken had vandoen.

               Op haar 36 jaar in 1960 werd haar huidige schutsengel geboren

                Haar derde kind, een meisje liet flink, zoals ze toen al was, van zich horen.

               Ook zij vond na haar loonjaren in ‘t fruit en de fruitcommerce haar weg.

               En tot op vandaag, nee, pak ze daar maar ni weg.

40. 1964 ondertussen, alles moest groter en groter,harder werken om mee te kunnen samen

               Slepen en sleuren en dragen, hoe meer alles op wielen ging, hoe meer kilo’s er bijkwamen

               Frigo’s werden bijgebouwd en meer volk aangenomen

               ’t ene seizoen in ’t andere, nooit een maand zonder fruit, ni aan vakanties toegekomen toen

               Maar een reden tot scheiden, was dat nog niet toen, welk ook een seizoen

               Je zeurde gewoon niet en deed wat je verondersteld was te doen.

48. 1972, alle sporen van de oude boerderij zelf al jaren verdwenen ondertussen

               De zaak,een drukke fruitkwekerij, sorteerdershal,handel met den bompa al ten ruste.

               Nadat Gerardine voor hem had gezorgd dat hij een waardig levenseinde kreeg,

               Als eerste in een reeks van vijf oude mensen, bracht ze veel geluk in hun levenseind teweeg.

               Jaren zijn we soms dagen ’s nachts soms mee opgestaan toen het willen leven stokte…

              Tot de andere kant van ’t leven aan de deur klopte.

56. Ons ma moest naar de kliniek voor haar strenge maar goede hartje, zonder omwegen

               Hier en daar wat af en bij en ze kon er als een echte Vancampenhout weer tegen

              Ze was nu al twee keer grootmoeder geworden ook en tegen de tijd van ’t pensioen

               Zorgde ze al eens voor die of die kapoen.

72. Wat genieten met haren René, een uitstapje en hier en daar, nog iets doen met fruit

              Maar na enkele jaren, was ook dit liedje uit.

               Zeven mooie, moeizamere jaren doch, kon ze zelf nog met wat hulp voor hem zorgen.

               Van toen af hebben we haar altijd trager zien gaan, eerst met stok en pikkel

               Dan achter het karreke aanlopen op ’t gemak en dan zelf in dat vehikel

               Gekookt en gezorgd heeft ze, tot ze echt niet meer kon.

               In den hemel krijgt ze voorzekers een plaats op ’t balkon.

80. In 2004 werd ze tachtig en al een jaar was René er niet meer, waar was de tijd ?

             Aan opgeven dacht ze echter niet, ondanks de jaar na jaar mindere mobiliteit.

             Ieder jaar zorgde ze voor eenieders verjaardag en alle jaren een lekker feest.

             Waar nooit iemand tegen zijn goesting is bij geweest.

             En nog dagelijks heeft ze haar nuchtere of plezante kritiek op de actualiteit

             En op of ge nu al wel of niet alleen en met wie zijt.

            Ondertussen na jaren ononderbroken zorgen van vooral onze jongste zus,

             Staat ze ook op goede voet met elke verpleeg- en huishoudengel van ’t sociaal krus.

           Nee, met z’n allen onderschatten we niet de pijnen die de Dafalgan bestrijd

             …dat ze er nog dagelijks mag bijzijn en horen is ons allen van te veel ‘weid’(waarde)

           Gerardinneke, je was en bent hier heel goe bezig op aarde.

           Je kent de verhalen van heel veel mensen, over wel en wee en cenze

          Je komt ook heel graag nog onder de mense

           Al laat het nog in een auto geraken heel veel over te wensen.

           Ge zijt nog altijd één uit de duizend, zonder pretence.

96. Wie zal het zeggen…of we je tegen dan met zijn twee

          Nog dagelijks in je eigen bedje bij jou thuis te slapen mogen leggen.

         

Octaaf 8

2012 blogs

Graag schrijf je

voel je

denk je

over, aan, de...

zinnen van het leven

Je vult aan met

wat partijen, kerken, mensen...

niet zeggen ...en legt verbanden

je probeert het mooi in te kleden

zodat zin aanvoelbaarder wordt

voor hier en daar enkele enkelingen

die ook met het ik en samen leven

op zoek naar de stilte en de pracht

naar de laatste kerk, de innerlijke mens ondermeer

juweel door hoogten en laagten gevormd

met de logica van het mystiek onverwoordbare

zowel als de ratio

co

NB filmpje van 'Kabaaltent' met teveel decibels, juist achter een kerk  volgt later, alvast een foto (comeback oude radios)

Je kan rustig naar de radio luistern of naar ergens gaan waar het kabaal het kabala-gehalte bij wijze van spreken overtreft

Zich amuseren is heel ok, maar neemt men nog wel voldoende de tijd voor verdieping ?

Merelsnaren

Wekken me 's morgens

De valavond daarvoor

Bij thuiskomst uit schemer

Verwittigen ze me al

Laat je gaan

Hun taal is makkelijk te ontcijferen dan

Nadat je 's morgens de dromen...

van je oogbollen wreef

Ze zingen in iedere taal

In't dialect, in 't verwante Zweeds, dan weer

"Morning, moring Poëet, ben je klaar.

2x 3x 4x

"Morning" "Morning", op zoek naar ware waar... waar ?

Hun noten vertellen van de echtheid van het leven

Niet zomaar voor even..

voor even altijd...

en morgen in ' Frans, 't Spaans?

of Chinees en Russisch, maar dat wordt eerst ...

weer nieuwe dingen leren

octo

 

 

 

Opstaan.

Zes na Zes.

Ben je nog niet failliet

dan ga je nog niet op de fles.

 

Vroeger ging je er onder door

als d'oogst mislukte

't kweken van de beesten tegensloeg

als ziekten niet stopten

als 't weer oorlog werd

 

Nu,

moet 16, niet 11 percent worden gehaald

maakt men de olie duur om oorlogen uit te lokken

moeten te veel papieren in orde zijn

moet alles in 't groot, de één zijn brood...

...is niet de ander zijn speculatie

 

nu,

ga je failliet omdat banken geen banken zijn

elders, door oorlog en heel veel honger ...

niet alleen door 't weer

nu,

hier...ook door die relatieproblemen...

die dat allemaal meebrengt

en het willen hebben en doen van teveel

niet te vergeten

belgie, land met de grootste prijsstijgingen, ’t wordt duur om uw hol te verwarmen en wassen (sorry voor de dubbele bodems) octo de blogkunstenaar

 

citaten,

Een training in inzicht en resistentie, is het leven.

Mekaar kunnen uitstaan en weten hoe met mekaar omgaan, kan je leren

Er zijn altijd speciale, gewone redenen waarom mensen niet met mekaar om kunnen.

De hele strenge winter, na lentewerk beschouwd, een echte prestatie achter de rug.

Geen slaaf van het geld worden en dan sterven.

Denk aan 'n personage uit je leven, ’n bib met boeken, hoofdstukken opent zich.

Hoe hoger wijsheid, hoe meer intensiteit van observatie, kalmte, hoe rijper de raad.

Zo'n vreemd voorgevoel over anderen of jezelf, waar komt dat van ?

Soms onthouden we alleen de dialogen die we verkeerd interpreteerden.

Analyseren wat er werkelijk gebeurde, gebeurt soms op lange termijn, achteraf.

Positief leren denken heeft soms eigen conflicten nodig.

Teveel afgedreven van waarmee je meer zou moeten bezig zijn, schaadt dat niet ?

Bestaan, altijd in functie van de energie die je achterliet, altijd weer opwekt.

De ziel in een biologisch huis, embryo van, transformator naar een spirituele wereld

Ratio en Logica worden nogal een verliefd op Muze, Fantasie en baren inspiratie.

Waarom zou een eerste indruk toch vaak zo belangrijk zijn ?

Heb je soms ook dat gevoel dat iets heel grappigs staat te gebeuren ?

Blijven doen waar je een hekel aan hebt, heeft zelden voordelen.

Uit vrije wil iets beslissends en ingrijpends doen, krachtig iets.

Als je je té goed voelt, komt de polariteit daarvan al gauw om de hoek kijken.

Wat gebeurt, gebeurt op tijd op de schaal van evolutie.

Ineens kan er iets totaal vergeten opduiken ,des te beter nét je dat nodig hebt.

Oriënteren op eigen sterkte om de eigen koers te kunnen aanhouden.

Je kan anderen wenken geven, het stuur van hun fiets hebben ze zelf vast.

Soms verbergt men info voor je, soms verberg je best zelf een beetje.

Kennis, rode loper voor de spiritualiteit.

Gewicht loslaten door lachen, observeren, douchen, bewegen, toilet....

Heerlijk als je gedachten niet stokken en alles zomaar door je vloeit.

Waanzin is soms een crash van vliegen op te grote hoogte of te lang kruipen op grond

Afstand en samen weg afleggen, beide nodig.

Interactie in hoe dingen tot stand komen door mensen, opmerkelijk fenomeen.

Beelden die uitgroeien tot symbolen van, tekens van het zijn.

Intuwitie staat symbool voor waar de ziel het spirituele raakt.

Interpretatie van gebeurtenissen en emoties en gevoelens, een levensopdracht.

Je inner-communicatie op punt stellen, voorwaarde voor een spirituele visie.

Niet uitgesproken woorden en leren luisteren zijn partners.

Intuïtieve en spirituele analyses raken mekaar.

Zoals het weer veranderen ook stemmingen door allerlei factoren.

Het positieve voorbereiden van momenten en hun personen dient de dialoog.

Een goed gevoel proberen vast houden maakt veel meer mogelijk.

Vragen stellen aan jezelf, aan anderen, op het hoger bewuste gericht.

In relaties de mogelijkheden duidelijk van de moeilijkheden onderscheiden.

Een zin vol woorden kan een praktische, psychologische en spirituele waarde hebben.

Ook woorden zijn symbolen van het dagdagelijkse tot het spirituele.

Ruimte en tijd, veel relatiever dan we zouden kunnen veronderstellen.

Positieve dingen in de richting van anderen sturen, zelfs zonder opdrachten te aanvaarden.

Gewoon kracht vragen helpt, wanneer ze ontbreekt.

De genezende werking van juiste beeldvorming en inzichten, er zijn geen studies over.

In elke periode van je leven verwek je in waar je dan mee bezig bent.(zijn kunt)

Gedachteöverdracht zonder woorden wordt mogelijker bij intenser bestaan.

Geheel der gebeurtenissen en toestanden, onlosmakelijk met evolutie personages.

Het DNA, waar het verleden woont en werkt

Hoog inzetten om iets te bereiken, zelfs al gaat het per stap en is de top voor anderen

Via al die personages in je leven begrijp je het totale plaatje meer en meer of minder en minder.

Een zoeker naar zin is eigenlijk een detective.

Magisch magnetisme, duiven vinden hun weg terug zonder gps.

Alles als een remix van het vorige, met steeds weer meer bewustzijn en skills.

Dood. Als je in je eindstation voor de 'zee' afstapt en niet verder kan, ben je nog ergens.

Straling.Fysische,chemische,bio,denk,ziele,kunst,geestesWERELD.Straling.Eenheid.

Laat ons niet mekaars vulkaan zijn die ons belet van te vliegen.

Barst maar eens goed uit dat het over is.

Begrijp wie je bent en dat je voor een stuk bent wat en wie je naar hebt gezocht.

Het zijn is kleiner en neemt toch meer plaats in dan de grove materie.

Zekerheden kunnen zo eenvoudig zijn, elk kent zijn eigen geaardheid in feite.

Evolutie van straling tot onze ziel en weer geest, straling. Heilige drievuldigheid.

Werp het dopje van een citroen in water en je ziet de zon en kringen der planeten.

Zijn plantenzaadjes in de lucht zich bewust waar ze naar toe moeten om te aarden ?

Zin en ziek hebben meer met mekaar te maken dan men denkt.

Leven, levens, voortdurend voorbereid.

Op takken van de boom van verontwaardiging kunnen scheuten van inzicht uitschieten.

To be or not to be, but what is to be ?

vervolg

Oppassen met aannemen van haast onmogelijke werken.

