01-12-15
h) Dagboekpoëzie vanaf 2007
h) Dagboekpoëzie vanaf 2007
Dit is ons Leven
Dit is jouw Leven.
Teruggeven onmogelijk.
Zijn heeft vele redenen.
Er doorheen en beleven.
Het zware op tijd achter laten.
Omvormen tot het ware van binnen.
Zijn, verhelende, verhelderende rijkdom.
Afzondering en reünie.
Maar steeds uitwisseling.
Zij het met wijsheid gewogen.
Zij het uit toorn geboren.
Terecht of onterecht.
Uit liefde en blesserende zegen.
Bless your blessings.
--------------------------octo
Roodborstje noem je
Veel meer dan met je naam.
Duik je al eens op.
Op een uitgekozen moment.
Op een tafeltje in herfstzon.
Maar elders ook, altijd onverwacht.
Lijkt wel of je blijft staan of hangen.
Om dialoog aan te gaan.
Die korte momenten tussen ons.
Even geluk in mij met jou vangen.
En vrijer kan dan niet.
Je staart en je staartje.
Oogjes en pikkebekkje zo fijn.
Met al je opgepoetste kleuren.
Ben je aanmoedigend nieuwsgierig zijn.
Je lijkt wel een postbode uit de hemel.
Spaarzaam met ook jouw unieke lied.
Ons aan domheid van onrust herinnert.
Ons met je danspasjes op een andere voet zet.
Voor je weer je hoofdje draait.
Om je volgende luchtduik uit te meten. Octo
zo tussen mensen van niet alle dagen
zijn gelijkenissen te vinden met die van alle dagen
ook tinten en zijn van elke variteit van mens
al zoals fruitsoorten tot in alle hoeken van de wereld verspreid
creaties van natuur, cultuur, maar ook veelzijdigheid van manieren om
met zieleroerselen om te gaan in die soms onbewuste
betrachting van allen om korter bij de innercommunicatie te raken
Zijn dat zich niet teveel uitput in teveel ballastwaarden en louter wiskundige filosofie.
Zich niet uitputten in teveel beweging, alleen maar om tot stilstand te komen.
Octo eeind april 2012 na Kretareis
Eindelijk likt de zon me weer
tafel houten balkon
dak ondergroeit
netwerk van takken
in alle levensdomeinen
zullen toch weer bloemen, bloeien, groeien
wijl zon korter bij dan nu in 't noorden
me likt, in porien smelt
wijl de zee 2400 keer
aankomt, vertrekt
aangetrokken door het sterrenstelsel
teruggegooid door de aarde
geluiden brengen je in zalig berusten
uitzuiveren, verstaan
hoop opdoen voor 't vergaan
dat weer alles zal worden doorgegeven
om telkens weer het ontstaan
geboren te doen worden
op basis van de vorige informatie
zoals kosmische krachten kunnen
de mens, het verlengstuk dat begrijpt
of dat zou moeten en willen
lucht zo zuiver
drijft van zee en bergen
door al mijn kanalen
en wakkert de idealen aan
dooft de brandhaarthjes van pessimisme
verstrikt de emotionele schaduwkant
steekt het vuur voor verlichting en inzicht aan
maakt op langere termijn
ook hongerig naar aardse eten
octo na Kretareis
Zinnen Zetten. Vlammende tinten haren uit het Noorden Amazone van soms uit het zuiden Met haar strakke pakje modieus, bosgewadengewijs Oh zo warme ondergrond van lachen Gerijpt door jaren mensenervaring Getekend ook wel Altijd dapper doordoen De mouwen opstropen, de handen er uit Liever dan gedragen te worden Duiken soms in pijn Die de hare niet hoeft te zijn Ze zwerft op wegen, wijl ze tussendoor levenslopen verbindt. Barst dan de zon' s lievelingsdochter uit haar coulissen Als haar schaduwen wijken en alle spots in de vele kleuren van haar ogen alle irissen er in doen ontwaken... ben je blij dat je haar kent. Gij allen die een tijd samen spoort, behandel haar waardig ! In dees of 't gene oord... of de wraakgeest zal U vinden.
Fijnzinnig wezen
Begaan met Begrijpen Boetseert het zijn leven.
Weg van het onbegrip der volwassenen,
die de eigen uitdagingen niet begrepen, de pijnen, onbewust vaak doorgaven.
De wereld was zo groot, de weg naar zelfstandigheid lag open.
Immer als reisgezel de onbegrepene willen bijstaan .
Als ook de ruimte en de landschappen die de aarde bood.
Werken aan mensen en situaties in nood.
Vanwege de eigen fijnmazigheid zelf in lage luchtdrukperiodes geraken.
Zich weer rechten en er weer staan vol nieuwe ideeën.
Met op de hoede zijn voor euforie en overschatting.
Haar grootste bondgenoot, de elegantie waar mee ze haar passen zet.
Het meisje dat ze in zich wist te bewaren.
Haar wedervaren en weder varen.
Haar link met mooie plekjes om wonen en speelse verwondering om de dingen.
Haar liaison met cultuur.
Fijnzinnigheid die de uitdaging met breekbaarheid aanging.