Ook jij bent een stuk van de oplossing.

Doen wat je voelt dat ok is, moment per moment.

Dichter bij spirituele raken is facetten van de ziel van het totale bestaan doorleven.

Verbinden van de eerste indruk met de voorlopig laatste...doorlopende analyses.

't Meeste confronterende waarheid te verwerken, grootste kans op verdringen.

Ongemakken zijn er niet om op anderen af te wentelen.

Karma zoekt altijd evenwichten tijdens dit leven zelf, we proberen het door te geven.

Kennen alle personages de betekenis van de stukken waarin ze spelen ?

Emotioneel is dit een zowel gevaarlijke als hemelse wereld.

Produceert onze biozielspirit niet betere stoffen om kalmte te bereiken dan pillen ?

Je weet maar wie je bent als je weet waar je vandaan komt.

Van jongs af aan weten wat voor je ligt, zo werkt het niet, al kloppen vermoedens eens.

Die en die ga je tegenkomen en dat en dat ervaren, geleidelijk weten waarom.

Dood. Uiteenvallen elementen. Straling. Genetische verbondenheid. Uitwisseling ?

Leven is dagelijkse voorbereiding van verbetering van het kwalitatieve bestaan.

Niet te doen, alle inspiratie proberen te onthouden, dat zoekt zijn wegen wel.

Wijsheid komt niet alleen op een top, ook bij het dalen, stijgen, rusten, bezinnen... .

Dromen, soms surrealistische remix, kunstwerkjes mét en zonder boodschap.

Mensen, op hun best als je de stukjes onopgeloste negativiteit niet merkt.

Aarde...hiernamaal...daarnamaals...altijd een NU is een eenvoudiger voorstelling.

Bestaat 'tijd' alleen voor hen die zich niet goed in hun vel voelen ?

Het verleden, 'heengegane', altijd één in het repeteren (NU)van de volgende show.

Zowel de geletterde als de ongeletterde snappen niet alle structuren.

Energie is ook : uiten woorden, handelen, geloof in het mooie en goede, hoop,... .

Inzicht dat tot +Energie leidt, wordt gedeeld, uitgewisseld, ervaren, niet zomaar afgetapt

Je kan en hoeft niet iedereens leed aan te kunnen.

Onnodig blijven slikken zonder te leren...ach kom nou !

Te dit en te dat, veelal op te lossen door TEvreden.

'Waar is de nacht alweer naartoe, 'denk je al eens bij het morgenlicht.

Elk ontwaken is een kans op een vervolg.

Iemand aan je zijde willen en je alleen aan jezelf intreseren...is bijna leegte.

In het boek van 't al is elke mens een hoofdstuk.

Jezelf tot leven wekken is de wortels van je angsten uittrekken en inzichten planten.

Machtig gevoel op momenten dat alles achter je waarachtig zin heeft gehad.

Vanuit de beweegredenen van velen neemt men aan het leven deel.

Je hebt het of je hebt het niet of nauwelijks je kan het wel leren verwerven. Wat ?

De zin van het zinvolle, soms nauwelijks te achterhalen, onzin is soms duidelijker. Worden is ervaren door observeren en handelen of niet handelen, door de juiste woorden of het gepaste zwijgen, door leren luisteren...heel gunstig voor alle gedachten die leiden tot juiste inzichten in functie van goede doelen tijdens het proces van interpreteren van de onevenwichten.

Is alles dan toch te gek voor woorden ?

'Relier' is zich bijvb.verbinden met het geheel van 'zijn',kerken maakten er 'religion' van.

Las al eens wat onthechting aan alles en veel in, de natuur wacht buiten op je.

Ervaren observeren, becommentariëren, los van druk der omstandigheden.Opgave !

Gezondheid is een onderschat geluk.

Wens op tijd wat veiligheid en goede dingen voor mensen om je heen.

wijsheidjes meegeven ?

Hoe groter je interessen en bereidheid van wie je echt bent te willen en kunnen beleven, hoe beter je het nu leert sturen. Emoties zijn daar een belangrijke leermeester(es)in. Ze leren ons dingen in fasen, die we alleen kunnen bijsturen als we het allemaal weer eens begrepen hebben...en weten wat we willen...op dat moment kunnen we van uit een evenwicht echt handelen of besluiten nog niet te handelen...met het geloof en de hoop dat het dan positief uitvalt voor jezelf en anderen (hoe tegenstrijdig dit aanvankelijk lijken kan.

Wie kan voor anderen aanvoelen wat nu voor hen een positieve richting kan zijn...toch liggen de meest antwoorden in onze kleine en grote omgeving voor het grijpen...als we het zoeken tenminste niet hebben opgegeven.

octoäanse wijsheid 20-21ste eeuw

-de waarheid komt uit vele hoeken en moet dagelijks een beetje samenvloeien

-is er een energie die de hele evolutie van straling tot cel en wij niet heeft nodig gehad ? straling misschien…wat is ze ?

iets dat 'geen inhoud' benaderd ontploft, de basis van de bigbang, keiner of gelijk aan nul kan niet, alles wat is, wil niet NIETS zijn, vandaar dat het nihilisme geen goed beeld heeft van het zijn...de grandiose evolutiereis van straling naar atoom naar cel enz...eindigt ook voor een stuk weer in straling...die waarschijnlijk de bron is vh onbestemd verlangen waarvan hier sprake http://deblogfilosofen.skynetblogs.be/

.

 

Remedie ter voorkoming verstoorde harten

Laat de kinderen hun onschuld

De huismoeders in evenwicht

De huisvaders met rust

De ouderen in hun vrede

De kringlopen uit het verleden

herhalend of doorbrekend

is dit niet voor eenieder een makkie.

Laat niet teveel zwaars op je nek

of wankelen doet die anders rustige innerlijke plek.

Veel ligt vast, weinig kan al eens worden doorbroken.

Tijdelijk of meer permanent...

altijd op weg naar het woord 'content'.

Maar soms zonder zichzelf nog te kennen.

　zonneschijn

schijn maar zon

op het schijnbare en het echte

op de herwonnen deugdzaamheid

van de hij en zij ziel

op alle onnodige en nodige omwegen

op het niet opofferen van integriditeit

op mensen die alle soorten emoties nodig hebben, om dit telkens anders te zeggen

“Onze oude had duidelijk niet stil gezeten,”

Heb nog enkele vakanties nodig gehad om alles te lezen !!!

 

Konec ? 6/6/2012 the day when Venus past the sun…105 years to go now and then 8 years later again and 8 years later again and then again 105 years of waiting.

 

DEELIII filosofisch verzet

WERELDGENOOT

FILOSOFISCH VERZET/VOEDSEL VOOR DE GEEST, bijna alles voor mensen met interesse in filosofie, geschiedenis, politieke actualiteit & analyse & cultuur & linken daarnaar met 500 eigen artikels en honderden linken, foto's, film...,kunsten en reisverslagen, tips, annonces, sociale strijd, actuele toestanden in de wereld, vanuit een filosofische hoek.

Filosofisch Verzet is een speurtocht via artikels, proza, poëzie, essays, pamfletten, citaat boeken-en filmtips, voornamelijk over hoe een planeet één natie kan worden. Over hoe filosoferen ook persoonlijke zingeving wordt. Over hoe graag leven mogelijk wordt.

 

WERELDGENOOT, werkloos ?Tijd om je af te vragen waarom? Teveel werk? Altijd meer op minder tijd presteren? Je wordt tot een helse concurrentie met andere collega's, boeren of andere kleine ondernemers verplicht? Je hebt vragen naar het waarom van armoede en oorlogsverspillingen, terreur? Je vindt het maar niks dat de oorlogsmachine via 1man,1president,1premierin gang kan gestoken worden, tegen zijn congres of partij in? Je denkt, leven en werken in zo een wereld, dat kan toch niet de bedoeling zijn ?Je ziet de zin van het werk dat je doet niet meer zitten...en je vindt zo dadelijk maar niets anders.Je vindt geen partij of vakbond die een allesomvattende uitleg heeft, een globale aanpak voor de wereldproblemen voorstelt? Of de tegenkrachten die je ontmoet lijken versnipperd ? Je ondervindt dat sommige media of het onderwijs je het hoe en waarom van de geschiedenis en het hedendaagse niet genoeg duiden kunnen? Ook je sociale omstandigheden zijn niet gebaat met al die omstandigheden? Je bent een aantal uitzendingen, kranten of ongezonde leefgewoonten moe en je wil daar om te beginnen bij je eigen iets aan doen? Je beseft dat een mens niet alleen gemaakt is om te werken en je wil opkomen voor jezelf en anderen? Omdat ook bij andere mensen, andere gezinnen, werkeenheden, landen...dezelfde vragen zich nog schrijnender en dringender lijken te stellen. Jij hebt geen drug meer nodig, je weet uit eigen en gedeelde ervaring heel goed dat op ijdelheid en zelfmedelijden gebaseerde consumptiedrang, je kritische zin en je innerlijke verdieping http://hetvoortijdigtestament.skynetblogs.be in de weg staan.

Kortom je bent je bewust van een aantal zaken die je bewustwording vernauwen.

Je realiseert je dat je medestanders nodig hebt om al dat inzicht in vernieuwende groei en daden om te zetten. Een bewuste keuze dringt zich op voor meer en meer mensen. Je wil je best inzetten voor een betere wereld zonder armoede, oorlog, werkloosheid en allerhande vervuiling als die wereld er dan maar niet uitziet als nu: afgejakker op het werk, te weinig interesse voor de rest van de wereld, te weinig tijd voor lezen, studeren

Het leven niet meer als zingevend kunnen ervaren. Dom amusement, sensatie voor alles. Steeds meer mensen willen diepgang en inhoud vinden. Shows over hoe men mensen elimineert, zodat het individu dat overblijft met de poen of lotto gaat lopen. Bestudering van de psychologie om er geld mee te verdienen en ieder op zijn plaatsje te houden. HOERA? HOERA? Wat amuseren we ons rot binnen het kader van het geldimperialisme en de casinoëconomie. Valse spanningen opbouwen om ons van onze anderskleurige of klassegenoten of andersgelovigen af te scheiden. Nog meer reclame in onze hoofden jagen om ons nog meer doen te kopen...dat proces mag niet stilvallen of het geldsysteem valt op zijn gat. Je inzetten voor een wereld waar dan geen gekken om een oorlog om afzetmarkten vragen omdat een oorlog weer voor werk ZOU zorgen. Een wereld waar men niet met halve waarheden goochelt, het beschermen van machtsposities indachtig. Men misbruikt het rijke filosofische erfgoed achter woorden zoals religie, geloof, god socialisme enz...voor de doeleinden van de zotste speculaties. 't Kan niet de bedoeling zijn dat dat allemaal zo blijft. Alles evolueert. Misschien maken we het nog wel mee:

Een modern systeem voor toekomstige verkiezingen via het internet, een soort internetreferendum om eerst een globaal programma goed te keuren en daarna op projectlijsten de vertegenwoordigers ervan aan te duiden(een blauwdruk hiervoor, zie : http://bloggen.be/conscience2008 

 

Toemaatje:

 

Je roerde alles tot diep in de kern, schreef het gebald neer, de noodzaak aan geconcentreerde vertaling, raak je niet kwijt. Hoe hoger je bewustzijn van andere mogelijkheden, hoe meer geduld om alternatieven leefbaar te houden, te organiseren. Ideeën laten groeien vereist naast het spontane, discipline en inzet, gekruid met passie en zelfkritiek, anderen met bewustzijn wapenen, streefdoelen vooropzetten. Het nieuwe dat doorbreekt geeft voldoening, 't einde ervan vaak door de ouderen niet meer meegemaakt. Het totale bewustzijn van overkoepelende kennis, blijft vrijblijvend indien er geen daden op woorden volgen. De synthese van iedere ontgoocheling werpt zijn onverwachte vruchten af en de rijpheid komt met de bereidheid om nieuwe vragen te stellen. Momenten dat je denkt genoeg gegeven te hebben, zijn de voorlopers van nieuwe initiatieven...zelfs al botst onoordeelkundigheid voor een langere periode tegen je op. Je geeft het niet op als andermans passiviteit, onbegrip, verveling ,negatieve emoties...blijven steken in geestelijke tering. Daar waar het individualistisch snobisme de eenheidsstructuur van het algemeen belang vergift, daar is welvaart niet ok. OCTO

 

Platformtekst filosofisch verzet linker kolom http://filosofischverzet.skynetblogs.be

 

Eindelijk er acht-er gekomen !