Oosterse sferen
zij had duidelijk een voorkeur voor
dit type man
dat alle vrouwen als zijn zusters zag
behalve misschien 2
zijn moeder en wie weet...
zij misschien
Het ligt tussen de dennebomen
het licht tussen de dennebomen
is wat je zoekt
wat je soms nodig hebt
het ligt, hangt..., zomaar tussen de bomen aanwezig te zijn
het is
jij bent
het wordt
wij zijn
allen
afzonderlijk
één
nu
later
en altijd weer opnieuw
vader fysica en moeder chemie
Overgrootpa BibBang keek naar zijn dochter Straling,
hoe ze verliefd werd op beeld atoom, hem, het worden wou
fotonen floten haar om de oren
er kwamen moleculen van
Oma Mater, Planeet, vond haar draai rond Ster Zon
ze smolten hun goedjes in mekaar
en hun kleinkinderen
de eerste celletjes waren klaar
Ma Organo in zee, deed het nog steeds volgens XX
Organos werden organismos
en toen kwam 't systeem van Pa XY
samen kropen ze aan land
om aan hun recentere kunstwerken te beginnen
nu is alles precies af
dacht de familie natuur
er is genoeg voor ieder
maar zie ze daar en daar toch zitten vechten om meer
gedenk, het principe van de cel,
was oorspronkelijk
delen
vlieg redt vlieg
rand van vijver
insecten in over ijver
ééntje lag in ’t water
stokje er in en weer aan land
twee minuten later
een koperen vlieg op rug in water aanbeland
een andere met een zoefvlucht
raakte haar en deed haar kantelen
en zij kwam ook weer vliegend aan land
waar de kip koos tussen dan eens gras en dan wat graan
maar met die vlieg raakte ook zij van de vijverbaan
en een mens keek toe en voelde
alle wortels in het bos zo goed aan
voor hij dacht, geniet maar
wie weet is het binnenkort niet gedaan
dit bestaan
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
haiku voor m’n verjaardag :
als wolken glijdt het leven
in kleuren van zwart, wit, grijs
en alle tinten blauw
fv
én :
“ een beetje warmte en een beetje zon is het beste wat ik je kan wensen
koester het licht en hou het licht in deze wereld en tussen mensen”
fv
stadsmusje
- op een stadstrotoir , een piepjonge mus aanbeland ze keek onzeker naar mij en ik blij naar haar “hee jong dink, weet je wel waar je bent aanbeland” ? “deze wereld staat op veel plaatsen in brand” ! Het zeespiegelnivo, het bijenbestand. Het kon haar niet veel schelen. Voor haar was ’t hier allemaal neig interessant.
- Ik kan bijna vliegen, schudden met mijn kont
- Was oh zo blij toen ik m’n eerste wormpje vond
- Kan me niet schelen dat mijn voorouders dino’ s waren
- Wil alleen later een nestje en wat aaren
- Liefdes verliezen en zielen die heengaan
- Grote liefdes verliezen.
- Staat kort bij zielen die heengaan.
- Of bij zij die niet kunnen of mogen komen
- Levens die men een stukje of veel moet afstaan.
- Ze dan hier en daar nog herkennen.
- Liefdes verliezen.
- Negeren soms, redenen uitvinden…
- Over waarom het zo moest.
- En soms kloppen ze.
- Verdriet en weemoed met dezelfde en andere inhoud.
- Opluchting soms, maar van wie of wat of wanneer ?
- Men denkt, na deze, geen deel lijden meer.
- Terwijl het vuur soms nog wat na smeult.
- Relaties.
- Altijd op andere toonhoogten, dimensies.
- Andere situaties van noden van anderen.
- Van de eigen verhalen ook.
- Moeten ervaringen ons nog komen bezoeken ?
- Moet men er zelf nog naar op zoek ?
- De gevoelige snaren van mooie en unieke raakpunten.
- Blijven herinneringen met het hart verbinden.
- Grote liefdes verliezen.
- Staat kort bij zielen die heengaan.
- Verdriet en geluk en middenmoot, nooit dezelfde inhoud met die of die.
- En voor passie zijn er ook zeven kleuren en tonen.
- En vele liedjes in zeven stijlen.
- De eenvoud van de witte ridder en de prinses.
- Naar het land van mythen en legenden verwezen de dag van vandaag.
- Pipi Langkous en Peter Pan bestaan niet in de volwassenen wereld.
- Indien er twee het blijven kunnen, het weze hen gegund.
- Hou vast en geniet…en kies voor mekaar.
- Complexere situaties…minder goed hanteerbaar.
- Grote liefdes verliezen.
- Staat kort bij zielen die heengaan.
- Hoe ouder men wordt, soms hoe zwaarder de optelsom.
- En op de duur…
- Licht blijven, altijd licht proberen blijven.
- We waren het, zijn het en blijven het…
- Althans letterlijk en in filosofische zin.
- Tussen mekaar hangt af van dag tot dag.
- Na al die ontelbare, niet meer verwoordbare periodes.
- Grote liefdes die weer vriendschap proberen zijn.
- Opluchting en ook wel een beproeving.
- Zoals bij alles dat men niet is gewoon.
- De bio negeren, valt te leren of integreren of niet.
- Men is gewoon ook niet meer wie men was toen men losliet.
- Weet niet zeker wat te houden.
- De eigen voorvaderlijke spelingen.
- Het vervolg dat men er zelf aan breide.
- Alle steken die men wel moest laten vallen.
- Want breien aan het leven doe je niet alleen.
- Het niet gemaakt zijn door het verleden…
- Voor het volgen van een te sterk stramien…
- Ondanks de brede schouders en een zee aan begrip…
- Ondanks verdragen en weinig of geen last van jaloezie…
- Raar bij wie wel en bij wie niet en wanneer.
- Goede vrienden… en worden als kinderen en wijzen.
- Grote liefdes verliezen.
- Zoals de vreugde, nodig om via de kunst.
- Weer dichter bij de ziel te geraken.
- Maar het lijkt meer op dichter bij de geest geraken.
- Die van iemand die men niet meer verstoren kan.
- En houdt van blije dingen.
- Wetend dat het leven meer met mensen voorheeft
- …dan alleen romantiek en allerhande passie.
- De huidnood
- Lang geleden in een ver land.
- Een aanraking was magisch.
- Hand die je arm kort streelde.
- Een kus, identiteitskaart van de bioziel.
- Alle balletten der naaktheid geproefd.
- De groei van je geest, onze ook bevorderd.
- Toen haalde de schaduw van ’t verleden
- En zij die niet graag hadden wat we deden ons in.
- Vernauwden ons tot en langzaam verdween de roes.