De drijfveren van het menselijk bestaan !

Hoe kunst ontstaat.

Het kwetsen en verblijden van mekaar programmeert de levens.

Dat alles balsemt en overwoekert het sociale.

Geeft dwaze politieke spelletjes veelal vrij spel.

Eindelijk, alles valt op zijn plaats.

Al het nuttige opgebouwde even terzijde.

Woorden die beginnen met God, gewoon een denkmethode.

Wetenschap, een voertuig naar méér inzichten.

Lichamen, de echte tempels van geestelijk ontwaken.

Eindelijk het waarom van het leven zelf, onbeschrijfbaar in roman. Leven zelf…

Dat alles op zijn diepst doorwoelen kan.

Dat speelt met alle emoties, een spel.

Dat het negatieve uit het positieve sleuren wil.

Eindelijk doorgrond, weer bijna tot op de bodem.

Niet de goeie ouwe fictieve God, maar de mens, bijna ondoorgrondelijk.

Niet alleen voor zichzelf en voor anderen.

Niet alleen door de voorouderlijke pijnen, de nieuwe compositie en zo.

De angst om te vergeven en vergeten, doet bloesems verwelken.

Eindelijk begrepen welke soorten vruchten, karakters dan worden geboren.

Waarom we hier rondlopen, hier horen en weer niet.

Waarom er sterke schouders bestaan.

Waarom liefde ongemerkt domineert, maar de soorten angst regeren.

De ijdelheid, het te grote zware ego, hebzucht, jaloezie à l’infinie.

Eindelijk ogen, hart, verstand, weer even op open.

Welk een afwisseling van geluk en ongeluk moeten worden doorstaan.

Welk een vermijdbaar (?)aantal paden, gejaagd gelopen.

Welk een linken allemaal afgewogen, verbanden herwogen, geschrapt, geschept.

De mens, waarom dat eeuwige te min en te onmin.

Eindelijk zowel emoties, gevoelens als eeuwige straling, kernen en elektronen verklaard.

Hun werking, zoals die tussen man en vrouw en mensen, in beelden en gedachten ook.

Hun reddend onverschillig evenwicht en heilzaam overhellen weer opnieuw.

Hun soms te lang blijven lopen achter de feiten.

Eindelijk bijna alle watertjes doorzwommen.

Bezit, wraak en weerwraak, meelij wekken, de koestering van de onmacht.

In alle soorten camouflage en alibi’s vluchten.

Onbegrepen eigenheid zogezegd, omwille van valse trots.

De andere niet kunnen luchten, de uitdagingen ontvluchten.

Concrete Redenen genoeg om op te sommen.

Altijd het onbegrepen verleden dat zich wreekt.

Niet snappen dat ook het niet uitgesproken spreekt.

Niet geloven dat eenieder hier met zijn eigen redenen bestaat.

Het verschil tussen achterkant en voorkant, algemene lijn en detail niet zien.

De veelal onvermijdelijke driehoeken en andere kansen tussen mensen.

Het stoffelijke en de gemakzucht laten primeren.

Bemind willen worden met teveel verliefdheid op zichzelf.

De enige, de beste, de snelste…willen zijn.

Te koud, te warm, de seizoenen in mensen niet kunnen zien.

Hun klimaat, hun ondergrond, hun overlevingsvormen, hun afschermen niet kennen.

Wacht niet op het te vroeg willen sterven om je geest te kunnen laten geboren worden. Octo 5/08/2009 woensdag

 

 

na de dood

De stilte,

is allen die niet meer bestaan

is opkomen en overgaan,

is terug naar onze essentie

in stille beelden blijven ze voor de levenden achter

wat we onszelf wijsmaakten verdwijnt

wat blijft, onze menselijke waarde;

licht, schijnend in licht,

met de lucht ingeademd door de nog ademende

Licht,

is ook die die er niet meer zijn

Lucht,

doet niemand pijn

Tijdens de zwaarte van het leven reeds even

stilte, lucht en licht zijn,

ze zijn wie de heengegane waren.

 

 

 

ode aan een punt

vederlicht, immens zwaar, zou ik willen toeven,

in het punt van waarheid, echtheid

waarrond alles cirkelt, dacht ik zo

...behoed het willen weten van verscheuren

...behoed de ontsluierende kracht van zich in te willen graven

...kijk uit voor het teveel verlangen naar de overkant

Troebel witte stilte, vertel me van het luisteren

Sterre verre draagwijdte, eindeloze ontwikkeling

kijk uit naar een brug naar ergens

vraag een eeuwigheid stilte voor onvatbare dingen

leef, mens leef, weef mens weef

te midden het stille, eenvoudige en goede

dankbaar voor al het goede en mooie,

zelf te zien, zelf te zoeken;

dwars doorheen kortzichtige onwetendheid

 

o combination,

 

voortijdig testament

Begraaf me maar,

desnoods aan de andere kant van de wereld.

Intens heb ik hier leren leven en innig meegeleefd. Op weg naar meevoelen, te veel medelijden gehad.

Te veel lasten willen dragen en lusten willen begrijpen.

Mee gedogen van en in verzet komen tegen wat een mens te beurt kan vallen.

Op kleine en grote schaal, in heden en verleden, lichtbakens uitgezet naar dan.

Niet teveel naars meer moeten verdragen, mijn kinderlijke droom blijft.

Vreemd genoeg is er aan narigheid geen gebrek.

Vaak hebben we niet genoeg aan het spontane om gelukkig te zijn.

De eenvoud van de natuur is ons dan te rustig.

De redenen waarom mensen bij elkaar horen, te complex.

Het deel innerlijke rust van de naaste, zalig of onuitstaanbaar bij momenten.

Vermengd met het deel onzekerheid en onrust, de basis van het bestaan.

Van daar ook weinig tijd voor de ontwikkeling van een sociaal bewustzijn.

De regels van produceren en distribueren, we zijn gewillige onderdaan.

Er meer mee begaan dan bij het wezenlijke in het leven.

Dus, begraaf me maar, leg me niet in chemisch bijtend zuur.

Het ‘oplossen’ van dode lichamen, weer iets nieuw om geld mee te verdienen.

Ach, graaf me een kuil en wikkel me desnoods naakt in een oud tapijt.

Of in een oude boekenkast met een plank er op, geef de boeken weg…

Als ik er de kans zelf niet toe kreeg.

Wees een verlengde van mijn leven door geen ruzie over bezittingen te maken.

Mijn echte erfenis zit eigenlijk voornamelijk in jullie ziel en wat ik er achter liet.

Zelfs het onbegrepene zal nog doorwerken.

 

Het houten ruimteschip in het woud van haast glazen bomen

Hier vond ik een soort onbeschrijfelijke rust in m'n eigen. Hier kon ik de eenheid met de natuur smaken en kon het ruwe, het nog niet tot het rijpbewuste ontwikkelde, me minder raken. Hier werd tussen hemel en aarde in aangeraakt, gestudeerd en gezonnebaad. Hier werd intens gedroomd en geanalyseerd en gewandeld. Hier kon je je eigen gedachtengolven laten smaken wat er in de wereld te observeren viel.

                       

Deze plaats leek een paraboolantenne die dingen ontving en doorgaf. Deze plaats liet zo vele planten stralen en vogels bestaan. Hier ontwaken is je eigen op de trilling van het draaien van de planeten zetten. Hier slapen is weten dat de schors van de bomen in je dromen meer dan echt zal zijn. Hier dagelijks vertrekken en dagelijks terugkomen is ondertussen weten wat die dromen betekenden. Hier ontwaken is de groeipijnen van mensen met uitdagingen die problemen werden, gezuiverd terug de lucht insturen. Hier zijn is weten dat er niet altijd even aanvoelbare vormen van heel sterk licht bestaan...is weten dat zogenaamd dood en zogenaamd leven één zijn; één middelpunt voor wie het voelen kan.  

 

Hier leven is beseffen hoeveel meer er door niet overvloedig eten, vrijkomen kan. Hier leven is weten dat je voornamelijk van liefde, water, planten en bomen of struiken-extrakten, fruit en kaas en af en toe wat vis of kip en zo, leven kan. Hier drinken is alles met mate genieten, een wijntje, een pintje...en hoe minder suiker, hoe minder je zomers puffen moet. Hier leven is mensen met financiële en emotionele problemen tegenkomen, die ook daardoor de schoonheid hier niet meer aanvoelen kunnen...zomin als sommige mensen zonder financiële problemen dat soms kunnen.

Hier sterven moet zijn zoals een boot die op het water brandt of een kiem waaruit nieuw leven komt.

 

Hier zie je wat je mist, als de mist ochtendlijk zweeft tussen de bossen. Hier staat de zon soms buiten haar cirkel in brand als mensen in hun midden uit het donkere woud komen gewandeld.

Hier fluit een bepaalde vogel dag en nacht... . Hier galmen geen smartlappen van 'laat me nu toch niet in de steek, ik kan niet zonder jou' door de eter. Hier is voor het sterke deel in je, het verleden helder, het NU een beetje toekomst reeds. Hier kan je verleden en toekomst doen verdwijnen in het NU...dan focust alles waar je mee bezig bent, zich in jouw middelpunt. Je wordt onbeweegelijk, vast punt, je straalt door je ogen en geeft een soort onbegrijpelijke levensenergie door.

 

Die momenten zijn uniek en niet voortdurend en je moet altijd weer door het aardse lijden, altijd weer een beetje sterven om weer kiem en om weer straal te kunnen zijn.   Hier ontlast men zich met de deugd die het afscheiden van het oude, bewust geven kan. Hier wordt adem verbinding met aura. Hier worden organen spiegels van universele krachten, met elk een ander gezicht. Hier gaan chacra's open en wordt al het aardse bovengezogen, terwijl de rest van het kosmische naar beneden daalt. Hier wordt vrijen het zien en voelen van hele dikke en soms hele fijne aura, die jaren jonger maakt en die de tijd voelbaar niet opgevreten heeft.

 

Hier moet je jezelf eerst een tijd uittesten voor je dit allemaal doorhebt. Hier kan je zo gelukkig worden, dat je tenslotte weet dat je weer voor andere, moeilijke uitdagingen zult worden geplaatst. Hier zeg je dikwijls DANK aan de natuur, voor menig mooi SEKOND...voor ieder deeltje van een uur.   Hier verzin je niet, hier komt altijd alles op je af. Hier begin je niet, hier werk je af. Hier luirik je niet...hier rust je uit.

 

Hier is 'hier' ook niét hier. Hier gebeurt lachen veelal vanbinnen. Hier draai jij niet rond vanalles, maar ben jij vast scharnier, dat openingen maakt.

Hier hangt 's nachts al hetgeen in de dag niet bovengeraakte...morgen zal het weer worden beschenen en hoef je het maar te plukken...als je op je eigen trilling zitten blijven kan...en niet mee door anderen naar beneden wordt getrokken.

 

Hier worden geneesmiddelen overbodig, want het bannen van je illusies en angsten alléén...geneest. Sommige emoties zijn soms illusies, geldstrukturen en hun legers zijn er de materiële uitwerking van. Hier hangt niet veel jaloezie, hebzucht, egoïsme, trots, agressie en onwetendheid meer, maar hun tegengestelde, uitgezuiverde...voorlopig... altijd voorlopig ?

 

Wie geen rust overerft, kan ze hier zelf ontwikkelen. Met onrust kan je op ieder wilskrachtig moment breken en handelen of niet-handelen.

Rustgolven zullen je overspoelen, als na een hoogtepunt. Of de rustgolven blijven, hangt af van hoe vaak je al bereid was van te durven genieten en hoe vaak je lijden zonder angst op je nemen kon.

 

Hier is niets toeval, alles een puzzel, die soms grillend en krakend uiteindelijk de meest heldere beelden zonder puzzelgrenzen vormt.