- Om toch nog vrienden hoogtepunten te kennen.
- En dan op een dag is men te lang alleen.
- Alsof alles wat ooit werd gedacht en gevoeld nog ergens is.
- Zo weet je dat dan weer bij het horen van een mooie song.
- Om te vermijden dat je bioziel langzaam wordt uitgehold.
- Is sterkte en bezig zijn met de geest en de kunst geboden.
- ’t Lijkt wel of huid voortaan verboden voor je is.
- 57 jaar, baah, een tussenstopje 1954 2011 2054
- Eerst wat wensen
- Ons zorgend,
- Al wat ouder maske
- Is jarig…nee vandaag worden we niet meewarig
- Kussen, geschenken, een klein kadooke,
- Voor bij het ochtendboke.
- Ik wens je zoveel klein geluk.
- Kleinkindergeluk.
- Onverwachte gunstige evoluties…
- In wat nu nog problemen lijken.
- Octaaf
- Dan een gedicht : getiteld 17de verjaardagsgedicht
- Na 56 jaren in dit leven
- Begint nu je laatste jeugd
- Wat je hebt weg te geven,
- Vertaal het in vreugd !
- Dat deze je moge brengen…
- Menig moment innerlijk geluk.
- Dat niets, niemand je zachte verenge
- Met iedere lach gaat er wat minder stuk
- En doen wij en anderen dat ook…
- Dan ben je binnen 44 jaar geen knook i
- octo
-
88 jarige moeder, oma,
11x8, proficiat en dankjewel
1924 .O. StOk, het oude lemen huizekke, een tweede meisje erbij
Meer een Germaanse, aan Mediteraner zus haar zij.
- Achter de ploeg in Neerlinter in ’t huurhuis, kon ze het paard al laten trekken
Later zouden de meiskes en noorderling Jef en zuiderser Sylvie hun eigen huis betrekken.
- ZEStien, al veel gezien met al die kennissen, buren, ooms en tantes en neven en nichten.
Vele vertellingen heeft ze ons gedaan, over al die mensen en hun plichten en zwichten.
De oorlog begon ook in dat jaar. En eindigde met een goe lief.
Ne brave hardwerkende jongen, echt haar gerief.
Hij uit een oorlogsdorp, zij geraakt door een stukje wapentuig.
In die tijd, net zoals nu, op een ander was ’t hier heel ruig.
Maar toen konden ze beginnen verkeren, zes jaar lang
En laten zien welke noten ze nog hadden op hunnen zang.
Ze kon haar Frans van in haar schooltijd in de Walen.
Op ’t gemeentehuis in Neerlinter wist ze altijd haar gelijk te halen.
24.Ze liet zich overhalen om mee in ’t fruit te gaan werken op een boerderij
Ze trouwde er met de oudste zoon, samen dag in dag uit, trouw, zij aan zij.
Elke denkbare tuin –en boerenstiel kreeg ze onder de knie.
Het bedrijf groeide en van kamionette kwam een kamion of 2 in de fruitcompagnie.
Van 5 uur ’s morgens voor de meesten hun werk de leveringen van fruit noteren
Zeker in honderd boekskes, en van evenveel mensen en families kon ze nu dingen leren.
Een geluk dat haar schoonmoe bijsprong aan de pot en pan
Want altijd was er zoveel en meer te doen bekan.
Na vier jaar tijd voor de eerste kleine meid
Nu ook al ver bekend vanwege haar gezonde voeding en heelprodukten en vlijt.
- Tegen 4x8 was het tijd voor een zoon met een 8 in zijn naam.
En toen hij acht was, had ze hem ook al in een steeds groter ploeg van ‘werken’ staan.
Vermits man, vaak naar buitenland met het fruit, deelde Gerardinneke de lakens uit.
Altijd zat iedereen in ’t veld of op de grootmarkt in Mechelen met tonnen fruit, fruit, fruit.
Met werkvolk en eigen familie ondereen aan één tafel op de noen,
Dat waren nog eens schafttijden, voor ieder die leute en werken had vandoen.
Op haar 36 jaar in 1960 werd haar huidige schutsengel geboren
Haar derde kind, een meisje liet flink, zoals ze toen al was, van zich horen.
Ook zij vond na haar loonjaren in ‘t fruit en de fruitcommerce haar weg.
En tot op vandaag, nee, pak ze daar maar ni weg.
- 1964 ondertussen, alles moest groter en groter,harder werken om mee te kunnen samen
Slepen en sleuren en dragen, hoe meer alles op wielen ging, hoe meer kilo’s er bijkwamen
Frigo’s werden bijgebouwd en meer volk aangenomen
’t ene seizoen in ’t andere, nooit een maand zonder fruit, ni aan vakanties toegekomen toen
Maar een reden tot scheiden, was dat nog niet toen, welk ook een seizoen
Je zeurde gewoon niet en deed wat je verondersteld was te doen.
- 1972, alle sporen van de oude boerderij zelf al jaren verdwenen ondertussen
De zaak,een drukke fruitkwekerij, sorteerdershal,handel met den bompa al ten ruste.
Nadat Gerardine voor hem had gezorgd dat hij een waardig levenseinde kreeg,
Als eerste in een reeks van vijf oude mensen, bracht ze veel geluk in hun levenseind teweeg.
Jaren zijn we soms dagen ’s nachts soms mee opgestaan toen het willen leven stokte…
Tot de andere kant van ’t leven aan de deur klopte.
- Ons ma moest naar de kliniek voor haar strenge maar goede hartje, zonder omwegen
Hier en daar wat af en bij en ze kon er als een echte Vancampenhout weer tegen
Ze was nu al twee keer grootmoeder geworden ook en tegen de tijd van ’t pensioen
Zorgde ze al eens voor die of die kapoen.
- Wat genieten met haren René, een uitstapje en hier en daar, nog iets doen met fruit
Maar na enkele jaren, was ook dit liedje uit.
Zeven mooie, moeizamere jaren doch, kon ze zelf nog met wat hulp voor hem zorgen.
Van toen af hebben we haar altijd trager zien gaan, eerst met stok en pikkel
Dan achter het karreke aanlopen op ’t gemak en dan zelf in dat vehikel
Gekookt en gezorgd heeft ze, tot ze echt niet meer kon.
In den hemel krijgt ze voorzekers een plaats op ’t balkon.
- In 2004 werd ze tachtig en al een jaar was René er niet meer, waar was de tijd ?
Aan opgeven dacht ze echter niet, ondanks de jaar na jaar mindere mobiliteit.
Ieder jaar zorgde ze voor eenieders verjaardag en alle jaren een lekker feest.
Waar nooit iemand tegen zijn goesting is bij geweest.
En nog dagelijks heeft ze haar nuchtere of plezante kritiek op de actualiteit
En op of ge nu al wel of niet alleen en met wie zijt.
Ondertussen na jaren ononderbroken zorgen van vooral onze jongste zus,
Staat ze ook op goede voet met elke verpleeg- en huishoudengel van ’t sociaal krus.
Nee, met z’n allen onderschatten we niet de pijnen die de Dafalgan bestrijd
…dat ze er nog dagelijks mag bijzijn en horen is ons allen van te veel ‘weid’(waarde)
Gerardinneke, je was en bent hier heel goe bezig op aarde.
Je kent de verhalen van heel veel mensen, over wel en wee en cenze
Je komt ook heel graag nog onder de mense
Al laat het nog in een auto geraken heel veel over te wensen.
Ge zijt nog altijd één uit de duizend, zonder pretence.
- Wie zal het zeggen…of we je tegen dan met zijn twee
Nog dagelijks in je eigen bedje bij jou thuis te slapen mogen leggen.
Octaaf 8
2012 blogs
Graag schrijf je
voel je
denk je
over, aan, de...
zinnen van het leven
Je vult aan met
wat partijen, kerken, mensen...
niet zeggen ...en legt verbanden
je probeert het mooi in te kleden
zodat zin aanvoelbaarder wordt
voor hier en daar enkele enkelingen
die ook met het ik en samen leven
op zoek naar de stilte en de pracht
naar de laatste kerk, de innerlijke mens ondermeer
juweel door hoogten en laagten gevormd
met de logica van het mystiek onverwoordbare
zowel als de ratio
co
NB filmpje van 'Kabaaltent' met teveel decibels, juist achter een kerk volgt later, alvast een foto (comeback oude radios)
Je kan rustig naar de radio luistern of naar ergens gaan waar het kabaal het kabala-gehalte bij wijze van spreken overtreft
Zich amuseren is heel ok, maar neemt men nog wel voldoende de tijd voor verdieping ?
Merelsnaren
Wekken me 's morgens
De valavond daarvoor
Bij thuiskomst uit schemer
Verwittigen ze me al
Laat je gaan
Hun taal is makkelijk te ontcijferen dan
Nadat je 's morgens de dromen...
van je oogbollen wreef
Ze zingen in iedere taal
In't dialect, in 't verwante Zweeds, dan weer
"Morning, moring Poëet, ben je klaar.
2x 3x 4x
"Morning" "Morning", op zoek naar ware waar... waar ?
Hun noten vertellen van de echtheid van het leven
Niet zomaar voor even..
voor even altijd...
en morgen in ' Frans, 't Spaans?
of Chinees en Russisch, maar dat wordt eerst ...
weer nieuwe dingen leren
octo
Opstaan.
Zes na Zes.
Ben je nog niet failliet
dan ga je nog niet op de fles.
Vroeger ging je er onder door
als d'oogst mislukte
't kweken van de beesten tegensloeg
als ziekten niet stopten
als 't weer oorlog werd
Nu,
moet 16, niet 11 percent worden gehaald
maakt men de olie duur om oorlogen uit te lokken
moeten te veel papieren in orde zijn
moet alles in 't groot, de één zijn brood...
...is niet de ander zijn speculatie
nu,
ga je failliet omdat banken geen banken zijn
elders, door oorlog en heel veel honger ...
niet alleen door 't weer
nu,
hier...ook door die relatieproblemen...
die dat allemaal meebrengt
en het willen hebben en doen van teveel
niet te vergeten
belgie, land met de grootste prijsstijgingen, ’t wordt duur om uw hol te verwarmen en wassen (sorry voor de dubbele bodems) octo de blogkunstenaar
citaten,
Een training in inzicht en resistentie, is het leven.
Mekaar kunnen uitstaan en weten hoe met mekaar omgaan, kan je leren
Er zijn altijd speciale, gewone redenen waarom mensen niet met mekaar om kunnen.
De hele strenge winter, na lentewerk beschouwd, een echte prestatie achter de rug.
Geen slaaf van het geld worden en dan sterven.
Denk aan 'n personage uit je leven, ’n bib met boeken, hoofdstukken opent zich.
Hoe hoger wijsheid, hoe meer intensiteit van observatie, kalmte, hoe rijper de raad.
Zo'n vreemd voorgevoel over anderen of jezelf, waar komt dat van ?
Soms onthouden we alleen de dialogen die we verkeerd interpreteerden.
Analyseren wat er werkelijk gebeurde, gebeurt soms op lange termijn, achteraf.
Positief leren denken heeft soms eigen conflicten nodig.
Teveel afgedreven van waarmee je meer zou moeten bezig zijn, schaadt dat niet ?
Bestaan, altijd in functie van de energie die je achterliet, altijd weer opwekt.
De ziel in een biologisch huis, embryo van, transformator naar een spirituele wereld
Ratio en Logica worden nogal een verliefd op Muze, Fantasie en baren inspiratie.
Waarom zou een eerste indruk toch vaak zo belangrijk zijn ?
Heb je soms ook dat gevoel dat iets heel grappigs staat te gebeuren ?