Hier is weinig gepland, het vloeit allemaal weer in mekaar, telkens het peil in alle betrokken vaten op mekaars gemiddelde hoogte komt.

 

Hier is een bloem iets met een ziel, een kracht met een ander frequentie en een andere uitwerking dan de struik ernaast. Hier is een boom een stroom naar

boven, een streling die je verstopte en kromme energiebanen rechttrekt, zin naar boven geeft. Hier is hout iets waar je van houdt. Hier voel je dat het groen genieten kan van dagenlang in de regen te staan.

 

Hier hangt niet de somberheid van op vele plaatsen elders; wanneer het weken donker en koud kan zijn. Hier duik je dan mee en voel je vallende bladeren als een even groot raadsel als al die soorten bloesems aan.

 

Hier heb je een band met allerleikleurige bomenkruinen die je de aan ieder nieuw moment aangepaste krachten sturen...als jij je er maar voor openhoud...en er intensief...vanuit je vezels om vragen kunt. Hier tintelen lichtjes van op de bodem van verdriet, dat, wie? ... weet van waar het komt en dat je logisch soms niet meer vatten kunt. Hier moet je beseffen dat je jezelf moet leegmaken kunnen, indien je de omgeving door jouw wil laten stromen.

Hier klop je niet achter vliegen en storen spinnen en mieren niet...en als je gebeten wordt denk je : ''t' is misschien wel gezond voor iets", zonder verwensen.

Ach, hier houden van, is altijd ook weer een beetje afstaan...of afstand nemen...en dat doet van die smakelijke vonken geboren worden.

Ach, de liefde in alle vormen.

Octo

 

God zij dank, ‘god’, dat zijn de anderen

De anderen.

Zovelen gelinkt, zoveel te zeggen, onvoldoende gehoord.

Laat ze nu zelf maar spreken.

Vrienden, vriendinnen ,zijn-en haar-dimmensies, kenissen, regeerders,onderdanen. Knikkers.

De anderen.

Door sommigen verwekt, anderen door jezelf. Familie.

De anderen.

Hun pijnen, frustraties, gloed en willen weten,

dan weer niet.

De anderen.

Hun kwaaltjes, hun pillen hun ouder worden.

Hoelang valt 'dood' eigenlijk buiten te houden ?

De anderen,

het beste in hen zelf dat zo verblijden kan.

Hun aanvullingen, nodig als brood, onuitstaanbaar soms.

De anderen.

Wij, hebben alleen ons eigen gezeldschap in feite.

Reizigers doorheen al zo lang en soms teveel, telkens overwonnen.

De anderen,

wijsheid, fijngevoeligheid met onaf verweven.

De anderen,

gedomineerd door de ideologie van de produktie om de winst.

De anderen,

 opgedeeld in kasten die mekaar leerden mijden.

De anderen 

die mekaar dan toch weer opzoeken en vinden voor iets grootser.

Solidariteit, uitwisseling van menselijke gevoelens, samen perfektie.

De anderen,

zieleroerselen, verhalen verdrongen en opduikend.

De anderen,

mekaars sadisten, masochistisch bij wijlen.

De anderen,

werktuigen der evolutie naar meer bewustzijn.

Met Mekaar geduld en bergen en  ravijnen en vlakten van liefde lerend. Inzichten, te weinig van belang,bang.

De anderen,

de stilte van het parcours meer of minder genegen dan het lawaai in het zijn.

Een Teveel of Te weinig, opvullen en aanvullen met niets. Het niets, de grootste duivel...telkens weer verjaagd door om het even wat van...zin. Zijn.

De anderen, kwelduivels en engelen in hun enige, menselijke gedaante.

De anderen,

geven en nemen, vergeven en van doorgaan tot stoppen, veranderen.De anderen.

octo 07/07/2009 dinsdag, bij  weinig zon

 

 

 

Het verdriet om zijn broer

Hij werkt in weer en wind tussen de fruitbomen.

Klein, breed, werkershanden aan zijn lijf.

Plant bomen op de akkers van voordien.

Zet er staken, spant er draad en snoeit.

Geniet van de bloesems, dunt om te laten dikken.

Besproeit, bemest, maait en dan de boekhouding nog.

Tussen de bedrijven rondom 't Boeckhout.

Plukt en stockeert en koelt zijn opbrengst.

Kisten klaarmaken voor transport, sorteren.

Vervoer naar de veiling.

Familie mobiliseren als broodnodige hulp.

Hij praat op een hele zachte stille toon,

warm contrast met zijn ruwe uiterlijk.

Plots zie ik hem staan naast de open kist van zijn broer.

Met tranen in zijn ogen.

Nee, niemand verdient zo lang vechten tegen een vreselijke ziekte.

Waar zijn die ravottende jongens van vroeger ?

Naasten kunnen ze de droeve dingen van zich afzetten ?

Echt slijten doen ze niet.

Dichter bij de ziel komen doet soms té pijn.

Op andere momenten kan het heerlijk zijn.

c.o.

 

 

 Je ziel zit ook bij wie je ze gaf,geeft,zult geven

Wie ben ik ?

Heb je er al een idee over ?

Een samenstelling van vergane zielen .

Waarin je echte eigenheid moet domineren.

Wie gaf je je ziel ?

Een deel ervan om in te werken met een doel.

Dat ook die andere als aanvulling zocht.

Van wie kreeg je ook een belangrijk stuk ?

Aan wie wil ze ook biologisch doorgeven ?

Van wie kregen we ze ?

Welke zijn , over één leven heen, de rode en blauwe draden in de levensverhalen ?

Midden het economische, dat andere verhaal.

Over wat eigenlijk die andere zinnen van 't leven zijn ?

Menselijkheid leren beleven, doorgeven.

Niet buigen voor de pijn.

co

Liefdes verliezen en zielen die heengaan

Grote liefdes verliezen.

Staat kort bij zielen die heengaan.

Of bij zij die niet kunnen of mogen komen

Levens die men een stukje of veel moet afstaan.

Ze dan hier en daar nog herkennen.

 

Liefdes verliezen.

Negeren soms, redenen uitvinden…

Over waarom het zo moest.

En soms kloppen ze.

Verdriet en weemoed met dezelfde en andere inhoud.

Opluchting soms, maar van wie of wat of wanneer ?

Men denkt, na deze, geen deel lijden meer.

Terwijl het vuur soms nog wat na smeult.

         Relaties.

Altijd op andere toonhoogten, dimensies.

Andere situaties van noden van anderen.

Van de eigen verhalen ook.

Moeten ervaringen ons nog komen bezoeken ?

Moet men er zelf nog naar op zoek ?

De gevoelige snaren van mooie en unieke raakpunten.

Blijven herinneringen met het hart verbinden.

 

Grote liefdes verliezen.

Staat kort bij zielen die heengaan.

Verdriet en geluk en middenmoot, nooit dezelfde inhoud met die of die.

En voor passie zijn er ook zeven kleuren en tonen.

En vele liedjes in zeven stijlen.

De eenvoud van de witte ridder en de prinses.

Naar het land van mythen en legenden verwezen de dag van vandaag.

Pipi Langkous en Peter Pan bestaan niet in de volwassenen wereld.

Indien er twee het blijven kunnen, het weze hen gegund.

Hou vast en geniet…en kies voor mekaar.

Complexere situaties…minder goed handteerbaar.

 

Grote liefdes verliezen.

Staat kort bij zielen die heengaan.

Hoe ouder men wordt, soms hoe zwaarder de optelsom.

En op de duur…

Licht blijven, altijd licht proberen blijven.

We waren het, zijn het en blijven het…

Althans letterlijk en in filosofische zin.

Tussen mekaar hangt af van dag tot dag.

Na al die ontelbare, niet meer verwoordbare periodes.

 

Grote liefdes die weer vriendschap proberen zijn.

Opluchting en ook wel een beproeving.

Zoals bij alles dat men niet is gewoon.

De bio negeren, valt te leren of integreren of niet.

Men is gewoon ook niet meer wie men was toen men losliet.

Weet niet zeker wat te houden.

De eigen voorvaderlijke spelingen.

Het vervolg dat men er zelf aan breide.

Alle steken die men wel moest laten vallen.

Want breien aan het leven doe je niet alleen.

Het niet gemaakt zijn door het verleden…

Voor het volgen van een te sterk stramien…

Ondanks de brede schouders en een zee aan begrip…

Ondanks verdragen en weinig of geen last van jaloezie…

Raar bij wie wel en bij wie niet en wanneer.

Goede vrienden… en worden als kinderen en wijzen.

 

Grote liefdes verliezen.

Zoals de vreugde, nodig om via de kunst.

Weer dichter bij de ziel te geraken.

Maar het lijkt meer op dichter bij de geest geraken.

Die van iemand die men niet meer verstoren kan.

En houdt van blije dingen.

Wetend dat het leven meer met mensen voorheeft

…dan alleen romantiek en allerhande passie.

 

 

Octo

 

citaten

Oppassen met aannemen van haast onmogelijke werken.

Ook jij bent een stuk van de oplossing.

Doen wat je voelt dat ok is, moment per moment.

Dichter bij spirituele raken is facetten van de ziel van het totale bestaan doorleven.

Verbinden van de eerste indruk met de voorlopig laatste...doorlopende analyses.

't Meeste confronterende waarheid te verwerken,grootste kans op verdringen.

Ongemakken zijn er niet om op anderen af te wentelen.

Karma zoekt altijd evenwichten tijdens dit leven zelf,we proberen het door te geven.

Kennen alle personages de betekenis van de stukken waarin ze spelen ?

Emotioneel is dit een zowel gevaarlijke als hemelse wereld.

Produceert onze biozielspirit niet betere stoffen om kalmte te bereiken dan pillen ?

Je weet maar wie je bent als je weet waar je vandaan komt.

Van jongsafaan weten wat voor je ligt, zo werkt het niet,al kloppen vermoedens eens.

Die en die ga je tegenkomen en dat en dat ervaren,geleidelijk weten waarom.

Dood.Uiteenvallen elementen. Straling. Genetische verbondenheid.Uitwisseling ?

Leven is dagelijkse voorbereiding van verbetering van het kwalitatieve bestaan.

Niet te doen, alle inspiratie proberen te onthouden, dat zoekt zijn wegen wel.

Wijsheid komt niet alleen op een top, ook bij het dalen,stijgen,rusten,bezinnen... .

Dromen, soms surrealistische remix, kunstwerkjes mét en zonder boodschap.

Mensen, op hun best als je de stukjes onopgeloste negativiteit niet merkt.

Aarde...hiernamaal...daarnamaals...altijd een NU is een eenvoudiger voorstelling.

Bestaat 'tijd' alleen voor hen die zich niet goed in hun vel voelen ?

Het verleden, 'heengeganen', altijd één in het repeteren (NU)van de volgende show.

Zowel de geletterde als de ongeletterde snappen niet alle structuren.

Energie is ook : uiten woorden,handelen,geloof in het mooie en goede,hoop,... .

Inzicht dat tot +Energie leidt,wordt gedeeld, uitgewisseld,ervaren,niet zomaar afgetapt

Je kan en hoeft niet iedereens leed aan te kunnen.

Onnodig blijven slikken en incaseren zonder te leren...ach kom nou !

Te dit en te dat, veelal op te lossen door TEvreden.

'Waar is de nacht alweer naartoe, 'denk je al eens bij het morgenlicht.

Elk ontwaken is een kans op een vervolg.

Iemand aan je zijde willen en je alleen aan jezelf intereseren...is bijna leegte.

In het boek van 't al is elke mens een hoofdstuk.

Jezelf tot leven wekken is de wortels van je angsten uittrekken en inzichten planten.

Machtig gevoel op momenten dat alles achter je waarachtig zin heeft gehad.

Vanuit de beweegredenen van velen neemt men aan het leven deel.

Je hebt het of je hebt het niet of nauwelijks,je kan het wel leren verwerven.Wat ?

De zin van het zinvolle, soms nauwelijks te achterhalen, onzin is soms duidelijker.

Worden is ervaren door observeren en handelen of niet handelen, door de juiste woorden of het gepaste zwijgen, door leren luisteren...heel gunstig voor alle gedachten die leiden tot juiste inzichten in functie van goede doelen tijdens het proces van interpreteren van de onevenwichten.