Blijven doen waar je een hekel aan hebt, heeft zelden voordelen.
Uit vrije wil iets beslissends en ingrijpends doen, krachtig iets.
Als je je té goed voelt, komt de polariteit daarvan al gauw om de hoek kijken.
Wat gebeurt, gebeurt op tijd op de schaal van evolutie.
Ineens kan er iets totaal vergeten opduiken ,des te beter nét je dat nodig hebt.
Oriënteren op eigen sterkte om de eigen koers te kunnen aanhouden.
Je kan anderen wenken geven, het stuur van hun fiets hebben ze zelf vast.
Soms verbergt men info voor je, soms verberg je best zelf een beetje.
Kennis, rode loper voor de spiritualiteit.
Gewicht loslaten door lachen, observeren, douchen, bewegen, toilet....
Heerlijk als je gedachten niet stokken en alles zomaar door je vloeit.
Waanzin is soms een crash van vliegen op te grote hoogte of te lang kruipen op grond
Afstand en samen weg afleggen, beide nodig.
Interactie in hoe dingen tot stand komen door mensen, opmerkelijk fenomeen.
Beelden die uitgroeien tot symbolen van, tekens van het zijn.
Intuwitie staat symbool voor waar de ziel het spirituele raakt.
Interpretatie van gebeurtenissen en emoties en gevoelens, een levensopdracht.
Je inner-communicatie op punt stellen, voorwaarde voor een spirituele visie.
Niet uitgesproken woorden en leren luisteren zijn partners.
Intuïtieve en spirituele analyses raken mekaar.
Zoals het weer veranderen ook stemmingen door allerlei factoren.
Het positieve voorbereiden van momenten en hun personen dient de dialoog.
Een goed gevoel proberen vast houden maakt veel meer mogelijk.
Vragen stellen aan jezelf, aan anderen, op het hoger bewuste gericht.
In relaties de mogelijkheden duidelijk van de moeilijkheden onderscheiden.
Een zin vol woorden kan een praktische, psychologische en spirituele waarde hebben.
Ook woorden zijn symbolen van het dagdagelijkse tot het spirituele.
Ruimte en tijd, veel relatiever dan we zouden kunnen veronderstellen.
Positieve dingen in de richting van anderen sturen, zelfs zonder opdrachten te aanvaarden.
Gewoon kracht vragen helpt, wanneer ze ontbreekt.
De genezende werking van juiste beeldvorming en inzichten, er zijn geen studies over.
In elke periode van je leven verwek je in waar je dan mee bezig bent.(zijn kunt)
Gedachteöverdracht zonder woorden wordt mogelijker bij intenser bestaan.
Geheel der gebeurtenissen en toestanden, onlosmakelijk met evolutie personages.
Het DNA, waar het verleden woont en werkt
Hoog inzetten om iets te bereiken, zelfs al gaat het per stap en is de top voor anderen
Via al die personages in je leven begrijp je het totale plaatje meer en meer of minder en minder.
Een zoeker naar zin is eigenlijk een detective.
Magisch magnetisme, duiven vinden hun weg terug zonder gps.
Alles als een remix van het vorige, met steeds weer meer bewustzijn en skills.
Dood. Als je in je eindstation voor de 'zee' afstapt en niet verder kan, ben je nog ergens.
Straling.Fysische,chemische,bio,denk,ziele,kunst,geestesWERELD.Straling.Eenheid.
Laat ons niet mekaars vulkaan zijn die ons belet van te vliegen.
Barst maar eens goed uit dat het over is.
Begrijp wie je bent en dat je voor een stuk bent wat en wie je naar hebt gezocht.
Het zijn is kleiner en neemt toch meer plaats in dan de grove materie.
Zekerheden kunnen zo eenvoudig zijn, elk kent zijn eigen geaardheid in feite.
Evolutie van straling tot onze ziel en weer geest, straling. Heilige drievuldigheid.
Werp het dopje van een citroen in water en je ziet de zon en kringen der planeten.
Zijn plantenzaadjes in de lucht zich bewust waar ze naar toe moeten om te aarden ?
Zin en ziek hebben meer met mekaar te maken dan men denkt.
Leven, levens, voortdurend voorbereid.
Op takken van de boom van verontwaardiging kunnen scheuten van inzicht uitschieten.
To be or not to be, but what is to be ?
vervolg
Oppassen met aannemen van haast onmogelijke werken.
Ook jij bent een stuk van de oplossing.
Doen wat je voelt dat ok is, moment per moment.
Dichter bij spirituele raken is facetten van de ziel van het totale bestaan doorleven.
Verbinden van de eerste indruk met de voorlopig laatste...doorlopende analyses.
't Meeste confronterende waarheid te verwerken, grootste kans op verdringen.
Ongemakken zijn er niet om op anderen af te wentelen.
Karma zoekt altijd evenwichten tijdens dit leven zelf, we proberen het door te geven.
Kennen alle personages de betekenis van de stukken waarin ze spelen ?
Emotioneel is dit een zowel gevaarlijke als hemelse wereld.
Produceert onze biozielspirit niet betere stoffen om kalmte te bereiken dan pillen ?
Je weet maar wie je bent als je weet waar je vandaan komt.
Van jongs af aan weten wat voor je ligt, zo werkt het niet, al kloppen vermoedens eens.
Die en die ga je tegenkomen en dat en dat ervaren, geleidelijk weten waarom.
Dood. Uiteenvallen elementen. Straling. Genetische verbondenheid. Uitwisseling ?
Leven is dagelijkse voorbereiding van verbetering van het kwalitatieve bestaan.
Niet te doen, alle inspiratie proberen te onthouden, dat zoekt zijn wegen wel.
Wijsheid komt niet alleen op een top, ook bij het dalen, stijgen, rusten, bezinnen... .
Dromen, soms surrealistische remix, kunstwerkjes mét en zonder boodschap.
Mensen, op hun best als je de stukjes onopgeloste negativiteit niet merkt.