Is alles dan toch te gek voor woorden ?

'Relier' is zich bijvb.verbinden met het geheel van 'zijn',kerken maakten er 'religion' van.

Las al eens wat onthechting aan alles en veel in, de natuur wacht buiten op je.

Ervaren observeren, becommentariëren, los van druk der omstandigheden.Opgave !

Gezondheid is een onderschat geluk.

Wens op tijd wat veiligheid en goede

 

Nood aan vrouw

Een huisgenoot doet een vrouw genieten.

Ben ik blij voor voor hen.

Menig vallende nacht, eenzaam in mijn tuin.

Het artistieke, filosofische werk ging voor.

Dus het lichamelijk- emotionele soms flink in puin.

Je kan van het leven veel leren.

In afwachting dat het tij toch wel een keer zal keren.

Waar heeft men een mens eigenlijk in gedropt.

Een huwelijk dat de laatste drie maanden door overspel van mevrouw stopt.

Beu van wat haar vader met haar deed, de man voortaan als vijand.

Vrijheid ligt dan te lonken, eens de banden doorgesneden.

Naast het geluk bij momenten…

Andervrouws verdrieten altijd maar uitzweten.

Te veel van die momenten van je kas opvreten.

In lyrische bewoordingen schrijft men dan zijn wedervaren neer.

Maar het leven leert in de praktijk, naar een theoretische leerschool vraagt de mens weinig.

Het moet me maar vergeven zijn, dat ik wordt zowaar azijnig.

Ligt niet in mijn aard en dat is wat me zorgen baart.

Het feit dat men veel liefde heeft te geven en de nood aan delen.

Lijkt zo oppervlakkig en zo makkelijk voor velen.

Mij is het niet meer gegund.

En ik vraag me af, of het wel anders had gekund.

Je krijgt in ’t leven voornamelijk je kaarten van anderen.

En daar valt weinig aan te veranderen.

Het lijkt wel of die ene in allerlei nood, haar hemelse achterban

Mezelf heel goed van een andere afschermen kan.

Tot het moment, de dag dat alles weer mooi draait zoals vroeger…

Of hoef ik daar niet om te wachten…hebben we allen niet onze eigen opdrachten…

Veroorzaakt door wie-wat we allemaal reeds tegenkwamen en onszelf.

Een opdracht, opdrachten liever, van voor we geboren waren.

Hadden we moeten blijven het onmogelijke te verzoenen ?

Zo zijn er die echt bij andere geaardheden vallen…

En er blijven tol voor betalen.

Geef mij dan toch maar meer assertieve verhalen.

Er werd ons geleerd dat we oneindig goed en medelijdend moesten zijn.

Doe maar wat minder, want er rest je anders te veel pijn.

Geniet met mate van het leven en blijf in eenvoud bij de goeie inborst…

Die jou inzet verdient.

Man, vrouw of kind...

altijd iemand die dat verdient.

 

Reclamespot : DEELIII filosofisch verzet

WERELDGENOOT

FILOSOFISCH VERZET/VOEDSEL VOOR DE GEEST, bijna alles voor mensen met interesse in filosofie, geschiedenis, politieke actualiteit & analyse & cultuur & linken daarnaar met 500 eigen artikels en honderden linken, foto's, film...,kunsten en reisverslagen, tips, annonces, sociale strijd, actuele toestanden in de wereld, vanuit een filosofische hoek.

Filosofisch Verzet is een speurtocht via artikels, proza, poëzie, essays, pamfletten, citaat boeken-en filmtips, voornamelijk over hoe een planeet één natie kan worden. Over hoe filosoferen ook persoonlijke zingeving wordt. Over hoe graag leven mogelijk wordt.

 

WERELDGENOOT, werkloos ?Tijd om je af te vragen waarom? Teveel werk? Altijd meer op minder tijd presteren? Je wordt tot een helse concurrentie met andere collega's, boeren of andere kleine ondernemers verplicht? Je hebt vragen naar het waarom van armoede en oorlogsverspillingen, terreur? Je vindt het maar niks dat de oorlogsmachine via 1man,1president,1premierin gang kan gestoken worden, tegen zijn congres of partij in? Je denkt, leven en werken in zo een wereld, dat kan toch niet de bedoeling zijn ?Je ziet de zin van het werk dat je doet niet meer zitten...en je vindt zo dadelijk maar niets anders.Je vindt geen partij of vakbond die een allesomvattende uitleg heeft, een globale aanpak voor de wereldproblemen voorstelt? Of de tegenkrachten die je ontmoet lijken versnipperd ? Je ondervindt dat sommige media of het onderwijs je het hoe en waarom van de geschiedenis en het hedendaagse niet genoeg duiden kunnen? Ook je sociale omstandigheden zijn niet gebaat met al die omstandigheden? Je bent een aantal uitzendingen, kranten of ongezonde leefgewoonten moe en je wil daar om te beginnen bij je eigen iets aan doen? Je beseft dat een mens niet alleen gemaakt is om te werken en je wil opkomen voor jezelf en anderen? Omdat ook bij andere mensen, andere gezinnen, werkeenheden, landen...dezelfde vragen zich nog schrijnender en dringender lijken te stellen. Jij hebt geen drug meer nodig, je weet uit eigen en gedeelde ervaring heel goed dat op ijdelheid en zelfmedelijden gebaseerde consumptiedrang, je kritische zin en je innerlijke verdieping http://hetvoortijdigtestament.skynetblogs.be in de weg staan.

Kortom je bent je bewust van een aantal zaken die je bewustwording vernauwen.

Je realiseert je dat je medestanders nodig hebt om al dat inzicht in vernieuwende groei en daden om te zetten. Een bewuste keuze dringt zich op voor meer en meer mensen. Je wil je best inzetten voor een betere wereld zonder armoede, oorlog, werkloosheid en allerhande vervuiling als die wereld er dan maar niet uitziet als nu: afgejakker op het werk, te weinig interesse voor de rest van de wereld, te weinig tijd voor lezen, studeren

Het leven niet meer als zingevend kunnen ervaren. Dom amusement, sensatie voor alles. Steeds meer mensen willen diepgang en inhoud vinden. Shows over hoe men mensen elimineert, zodat het individu dat overblijft met de poen of lotto gaat lopen. Bestudering van de psychologie om er geld mee te verdienen en ieder op zijn plaatsje te houden. HOERA? HOERA? Wat amuseren we ons rot binnen het kader van het geldimperialisme en de casinoëconomie. Valse spanningen opbouwen om ons van onze anderskleurige of klassegenoten of andersgelovigen af te scheiden. Nog meer reclame in onze hoofden jagen om ons nog meer doen te kopen...dat proces mag niet stilvallen of het geldsysteem valt op zijn gat. Je inzetten voor een wereld waar dan geen gekken om een oorlog om afzetmarkten vragen omdat een oorlog weer voor werk ZOU zorgen. Een wereld waar men niet met halve waarheden goochelt, het beschermen van machtsposities indachtig. Men misbruikt het rijke filosofische erfgoed achter woorden zoals religie, geloof, god socialisme enz...voor de doeleinden van de zotste speculaties. 't Kan niet de bedoeling zijn dat dat allemaal zo blijft. Alles evolueert. Misschien maken we het nog wel mee:

Een modern systeem voor toekomstige verkiezingen via het internet, een soort internetreferendum om eerst een globaal programma goed te keuren en daarna op projectlijsten de vertegenwoordigers ervan aan te duiden(een blauwdruk hiervoor, zie : http://bloggen.be/conscience2008 

 

Toe-maatje: Je roerde alles tot diep in de kern, schreef het gebald neer, de noodzaak aan geconcentreerde vertaling, raak je niet kwijt. Hoe hoger je bewustzijn van andere mogelijkheden, hoe meer geduld om alternatieven leefbaar te houden, te organiseren. Ideeën laten groeien vereist naast het spontane, discipline en inzet, gekruid met passie en zelfkritiek, anderen met bewustzijn wapenen, streefdoelen vooropzetten. Het nieuwe dat doorbreekt geeft voldoening, 't einde ervan vaak door de ouderen niet meer meegemaakt. Het totale bewustzijn van overkoepelende kennis, blijft vrijblijvend indien er geen daden op woorden volgen. De synthese van iedere ontgoocheling werpt zijn onverwachte vruchten af en de rijpheid komt met de bereidheid om nieuwe vragen te stellen. Momenten dat je denkt genoeg gegeven te hebben, zijn de voorlopers van nieuwe initiatieven...zelfs al botst onoordeelkundigheid voor een langere periode tegen je op. Je geeft het niet op als andermans passiviteit, onbegrip, verveling ,negatieve emoties...blijven steken in geestelijke tering. Daar waar het individualistisch snobisme de eenheidsstructuur van het algemeen belang vergift, daar is welvaart niet ok. OCTO

 

Commentaarstem bij documentaire in 2036

“Nog niet zo lang geleden was de aarde een plaats met extreme tegenstellingen. Gigantisch rijk zijn en armoede werden kunstmatig in stand gehouden en oorlogen en milieuvervuiling duurden voort, ondanks alle plannen en mooie woorden. Na de ergste crisis sinds decennia vanaf 2008, zagen regeringen overal ter wereld zich verplicht van uiteindelijk dan toch de banksector, de automobielsector en vele andere grote sectoren te nationaliseren.

Het leek de enige uitweg om uit de golf van ontslagen en daling van de koopkracht te geraken. Was de van toen af opduikende term‘socialisering van de economie’ op ‘t einde van de eerste 10 jaar van deze eeuw; voor een aanvankelijk nog, door de media als meerderheid voorgestelde minderheid in de USA, nog een scheldwoord; na de golven van niet-aflatende betogingen tegen de immer dalende koopkracht die de ganse wereldbevolking trof, haastten de bestuurselites zich overal om tegen dat 2012 in zicht kwam, via ouderwetse nationalisaties om, terug banen te scheppen.

Aanvankelijk leek dit te lukken en de gemoederen te bedaren. Na een paar jaar bleek echter dat dit staatskapitalisme niets van het neoliberale kapitalisme had geleerd. Men bleef bedrijven verhuizen naar plaatsen waar men goedkopere lonen betaalde, daar de nieuwe staatselites met hun nog uitgebreider ministeries en kabinetten, nu , in navolging van de vroegere grote aandeelhouders, een te groot stuk van de koek naar hun toe wilden halen. De grote banken waren al enkele keren ‘gered’, maar bleven speculeren met fictieve waarden, zodanig dat het, net als de winsten en de toplonen van mediafiguren en ceo’s om mottig van te worden was voor mensen met een uitkering waarvan een heel groot stuk naar huur ging.

Weer ging men na een aantal sociale rampen, onder druk van de straat, over tot andere maatregelen die de egoïstische reflexen van bepaalde groepen aan banden legden. De gebeurtenissen destijds, leken veel op de ineenstorting van het voormalige Oostblok in Europa. Met dit groot verschil, dat de meerpartijendemocratie die slechts enkele jaren eerder overwegend voor enge Vlaamse, Baskische, Coriscaanse, Schotse, Amerikaanse, Chinese, Russische…enz… en neoliberale oplossingen stonden; voorlopig nog in zijn ‘oude vorm en gedaante ‘ in tact bleef.

Een deel van de maskers vielen spoedig toen na 2014 op alle vlak de chaos dreigde. Neoliberalen werden plots voorstanders van nationalisatie en schoven op naar een verregaande vorm van sociaaldemocratie, wat in de praktijk betekende dat men dan toch bereid was om aan inkomensverdeling te gaan doen. De klassieke partijen van centrumlinks echter, werden nu echter gedomineerd door de vroegere linkervleugels.        

Na het vallen van de illussies die men nog in het beurssysteem en de absolute vrije markt had, begonnen de in stemmenaantal kleinere, maar in werkmiddens gegroeide, linkse partijen dan toch aan een forse opmars. Vanuit burgerlijke middens werd er al gespeculeerd op bestuurscoalities van centrumlinks met links … maar het was te laat. Tegen dat de noodzaak van een functioneel werkbare internationalisering in plaats van nationaal staatskapitalisme, doorgedrongen was, was het aantal werkonderbrekingen, stakingen, ja zelfs complete bezettingen van fabrieken, die in een internationaal kader onder zelfbeheer wilden produceren…zo groot…dat de ene regeringscrisis de andere opvolgde.