Aarde...hiernamaal...daarnamaals...altijd een NU is een eenvoudiger voorstelling.
Bestaat 'tijd' alleen voor hen die zich niet goed in hun vel voelen ?
Het verleden, 'heengegane', altijd één in het repeteren (NU)van de volgende show.
Zowel de geletterde als de ongeletterde snappen niet alle structuren.
Energie is ook : uiten woorden, handelen, geloof in het mooie en goede, hoop,... .
Inzicht dat tot +Energie leidt, wordt gedeeld, uitgewisseld, ervaren, niet zomaar afgetapt
Je kan en hoeft niet iedereens leed aan te kunnen.
Onnodig blijven slikken zonder te leren...ach kom nou !
Te dit en te dat, veelal op te lossen door TEvreden.
'Waar is de nacht alweer naartoe, 'denk je al eens bij het morgenlicht.
Elk ontwaken is een kans op een vervolg.
Iemand aan je zijde willen en je alleen aan jezelf intreseren...is bijna leegte.
In het boek van 't al is elke mens een hoofdstuk.
Jezelf tot leven wekken is de wortels van je angsten uittrekken en inzichten planten.
Machtig gevoel op momenten dat alles achter je waarachtig zin heeft gehad.
Vanuit de beweegredenen van velen neemt men aan het leven deel.
Je hebt het of je hebt het niet of nauwelijks je kan het wel leren verwerven. Wat ?
De zin van het zinvolle, soms nauwelijks te achterhalen, onzin is soms duidelijker. Worden is ervaren door observeren en handelen of niet handelen, door de juiste woorden of het gepaste zwijgen, door leren luisteren...heel gunstig voor alle gedachten die leiden tot juiste inzichten in functie van goede doelen tijdens het proces van interpreteren van de onevenwichten.
Is alles dan toch te gek voor woorden ?
'Relier' is zich bijvb.verbinden met het geheel van 'zijn',kerken maakten er 'religion' van.
Las al eens wat onthechting aan alles en veel in, de natuur wacht buiten op je.
Ervaren observeren, becommentariëren, los van druk der omstandigheden.Opgave !
Gezondheid is een onderschat geluk.
Wens op tijd wat veiligheid en goede dingen voor mensen om je heen.
wijsheidjes meegeven ?
Hoe groter je interessen en bereidheid van wie je echt bent te willen en kunnen beleven, hoe beter je het nu leert sturen. Emoties zijn daar een belangrijke leermeester(es)in. Ze leren ons dingen in fasen, die we alleen kunnen bijsturen als we het allemaal weer eens begrepen hebben...en weten wat we willen...op dat moment kunnen we van uit een evenwicht echt handelen of besluiten nog niet te handelen...met het geloof en de hoop dat het dan positief uitvalt voor jezelf en anderen (hoe tegenstrijdig dit aanvankelijk lijken kan.
Wie kan voor anderen aanvoelen wat nu voor hen een positieve richting kan zijn...toch liggen de meest antwoorden in onze kleine en grote omgeving voor het grijpen...als we het zoeken tenminste niet hebben opgegeven.
octoäanse wijsheid 20-21ste eeuw
-de waarheid komt uit vele hoeken en moet dagelijks een beetje samenvloeien
-is er een energie die de hele evolutie van straling tot cel en wij niet heeft nodig gehad ? straling misschien…wat is ze ?
iets dat 'geen inhoud' benaderd ontploft, de basis van de bigbang, keiner of gelijk aan nul kan niet, alles wat is, wil niet NIETS zijn, vandaar dat het nihilisme geen goed beeld heeft van het zijn...de grandiose evolutiereis van straling naar atoom naar cel enz...eindigt ook voor een stuk weer in straling...die waarschijnlijk de bron is vh onbestemd verlangen waarvan hier sprake http://deblogfilosofen.skynetblogs.be/
.
Remedie ter voorkoming verstoorde harten
Laat de kinderen hun onschuld
De huismoeders in evenwicht
De huisvaders met rust
De ouderen in hun vrede
De kringlopen uit het verleden
herhalend of doorbrekend
is dit niet voor eenieder een makkie.
Laat niet teveel zwaars op je nek
of wankelen doet die anders rustige innerlijke plek.
Veel ligt vast, weinig kan al eens worden doorbroken.
Tijdelijk of meer permanent...
altijd op weg naar het woord 'content'.
Maar soms zonder zichzelf nog te kennen.
zonneschijn
schijn maar zon
op het schijnbare en het echte
op de herwonnen deugdzaamheid
van de hij en zij ziel
op alle onnodige en nodige omwegen
op het niet opofferen van integriditeit
op mensen die alle soorten emoties nodig hebben, om dit telkens anders te zeggen
“Onze oude had duidelijk niet stil gezeten,”
Heb nog enkele vakanties nodig gehad om alles te lezen !!!
Konec ? 6/6/2012 the day when Venus past the sun…105 years to go now and then 8 years later again and 8 years later again and then again 105 years of waiting.
DEELIII filosofisch verzet
WERELDGENOOT
FILOSOFISCH VERZET/VOEDSEL VOOR DE GEEST, bijna alles voor mensen met interesse in filosofie, geschiedenis, politieke actualiteit & analyse & cultuur & linken daarnaar met 500 eigen artikels en honderden linken, foto's, film...,kunsten en reisverslagen, tips, annonces, sociale strijd, actuele toestanden in de wereld, vanuit een filosofische hoek.
Filosofisch Verzet is een speurtocht via artikels, proza, poëzie, essays, pamfletten, citaat boeken-en filmtips, voornamelijk over hoe een planeet één natie kan worden. Over hoe filosoferen ook persoonlijke zingeving wordt. Over hoe graag leven mogelijk wordt.
WERELDGENOOT, werkloos ?Tijd om je af te vragen waarom? Teveel werk? Altijd meer op minder tijd presteren? Je wordt tot een helse concurrentie met andere collega's, boeren of andere kleine ondernemers verplicht? Je hebt vragen naar het waarom van armoede en oorlogsverspillingen, terreur? Je vindt het maar niks dat de oorlogsmachine via 1man,1president,1premierin gang kan gestoken worden, tegen zijn congres of partij in? Je denkt, leven en werken in zo een wereld, dat kan toch niet de bedoeling zijn ?Je ziet de zin van het werk dat je doet niet meer zitten...en je vindt zo dadelijk maar niets anders.Je vindt geen partij of vakbond die een allesomvattende uitleg heeft, een globale aanpak voor de wereldproblemen voorstelt? Of de tegenkrachten die je ontmoet lijken versnipperd ? Je ondervindt dat sommige media of het onderwijs je het hoe en waarom van de geschiedenis en het hedendaagse niet genoeg duiden kunnen? Ook je sociale omstandigheden zijn niet gebaat met al die omstandigheden? Je bent een aantal uitzendingen, kranten of ongezonde leefgewoonten moe en je wil daar om te beginnen bij je eigen iets aan doen? Je beseft dat een mens niet alleen gemaakt is om te werken en je wil opkomen voor jezelf en anderen? Omdat ook bij andere mensen, andere gezinnen, werkeenheden, landen...dezelfde vragen zich nog schrijnender en dringender lijken te stellen. Jij hebt geen drug meer nodig, je weet uit eigen en gedeelde ervaring heel goed dat op ijdelheid en zelfmedelijden gebaseerde consumptiedrang, je kritische zin en je innerlijke verdieping http://hetvoortijdigtestament.skynetblogs.be in de weg staan.
Kortom je bent je bewust van een aantal zaken die je bewustwording vernauwen.
Je realiseert je dat je medestanders nodig hebt om al dat inzicht in vernieuwende groei en daden om te zetten. Een bewuste keuze dringt zich op voor meer en meer mensen. Je wil je best inzetten voor een betere wereld zonder armoede, oorlog, werkloosheid en allerhande vervuiling als die wereld er dan maar niet uitziet als nu: afgejakker op het werk, te weinig interesse voor de rest van de wereld, te weinig tijd voor lezen, studeren
Het leven niet meer als zingevend kunnen ervaren. Dom amusement, sensatie voor alles. Steeds meer mensen willen diepgang en inhoud vinden. Shows over hoe men mensen elimineert, zodat het individu dat overblijft met de poen of lotto gaat lopen. Bestudering van de psychologie om er geld mee te verdienen en ieder op zijn plaatsje te houden. HOERA? HOERA? Wat amuseren we ons rot binnen het kader van het geldimperialisme en de casinoëconomie. Valse spanningen opbouwen om ons van onze anderskleurige of klassegenoten of andersgelovigen af te scheiden. Nog meer reclame in onze hoofden jagen om ons nog meer doen te kopen...dat proces mag niet stilvallen of het geldsysteem valt op zijn gat. Je inzetten voor een wereld waar dan geen gekken om een oorlog om afzetmarkten vragen omdat een oorlog weer voor werk ZOU zorgen. Een wereld waar men niet met halve waarheden goochelt, het beschermen van machtsposities indachtig. Men misbruikt het rijke filosofische erfgoed achter woorden zoals religie, geloof, god socialisme enz...voor de doeleinden van de zotste speculaties. 't Kan niet de bedoeling zijn dat dat allemaal zo blijft. Alles evolueert. Misschien maken we het nog wel mee:
Een modern systeem voor toekomstige verkiezingen via het internet, een soort internetreferendum om eerst een globaal programma goed te keuren en daarna op projectlijsten de vertegenwoordigers ervan aan te duiden(een blauwdruk hiervoor, zie : http://bloggen.be/conscience2008
Toemaatje:
Je roerde alles tot diep in de kern, schreef het gebald neer, de noodzaak aan geconcentreerde vertaling, raak je niet kwijt. Hoe hoger je bewustzijn van andere mogelijkheden, hoe meer geduld om alternatieven leefbaar te houden, te organiseren. Ideeën laten groeien vereist naast het spontane, discipline en inzet, gekruid met passie en zelfkritiek, anderen met bewustzijn wapenen, streefdoelen vooropzetten. Het nieuwe dat doorbreekt geeft voldoening, 't einde ervan vaak door de ouderen niet meer meegemaakt. Het totale bewustzijn van overkoepelende kennis, blijft vrijblijvend indien er geen daden op woorden volgen. De synthese van iedere ontgoocheling werpt zijn onverwachte vruchten af en de rijpheid komt met de bereidheid om nieuwe vragen te stellen. Momenten dat je denkt genoeg gegeven te hebben, zijn de voorlopers van nieuwe initiatieven...zelfs al botst onoordeelkundigheid voor een langere periode tegen je op. Je geeft het niet op als andermans passiviteit, onbegrip, verveling ,negatieve emoties...blijven steken in geestelijke tering. Daar waar het individualistisch snobisme de eenheidsstructuur van het algemeen belang vergift, daar is welvaart niet ok. OCTO
Platformtekst filosofisch verzet linker kolom http://filosofischverzet.skynetblogs.be
Eindelijk er acht-er gekomen !
De drijfveren van het menselijk bestaan !
Hoe kunst ontstaat.
Het kwetsen en verblijden van mekaar programmeert de levens.
Dat alles balsemt en overwoekert het sociale.
Geeft dwaze politieke spelletjes veelal vrij spel.
Eindelijk, alles valt op zijn plaats.
Al het nuttige opgebouwde even terzijde.
Woorden die beginnen met God, gewoon een denkmethode.
Wetenschap, een voertuig naar méér inzichten.
Lichamen, de echte tempels van geestelijk ontwaken.
Eindelijk het waarom van het leven zelf, onbeschrijfbaar in roman. Leven zelf…
Dat alles op zijn diepst doorwoelen kan.