Uiterst rechts zag zijn kansen schoon en begon openlijk voor fascisme te pleiten. Het merendeel van de bijna permanent tot actie en zwarte markt veroordeelde overgebleven kleine boeren, zelfstandigen en middelgrote ondernemingen; samen met hun werknemers en die uit de grote sectoren, hadden hun kuiperijen echter door en na een tijdje uit betogingen te zijn verjaagd; vielen hun tot clubjes verworden organisaties uiteen in door bepaalde delen van staatsveiligheidsdiensten gemanipuleerde groepjes, waarvan er sommige door bomaanslagen rechtsgezinde staatsgrepen wilden uitlokken. Ook dat pakte niet lang verf, het internationale verzet tegen het drijfzand waar de economie in verzeild geraakt was, was zo sterk dat hun netwerken één voor één opgedoekt werden. Eén van de gevolgen uit de woelige ontwikkelingen in die tijd, was ook dat ondernemingen eindelijk weigerden de invloed van de maffia wereldwijd, nog langer te dulden…zelfs daar waar ze zich door omkoperij en afzetterij een stevige poot in de politieke en gerechtelijke wereld hadden verworven. Ook mensen uit landen met in feite een kastesysteem of een dominatie van zogezegde geestelijken op de politiek, wierpen hun juk af. Werknemers sloten zich aaneen in provinciale interbedrijfsvergaderingen, die de ordewoorden van de vakbondstoppen, om toch maar blijven sociale regelingen voor sluitingen te aanvaarden, naast zich neer legden. Ze vaardigden afgevaardigden naar de deelstaatbijeenkomsten of de federale vergaderingen af en kwamen meer en meer onder invloed van partijen die via hun internationale analyses deze eerste wereldwijde golf van verzet probeerden te coördineren. Eén van de meest heikele thema’s was het al of niet aangaan van coalities met de partijen van de oude garde. Op een internationale bijeenkomst van het bestuur van het overkoepelend orgaan van de actievoerders, werd bijna met unanimiteit besloten van een nieuwe soort van verkiezingen uit te schrijven : internationale programmaverkiezingen. De verkiezingen zouden in twee ronden gehouden worden : eerst een referendum rond het afkeuren of goedkeuren van het programma en daarna projectverkiezingen die de dirigenten van de verschillende projecten (wonen, werken, transport,energie, telecommunicatie…) in hun job zouden moeten bevestigen.     Via het provinciaal niveau zouden ook de vertegenwoordigers van de deelstaten, federaties in één moeite kunnen worden verkozen. Het programma, de verkiezingen en de projecten kon je destijds op internet volgen http://bloggen.be/conscience2008 Na die eerste wereldwijde verkiezingen van 2024, na ongeveer 12 jaar van sociale strijd met vallen en opstaan, werd er begonnen met de omschakeling van de wapenindustrie, het gelijk loon voor gelijk werk-principe, (in Bangladesh, zowel als in België,) de creatie van een niet-speculatieve wereldmunt, …enz. Wereldwijd werden er, per duizenden, deftige woningen gebouwd voor de meest behoeftige, er werd zelfs een nieuwe manier om lonen te berekenen ingevoerd. Op termijn had je voor elke dienst een soort abonnementensysteem, waarvan de prijs afhankelijk was van het aantal werknemers in de sector; wat op termijn er toe leidde dat je alleen nog voor kleine aankopen geld of een kaart nodig had. Huren werden gehalveerd en huizen betaalbaar. Ecologisten zagen steeds meer verwezenlijkingen doorgedrukt. Zo herschreef men de geschiedenis. Had U gedacht dat de geschiedenis op een andere manier te herschrijven viel, rekende U destijds op de goodwill van de multinationals ? Had U misschien gedacht dat een handvol overblijvende topfiguren van enorme multinationale monopolies, die zowel bijvoorbeeld medicijnen als granaten maakten, de hele wereld verder zouden opkopen en daarna zouden beslissen van hun productie zo maar gratis uit te delen aan eenieder die nog zou willen komen werken ? Hmm, werken op vrijwillige basis, misschien een leuk idee tegen 2056 als het huidig systeem van een wereldregering op basis van een duidelijk programma en projecten omwille van sabotage of enge groepsbelangen, weer ophoudt met zo technocratisch en functioneel te zijn; zo zonder oorlog en armoede en vervuiling en stress. Wat een arme drommels die grootouders toch “! ! octo 06/08/2009 donderdag

Over de maat. Overmaat

 

Tot dat over de maat schaadt.

De hoge heren aan de top cumuleren.

Die beneden, wanneer gaan ze het leren.

Andere keuzes te maken, zich engageren.

De maat is iedereen een inkomen, werk...

geen torenhoge verschillen, gewoon geluk ...

maar wat lijkt er voor velen toe te nemen : ongeluk.

 

Spiegelen ze hun behoeften aan al die reclame...

zo dat ze zich voor anderen schamen ?

Zet het systeem van nooit genoeg profijt

...hen al veel te lang in 't krijt ?

 

Alle woorden die met 'te-' beginnen zijn ...ik ken er 1

...waar je niet bang van hoeft te zijn : 'tevreden'

Te veel, te weinig, te hoog, te laag...

meer woordjes dan dit hoeven niet vandaag.

co-bk

 

Je ziel zit ook bij wie je ze gaf,geeft,zult geven

Wie ben ik ?

Heb je er al een idee over ?

Een samenstelling van vergane zielen .

Waarin je echte eigenheid moet domineren.

Wie gaf je je ziel ?

Een deel ervan om in te werken met een doel.

Dat ook die andere als aanvulling zocht.

Van wie kreeg je ook een belangrijk stuk ?

Aan wie wil ze ook biologisch doorgeven ?

Van wie kregen we ze ?

Welke zijn , over één leven heen, de rode en blauwe draden in de levensverhalen ?

Midden het economische, dat andere verhaal.

Over wat eigenlijk die andere zinnen van 't leven zijn ?

Menselijkheid leren beleven, doorgeven.

Niet buigen voor de pijn.

co

Poems

The heat is gone

The heat is gone.

Night has fallen.

Dark clouds refresh.

The light leaves the window.

Between white walls of a yard,

Bats dance the radar dance.

Soon as you think they’ re gone.

One comes back. Always the same maybe.

Picking the mosquito’s before my face.

No blood of yours for them.

In alliance I leave the light on.

Thinking while absorbing time and place.

The brain is a dark place…

But a lot of light is being transported.

There’s no such thing as a bat in your head…

A bat that picks away parasite thought.

You are your own bat inside.

 

 

New couple

New couple. Often it goes like this.

They find a lot in common.

A lot to blame their ex-es

They think their trust was misused.

Struggle with the lust for change inside.

Wondering whether to enjoy the lust of new lives.

Rediscovering to be glad.

They stop holding having something

Against the ones who cheated on them.

Experiencing the newly found joy THEY

Must have felt.

But the new love story often ends…

As the old one…

And insults and hurt replace tenderness again.

 

Left my wood one day

My wood where people looked for serenity.

Discovered a wood, hidden in a town.

Where ecologists do good things.

And I offered them my help.

Went in to town to tell the news.

But got a load of emotional stories about modern pain.

Could not take mine any more…

Lost my good temper…but it was in vain.

The message of my wood, not understood.

Forbidden to be too complicated, just talk along.

Frustration isn’t something for a public place.

It’s to be ventilated at home…

When tenderness has gone.

 

 

Back in my wood

nature, telematics, internet

the floating software of the one spirit

receiving trillons² of needs sending trillions³ of possibilities

with each time just one match for that period in time of being

telepathically connected drive of unfinished stories of past and present

wrote a poem about a bat to escape from battle

before it was on the net 3 book friends had used the word too

7 colors 7 sounds 7 continents 7chakra’s 7positive emotions 7negative emotions /7 senses/7 souls/7good intentions

Came near to things hellish and divine

Cracked both codes

Will keep a distance, thus no more someone’s or me to blame.

For the one percent of mistakes and wrong interpretation.

Being aware of once, one emo-link to many in nerve breaking conditions.

A lot of people preaching how to let go and be and live independent.

A lot of them live alone.

A lot of them get hurt.

And when they ‘ve learned from each other to abandon or let go.

They often forgot they were each other ‘s missing link.

How can one be afraid of a missing link ?

 

De oude god

Eerst het oeroude ontzag

Met enorme angst voor oergoden

Dan bewondering, verwondering, nieuwsgierigheid.

Volgenden het zoeken, verlichting, ontdekking van straling, atoom, cellen…

Daartussen en daarna, het vechten van zogezegde godsdienstaanhangers.

Authentieker blijvende zoekers bleven onafhankelijk denken

Een groeiend aantal in deze spitsmoderne tijden met delen middeleeuwen

De nieuwe god, niet meer de natuur, maar het geld.

De innerlijke rust verstoord door negatieve emoties.

Het beleven van hoe wonderlijk tegenstrijdig en aanvullend wezens zijn.

Hoe een dag groeit op basis van het geheel, ziet men zo weinig.

Wegens te weinig vat op de innerlijke communicatie en de dialoog.

Geef het zoeken naar een nieuwe god op.

Leer uit verleden, exploreer het heden en laat de toekomst soms wat los.

Scherm je zelf af en zet je zelf open.

Gedicht voor de allumetten

 

Bij het gasfornuis liggen jullie

Souveniers van minstens 90 winterdagen koffie of thee ‘s morgens.

Mijn neus snuift nog de solver van toen bijna.

Poezietieve quotes & vertelsels

vriendschap-liefde

vriendschap, geboren uit passionele liefde

kan alleen overleven

als lichamelijk verlangen

vertrouwelijk aanvoelen wordt

wat liefde dan wel is,

wel,

er zijn, zoals geschilderd op de foto;

meerdere soorten licht

dan alleen het licht van de zon

----------------------------------------------------------------------------Woensdag 12/03/2014

friendship, born out of passionate love

only can survive

when the desire of the body

becomes kind of a confidential feeling

so, in fact, what is love then ?

well,

as is written on the photo

there are more kinds of light

then the one of the sun

zie : http://poezietievefotoquotesvertelsels.skynetblogs.be/

Welk verhaal blijft er te vertellen ?

Dagelijks paseren er tientallen in mijn geest.

Net niet halen ze dit forum.

De nachten brengen hun eigen surrealisme.

Met of zonder boodschap.

Het kaderen van mensen in bredere verhalen.

Soms nauwelijks nog te achterhalen.

Onbegonnen werk om in een roman te gieten.

Alleen genieten van het dagelijks ontdekte.

Van de vormen die het in je kreeg.

De energieën die je roerde, duidde.

Met geest, niet met inkt omschreef.

De woorden, als geluidsgolven doorgegeven.

De rol van jezelf in het leven van de anderen.

Af en toe wat van betekenis kunnen veranderen.

Alleen dat wat dat ooit vast en zeker doen zou. Dat allemaal, is

 

ze’s nog geen zestig

aan ’t begin van altijd

weer bijna uitgeschreven

kwam ik ze tegen

ze leek me een zekere

een sterke,één die kon werken

met oog voor het mooie, ontspannende

plezante en muzikale

waar zou ze haar mosterd halen ?

één en ander kon haar wel serieus bezwaren

dan reed ze diplomatisch tegen mensen hun ‘kaaren’

ze schiep op haar dak een stuk natuur

uniek op de planeet

en er is veel waar ze het fijne van weet

geraakt ze aan de kook tussen pot en pan

geen smaak die ze niet aankan

en wil je nu wat weten ?

ze wordt 59 vandaag

…en is bijlange niet versleten

Moge ze nog lang de wereld willen verbeteren

Zonder bitter en ‘moet’ en moe te worden

Misschien kiest ze nu een parcours met minder horden

Altijd heeft ze er al voor velen willen zijn

Met op grote schaal van alles willen organiseren

En ’t kleine in mens en natuur klikt ze fijn

Iets in de natuur voor haar digitale boxjes te groot

Of hier en daar een sociale opstoot ?

Met veel wist,weet ze raad zodat het meerderen baat

Wat zullen we ze vandaag nog ‘wensen’ ?

Geen gezaag met mensen, maar beweging en ‘sense’

Zin in het leven en iets wat rijmt op ‘aat’

Raad, maat,toeverlaat,tuinzaad,postulaat…

Ja waarom niet, ‘n boek schrijven over sociale zorgen

Al kruipt ze niet zo vlug in een pen

Dat ze zich maar niet te druk maakt om morgen

Altijd is er ergens een weg naar meer,

Teveel getob doet alleen maar zeer,is overbodig

Haar warmte hebben vele mensen nodig.

 

http://poezietievefotoquotesvertelsels.skynetblogs.be/

 

Er was eens een kip

veel valt er van te zeggen, een echte overlever

met een trauma, van vier zusters kippen met andere tinten

had zij alleen van haar vorige haan kuikentjes

maar katten, wie weet, marters of vos

ontnamen haar haar kroost

sinds haar laatste kuikentje werd gestolen

was geen hek, geen draad nog hoog genoeg

om haar tegen te houden

ze sliep in bomen

wijl haar vriendinnen en uiteindelijk de stoere haan

twee keer groter dan zijzelf, door de natuurlijke vijand werden geveld

uiteindelijk verhuisde ze naar een bos met vijver

want in haar eerste dorp van verblijf, werd ze verjaagd

eens ze buiten het gebied van het gastgezin verbleef

honderden eieren legde ze voor eenieder

alle seizoenen, regen of wind, verkoos ze buiten te slapen

een slaapplaats der mensen, hok, was haar te min

op een dag bracht iemand een haan, een kleinere,

een hele vurige, schel kort krachtig kraaigeluid

zo te herkennen uit de tunes van de buurhanen

niks was hem ook te hoog

en hij leerde haar ook van hoger in de boom te slapen

zeker twee meter hoger dan de oorspronkelijke drie

iedere ochtend in de nog koude lente reeds,

kraaide hij de gastheer uit de veren

een echte tiran soms,(de haan)

een borstel vloog van ergernis een dag door de lucht

en de haan ging in het naburige bos slapen

al veel minder lawaai in de buurt, oef

de eerste nacht zonder hem, kroop ze ook 5 meter hoog

probleem in de morgen, ze durfde zonder hem niet naar beneden

er werd aan de boom geschud en ze lande geforceerd maar veilig beneden

doch het haantje hoorde haar eens kakelen toe ze in de waan was

dat er op haar ook werd gejaagd

op eens zat hij terug op het schiereiland

waar ze hun wittebroodsweken hadden

niet te geloven, maar hij ontvoerde haar

ze vlogen samen over het smal stuk van de vijver

en verdwenen samen naar een oude chalet in de buurt

wie weet hoe het met hen afloopt, dacht de hoenhouder toen

’t zal wel goed gaan met de kip, want ze kan zelfs zwemmen

Ooit geweten, een kip die kan zwemmen ?

Maar …beiden keerden terug en zochten een nieuwe slaapplaats,

De hoenderhouder had inmiddels de stoel verzet

Onder een andere boom, de stoel, dan die waarvan ze hun jump in de bomen maakten

Een hele bedoening, hij ging het eens allemaal uitzoeken

Maar zij maakte de eerste sprong…hij volgde,

Uit frustratie is hij dan maar een paar meter hoger gaan zitten

Misschien vanavond weer gezellig bij mekaar

In de oude Schone van Boscoop boom

niet gestoord door Jeff Rusell, de intelligente broer van Jack

;maar da's een ander verhaal dat door het leven van de hoenders

is komen lopen, snuffelen, geur analyseren enz...

Op 't eind van haar leven ging ze lager en lager slapen en ze hing vredig ingeslapen uiteindelijk bovenop een tak boven het water, een tak precies een hand en een nest...ergens in deze blogverzameling zal U ze zeker tegenkomen , de witzwarte oerkip van 't domein

Kleinnootjes

kleinnootjes krispelen door haar vingers

zelfgebakken koekjes en zo in het achterhoofd

menig kleur en smaak en kruid

in compositie opgeroepen

om 't beste van d'aarde te geven

alwijl 't hele arsenaal keukenballet

sierlijk spontaan stenen tegels aait

het rustieke hout opent, dichtschuift

alwijl het vuur de geneugde geneugten

van zon en aarde doet openbarsten tot in de neus

de smaakpapillen opgehitst

naar het moment van versmelting

al eeuwen doorgegeven kookkunsten

komen weer klaargemaakt op tafel

omwalsd door het kruid bij uitstek

goede zorgen

 

octo

De hellen van onmensdom

Tot bloeddorst geprogrammeerde bezeten krankzinnigen

Ware nachtmerries bij dag en nacht

Voor de gewone mens die in vrede leven wil

Vernielend wat geduldig was opgebouwd tot puinhopen.

 

Beledigend de aarde en de liefde met niet aflatende haat.

Gesponsord door bloedgeld uit de olie en andere verdwaasde doelen.

Met elk schot komt iets nooit meer goed.

De rechtvaardige die voor onrecht en waanzin boet.

Kind dat geen kind kan zijn.

Ontreddering , redding, rede; miljoenen malen verkracht.

Alibi Allah’s wreedaardig chaotische leger van verscheurden

Wijl de ware vrede wel moet koken van woede.

Hoe in deze tijd om te gaan met die ergernissen buiten formaat ?

Met politiek onbekwamen reeds decennia op buitenlandse zaken ?

En hun vriendjes die oliesjeikje spelend in het zand;

de hele cirque de l’enfer finacieren…

gelukkig ligt het niet in onze macht van te vervloeken.

Verdomme ! Verdommen en verdoemen doen jullie onze wereld !

octo 7Januari2014 4u24

 

kameraad Arabier    (geschreven voor jongste oorlog tegen Irak uitbrak)

Ik kom uit het kleine Belgenland, eeuwenlang onder de voet gelopen.

waar men eeuwenlang op vrede is blijven hopen.

Net als jullie ook beschavers en onderdrukkers zijn geweest;

dachten wij ook te hebben afgerekend met menig kwade geest.

Met al diegenen die onze streken met hun hebzucht stenigden;

hebben we ons toch voor een stuk kunnen verenigen.

Maar het spook van het imperialisme, hebben we niet onthoofd;

vandaar dat er maar geen brandhaarden raken gedoofd.

We bedanken jullie voor jullie bijdrage aan de beschaving;

ook voor de warme winteravonden met jullie olie als laving.

 

Ook onze machthebbers proberen ons te verdelen;

zeurend over culturele verschillen, op emoties inspelen.

Met wetenschap hebben we ons hier geestelijk beziggehouden

In 't onsterfelijk atoom en het goede; was wat we vertrouwden. Niet alleen jullie hebben het moeilijk met het thema man en vrouw

: ook wij zoeken onze weg in het land van 'ik hou van jou'. Schep moed, laat ons ieder met onze geweldenaars afrekenen;

laat ons samen, hier en ginder, een ander plan tekenen.

Een wereld met voor iedereen een nuttig werk, een vast inkomen;

een programma goedkeuren dan verkiezingen, op projectlijsten opkomen.

Dan zenden we legers uit om huizen en zo te bouwen;

herstellen we al werkend het vertrouwen.

Dan kleden, voeden we ieder, onderwijzen menswaardige dingen,

produceren, verdelen op gelijke basis ; speculatie verdringen.

Dan roeien we al hetgeen het welzijn bedreigd met wortel uit;

                                                                                                                

overwinnen we negatieve emoties, is ook hun sprookje uit.

Dan komen we zoals toen, in 't Cordoba voor Columbus samen,

om ons filosoferend in de strijd voor werk te bekwamen.

 

Die leiders die afspraakjes met het grote geld maken;

zullen onze toorn, onze vastberadenheid en verzet smaken.

Hou stand nu de maskers der geldvazallen beginnen vallen;

de klasse die ons het slagveld insturen mag niks meer verknallen. Zij worden niet ingehuurd voor een beter buurt ;

maar opdat de heerschappij van 't grote geld voortduurt. Kies jullie eigen leiders;

het woestijnzand met arbeidersbloed kleuren,

had nooit mogen gebeuren.

 

 

strijd op basis van klassebelang,

weet dat elke fractie van de bourgeoisie in binnen-of buitenland,

je uiteindelijk zal weten te nekken,

weet dat je niet aan terrorisme meedoen moet,

het is je medemens die dan boet

octo

 

 

 

 

Vandaag kwam er weer een beetje meer van jou

 

Zwervend op bezoek doorheen mijn cellen

 

Het vertellen lieten we meer door vingertoppen dirigeren

 

Dit keer, na al die aandacht van ons, voor moeder natuur

 

Ontdekt, dat ze verdorie ook in ons zit en hoe !

 

Al een hele reis achter de rug met je

 

De eerste keer in het bos toen ik je handen in de mijne vouwde

 

Op een bankje bij het water

 

En alle leuke dingen die je zei,

 

Doorheen mijn soms complexe gedachtenconstructies.

 

Dacht, weer een alleen vriendschappelijke band er bij.

 

Maar jij citeerde het juist, vandaag;

 

Nu een paar maand later,

 

‘grote passies worden uit eenzaamheid geboren’…

 

Ik weet het, men moet er mee oppassen…

 

Ze niet zo oplaaien dat ze de rest overwoekeren.

 

Maar de aura’s hebben gesproken vandaag,

 

Over trillingen die mekaar heel goed aanvoelen

 

Over laten gloeien, jonger maken, doen groeien

 

Over zalfjes van de natuur zelve

 

Door het zachtjes verven van woorden heen

 

Aanrakingen kleur geven, schoonheid loven;

 

We boffen maar met mekaar nu we voelen dat

 

Je van de liefde veel dieper leven kan.

 

Dieper ademen en voelen, denken doen en laten geworden.

 

o

 

 

 

OCTAO

 

SCHOENEN

 

ZOALS ZE des MORGENS STAAN

 

ERMEE IN DE NIEUWE DAG VERDER GAAN

 

VERZET IEMAND ZE VOOR JE

 

IN DE NACHT OF MORGEN

 

BETEKENT NIET MEER OF MINDER ZORGEN

 

UITEINDELIJK IS HET JIJ

 

DIE JOUW LEVEN LIJDEN EN VERBLIJDEN DOET

 

LEIDEN MOET

 

Routine

 

Weet, wat begint, heeft een eind.

 

Eindeloos willen verlengen

 

Is een kiem van angst

 

Alles evolueert volgens een cirkel

 

Van ontstaan en vergaan

 

En opnieuw beginnen

 

Wederom, spiritueel verrijkt of verarmd

 

In de richting van wijsheid

 

Routine wordt het slechts

 

Als je verandering blijft tegenhouden

 

Reis

 

Naast de reis van alles vóór jou

 

En in de tochten van je innerlijke communicatie

 

NU en altijd daarna

 

Gedachten projecteren reeds de volgende momenten

 

Kondigen reeds aan

 

In de wereld van dingen en mensen om je heen

 

Aanwezig of niet

 

Naast alle mogelijke gereedschap van de geest

 

Die ene en ondeelbare

 

Is er soms ook een tijd van inpakken en reizen

 

Naar andere stekken, streken, takken

 

Op wielen, voeten…naar ont-moeten

 

Weer achterlaten en inruilen voor het andere en de ander

 

In verscheidenheid deelachtig aan het ene

 

In feite steeds een verlenging

 

Van innerlijke rust

 

Waaruit een hele andere wereld

 

Geboren wordt

 

Lijkt te stoppen

 

Maar altijd verder reist.

 

 Wezens

 

Wezen. wEssentie. ‘Es’, ‘Het’…grijpbare ongrijpbare

 

1. ZIJN

 

Voor velen, hoe krijg je de andere, hou je ze ‘klein’

 

Voor anderen een afwisselend parcours, een weg naar innerlijke rust

 

Een van negatieve emoties ontdane innercommunicatie

 

Leidend naar observatie en handelen

 

Van uit positief gericht innerlijk onverschillig evenwicht

 

Niet de conflicten mijden, indien onvermijdelijk

 

De pijnlijke botsingen veelal aan anderen overlatend

 

Daar omgeving en eigen lichaam en ziel de wijzen leerden

 

Groeien

 

Van straling naar cel en dan leren delen

 

Tot en met vandaag, één van de velen van ’t geheel

 

Waar je met niemand wil, kan wisselen

 

Hoogstens wachtend op een nieuwe kans

 

In een nieuwe dag, jaar, big bang cyclus

 

Of als onderdeel van de heilige geest in zijn vertakte geheel

 

Ander universum of genetische zijtak

 

Maakt niet uit, de verschillen tussen micro en macro

 

Zijn is zijn, elektronen onvernietigbaar

 

Gevoelens zich over generaties heen uitzuiverend

 

Met zoals de lucht en getijden, donker weer en storm

 

Toch komt daar altijd soms onverwacht, opklaring

 

Nieuwsankers

 

Alles willen we vatten, latten er rond, inpakken, verkopen.

 

Het nieuws van elke dag, men bouwt er rijkdom rond.

 

Nieuwsankers in het land van de Indiaan,

 

Eentje met 2 miljard euro ‘vermogen’

 

In Zwitserland in een handtassenzaak voor superrijken

 

Buitengevlogen…er is nog hoop.

 

Verankerd met wat er in de wereld gebeurt ?

 

Sensatiezucht van velen houdt hun succes in leven

 

Met duizenden juichen naar een koning

 

Flippen op een kroning, oh wat mooi !

 

Het is eenieder gegund.

 

Maar wat met op straat komen

 

Tegen onrechtvaardige structuren die duren

 

Zolang men het eigen bewuste engagement blokkeert

 

Want alles gaat goed en men heeft nooit anders geleerd

 

Die anderen zullen zelf wel in opstand komen

 

Eigen welvaart verwerven en hopelijk welzijn

 

De oude media, weinig op weg naar wat zou kunnen zijn

 

Houden het bij het minimaliseren van sociale pijn

 

Praten scheef wat recht zou moeten zijn

 

Houden alternatieven zo veel mogelijk uit het licht

 

Aanvaarden het buitenlandse beleid ten gunste van economen

 Allen marionetten van speculatie en zijn telgen op de beurzen octo

Windstil Windspel

Windstil. Opstoot, luchtdans

Bomen schudden mee.

Bladerenballet vol dwarrelende verstrooiing.

Midden de cyclus van vergaan en ontstaan.

Vol volle maanlicht van vorige nachten.

Rusten midden herinneringen

Dingen te doen

Bij herfst al lente proeven

Wachtend op een voorgerechtje winter

Midden dessert herfst

Het hoofdgerecht zou best langer wezen

Zullen we denken na de volgende regendagen

 

octo 21 october '13

 

Letterkes maken

Kan je zelfs door alles wit te laten

De bijna leegte die het al omvat

Zet een punt

Kies voor vol of leeg

Je hebt een O

Zet er een beentje aan en oeps…a

Een steeltje aan…b

Maak de cirkel half …c

Een takje rechts…d

Geef de leegte een baantje : e

Of een gekruld staartje : f

Of ietsje plechtiger : g

Zet een hoedje aan een been : h

Of een punt boven een sliding : i

Iets heel naar beneden en naar boven weer : j

Of met fantasiekrul : k

Zet iets stevigs neer : m

Met een beentje minder : n

Doe iets met rollen : r

Of met slingeren misschien : s

Wijs de weg t, T

Gom wat aan de a : u

Neig naar boven : v

Maak het zweven sterker : w

Of het vredesteken : y

En eindig zigzag : z

Om dan met de hoofdletters te beginnen in alle stijlen van windows

 

octo

Ga zitten en vertel me je verhaal

Wil vandaag niet weten wat je van het weer weer vindt.

Wil weten wat je denkt dat je hier komt doen.

Wil inzicht in met wie je het leven waarom deelt.

Wil dat je over je dromen in de dag en het donker praat.

Wil vernemen welke wegen je opgestuurd werd.

Wil levendig voor me zien, de paden waarvoor Jij koos.

Wil er in komen van welke routes je veel verwacht.

Wil delen wat er echt in je omgaat onder zon en maan.

Wil komaf maken met wat je niet leuk vindt aan bestaan.

Wil uit je laten vloeien wat telt in jouw wezen.

Wil voelen wat er je echt beroerd.

Wil geen prijzen of lonen bespreken.

Wil op jou zelf afgaan en jou laten komen.

Wil de mensen kennen die je me voorstellen wil.

Octo

Internationale gasten uit de hele wereld

 

Passeerden al aan mijn tafel.

 

Deelden het mijne.

 

Westerlingen, Walen, Algerijnen, Chinezen, Turken, Afrikanen, Aziaten, Zuid-Amerikanen , travelers, zigeuners…enz

 

Niet allen op zoek naar meer welvaart.

 

Maar met zich, ook een stuk eenvoud.

 

Die velen al verloren zijn.

 

Deelden stukjes van hun cultuur.

 

Brachten wat zonneschijn in de winter.

 

Wilden werken, vaak verhinderd, bij hen en hier.

Probeerde hen onze inzichten uit de wereld van de arbeid

over te brengen, ging in gesprek over filosofie en zo meer.

Organiseerde ontmoetingen met mensen van hier,

individuen of groepen.

Keken en argumenteerden samen.

Culinaire uitwisseling ook ons deel.

Gemeenschappelijke noemer, de tegenwerking van de grootbezitters ook.

-octo-

zijn beruchtste vers

zoveel contentement

kan 't vrijen je bedelen

dat je nog lang er na

weer verlangend...

de billen van de halve maan...

zou willen strelen

Flip konijn

 

Kwam aan in de tuin

 

Flip konijn plat op de buik

 

Zijn knabbelbestaan ineens vergaan

 

Had van de mensen geen schrik

 

Vrolijk rondhuppelend, hier ben ik

 

Begon zijn leven in een klein hok met twee

 

Al bij al leek hij wel tevree

 

Konijntjes konden ze niet meer maken

 

Dat waren dierenartsenzaken

 

Op een dag moesten ze er weg

 

Belanden bij goei mensen in een tuin met heg

 

Wat een paradijs was dat nu

 

Met alle dagen groenten op ’t menu

 

Om te slapen in een echt konijnenkot kruipen

 

En de hele tijd tussen malse groen sluipen

 

Maar Flip kwam alleen te staan in de lente

 

Nooit geweten of ’t een zij was of konijnventje

 

Het kleine tuintje was inmiddels kaal gevreten

 

Weldra werd Filip in een grotere tuin welkom geheten

 

Met Bretangnaise de kip en Jullekke Krapulleke de haan

 

Zou Flip voortaan als vrienden door het leven gaan

 

En vloekte ik al eens op zijn konijnebonen

 

Je zal zien volgend jaar lente is ’t hier eens zo schone

 

Hij had een eenzame blik in zijn dode ogen

 

Flip jong, velen hebben je gemogen

 

Ook een konijn heeft nood aan niet een salaadje,

 

Maar aan af en toe een praatje

 

Soms kwam hij zelfs om een bijna aatje

 

Zijn omgekeerde fruitbak waar hij zo graag in verbleef

Staat nu leeg

 

Hij is weg, richting konijnenhemelsteeg

 

octo

Het leven kort af

 

Ik kan de tijd voelen krimpen

 

Veel vervulling gehad

 

Recht evenredig obstakels ook

 

Best gedaan.

 

Voor wat men heeft, gewerkt

 

Nooit gestolen

 

De ziel van eigen zijn

 

En het zijn van anderen geraakt

 

Heel veel bijna afgemaakt

 

Wat rest is voor de volgenden

 

Want het leven deint ook heel veel uit

 

En toch, telkens weer, kort het af.

 

In jeder frau

 

Steckt genau

 

Wie Sie auch ausseht,

 

Geworden ist

 

Ein teil des sorgsames Mädel

 

Von daheh.

 

Ze gaan, ze komen

 

En bij leven, je beseft wel, eens voor of na jezelf

 

Houdt hun lichaam op met zijn

 

De meesten geloven ook wel dat

 

Alles daarmee is gezegd en geschreven

 

Dat ze niet meer of nauwelijks gaan verder leven

 

Het is maar wat je gelooft dat je uiteindelijk steeds weer verder brengen of bevriezen zal.

 

Aldus van op dit goddelijk balkon met zicht op Pécrot beschreven

 

Via het ochtendkuieren van de 70 jarige bompa met 7 kleinkinderen beschreven

 

Getekend door zijn militaire vader en kinderzorgen en andere

 

Vermijdbare ook

 

Gezegend door zijn Normandië

 

Gegeseld door het stoffelijke soms, familie van familiebanden

 

En te bang dat alles gestolen wordt of stopt

 

Sint Joris Weert Chalet

 

Donkere merel geelgebekt

 

Fluit voor mij ook zijn lied

 

Hoog op het topje van een dennenkunnen

 

Herinnerd me aan de oorlog in Servenland

 

Ook al weer destijds in de 90er jaren twintigste eeuw

 

Altijd immer weer uitgelokt en bedwongen

 

Eenieder volgt het draadje van zijn leven weer

 

Van ’s morgens vroeg

 

Maar zingen van in de ochtend

 

Meestal zijn het de vogels wel, oef.

 

Of zij aan mijn zij, goe voor ons bei

 

 

 

 

 

Levenslang

 

Speelt men dochter of zoon of o-ma o-pa, schoon kind

 

Vaak teveel willen wie anderen willen dat je bent

 

En je dan maar wegcijferen in die rol

 

Vanwege de vorige domino’s

 

Kan het vaak niet anders

 

Toch hebben gedurfde eigen keuzes

 

Een verfrissend affect effect

 

Het ouderlijke bed

 

Zus vervangen, was aan zee

 

Oudje in bed, opvang nodig

 

Haar echtelijke bed van weleer leeg

 

Zij beneden in rust, altijd op de rug, immobiel

 

Kan niet meer anders of verbeteren

 

Totaal ineen gegroeid, ook van schrik

 

Niet alleen van te veel te werken

 

Van die granaatscherf ook, uit dat vliegtuig

 

Van de genetica

 

Beetje van alles en meer samen

 

’s Morgens een open venster, grijze lucht

 

Horizontale lijn van de zift er voor

 

Evenwijdig met het dak van de hangaar

 

Dan naar mijn domeintje in de natuur

 

Pracht, hoge bomen, water en stilte

 

Cultuur en teruggetrokkenheid binnen

 

Mooi om de dag mee te beginnen

 

Ouder zijn ze geworden

 

Mensen die je vroeger kende

 

Zowel als de anderen, nieuwe er bij gekomen

 

Is oud worden niet gewoon

 

Jong proberen blijven

 

Tegen de wetmatigheden van het zijn in

 

En wat is jong blijven dan ?

 

Je verzetten tegen niet geloven in het leven

 

In de allesomvattende zin er van

 

Geloven ook dat je

 

Niet alleen op je allerlaatste dag

 

Dat jong zijn gewoon meeneemt

 

Samen met de intelligentie van het leven

 

En de opgedane kennis en vrijheid-wijsheid

 

En als ik dood zal zijn, zal ik vragen

 

Zitten de duiven in de late herfst en winter

 

Nog onder de zonnekanten van de kerktoren van Meldert St Hermelindis, naam van mijn meter ?

 

Wordt de trap van de kerk van Gottechain nog onderhouden ?

 

(of kunnen we al zonder ketenen ?)

 

Valt het herfst namiddag licht nog zacht door de keukenramen van diegene die honing maakt en is de kleur van de honing nog dezelfde ?

 

En is er toch niet weer een reden voor een naöorlogse ‘rue des déportés’ ?

 

Is de jonge fietser op de steile heuvels uit bijna nimmer een dal een 2^de Philip Gilbert geworden ?

 

Staat dat en dat huis er nog ?

 

Of geniet ik van alle opgedane wijsheid en laat ik af en toe nog eens iets doorsijpelen op een manier die ik in dit leven soms wel begrijp ?