Dat speelt met alle emoties, een spel.
Dat het negatieve uit het positieve sleuren wil.
Eindelijk doorgrond, weer bijna tot op de bodem.
Niet de goeie ouwe fictieve God, maar de mens, bijna ondoorgrondelijk.
Niet alleen voor zichzelf en voor anderen.
Niet alleen door de voorouderlijke pijnen, de nieuwe compositie en zo.
De angst om te vergeven en vergeten, doet bloesems verwelken.
Eindelijk begrepen welke soorten vruchten, karakters dan worden geboren.
Waarom we hier rondlopen, hier horen en weer niet.
Waarom er sterke schouders bestaan.
Waarom liefde ongemerkt domineert, maar de soorten angst regeren.
De ijdelheid, het te grote zware ego, hebzucht, jaloezie à l’infinie.
Eindelijk ogen, hart, verstand, weer even op open.
Welk een afwisseling van geluk en ongeluk moeten worden doorstaan.
Welk een vermijdbaar (?)aantal paden, gejaagd gelopen.
Welk een linken allemaal afgewogen, verbanden herwogen, geschrapt, geschept.
De mens, waarom dat eeuwige te min en te onmin.
Eindelijk zowel emoties, gevoelens als eeuwige straling, kernen en elektronen verklaard.
Hun werking, zoals die tussen man en vrouw en mensen, in beelden en gedachten ook.
Hun reddend onverschillig evenwicht en heilzaam overhellen weer opnieuw.
Hun soms te lang blijven lopen achter de feiten.
Eindelijk bijna alle watertjes doorzwommen.
Bezit, wraak en weerwraak, meelij wekken, de koestering van de onmacht.
In alle soorten camouflage en alibi’s vluchten.
Onbegrepen eigenheid zogezegd, omwille van valse trots.
De andere niet kunnen luchten, de uitdagingen ontvluchten.
Concrete Redenen genoeg om op te sommen.
Altijd het onbegrepen verleden dat zich wreekt.
Niet snappen dat ook het niet uitgesproken spreekt.
Niet geloven dat eenieder hier met zijn eigen redenen bestaat.
Het verschil tussen achterkant en voorkant, algemene lijn en detail niet zien.
De veelal onvermijdelijke driehoeken en andere kansen tussen mensen.
Het stoffelijke en de gemakzucht laten primeren.
Bemind willen worden met teveel verliefdheid op zichzelf.
De enige, de beste, de snelste…willen zijn.
Te koud, te warm, de seizoenen in mensen niet kunnen zien.
Hun klimaat, hun ondergrond, hun overlevingsvormen, hun afschermen niet kennen.
Wacht niet op het te vroeg willen sterven om je geest te kunnen laten geboren worden. Octo 5/08/2009 woensdag
na de dood
De stilte,
is allen die niet meer bestaan
is opkomen en overgaan,
is terug naar onze essentie
in stille beelden blijven ze voor de levenden achter
wat we onszelf wijsmaakten verdwijnt
wat blijft, onze menselijke waarde;
licht, schijnend in licht,
met de lucht ingeademd door de nog ademende
Licht,
is ook die die er niet meer zijn
Lucht,
doet niemand pijn
Tijdens de zwaarte van het leven reeds even
stilte, lucht en licht zijn,
ze zijn wie de heengegane waren.
ode aan een punt
vederlicht, immens zwaar, zou ik willen toeven,
in het punt van waarheid, echtheid
waarrond alles cirkelt, dacht ik zo
...behoed het willen weten van verscheuren
...behoed de ontsluierende kracht van zich in te willen graven
...kijk uit voor het teveel verlangen naar de overkant
Troebel witte stilte, vertel me van het luisteren
Sterre verre draagwijdte, eindeloze ontwikkeling
kijk uit naar een brug naar ergens
vraag een eeuwigheid stilte voor onvatbare dingen
leef, mens leef, weef mens weef
te midden het stille, eenvoudige en goede
dankbaar voor al het goede en mooie,
zelf te zien, zelf te zoeken;
dwars doorheen kortzichtige onwetendheid
o combination,
voortijdig testament
Begraaf me maar,
desnoods aan de andere kant van de wereld.
Intens heb ik hier leren leven en innig meegeleefd. Op weg naar meevoelen, te veel medelijden gehad.
Te veel lasten willen dragen en lusten willen begrijpen.
Mee gedogen van en in verzet komen tegen wat een mens te beurt kan vallen.
Op kleine en grote schaal, in heden en verleden, lichtbakens uitgezet naar dan.
Niet teveel naars meer moeten verdragen, mijn kinderlijke droom blijft.
Vreemd genoeg is er aan narigheid geen gebrek.
Vaak hebben we niet genoeg aan het spontane om gelukkig te zijn.
De eenvoud van de natuur is ons dan te rustig.
De redenen waarom mensen bij elkaar horen, te complex.
Het deel innerlijke rust van de naaste, zalig of onuitstaanbaar bij momenten.
Vermengd met het deel onzekerheid en onrust, de basis van het bestaan.
Van daar ook weinig tijd voor de ontwikkeling van een sociaal bewustzijn.
De regels van produceren en distribueren, we zijn gewillige onderdaan.
Er meer mee begaan dan bij het wezenlijke in het leven.
Dus, begraaf me maar, leg me niet in chemisch bijtend zuur.
Het ‘oplossen’ van dode lichamen, weer iets nieuw om geld mee te verdienen.
Ach, graaf me een kuil en wikkel me desnoods naakt in een oud tapijt.
Of in een oude boekenkast met een plank er op, geef de boeken weg…
Als ik er de kans zelf niet toe kreeg.
Wees een verlengde van mijn leven door geen ruzie over bezittingen te maken.
Mijn echte erfenis zit eigenlijk voornamelijk in jullie ziel en wat ik er achter liet.
Zelfs het onbegrepene zal nog doorwerken.
Het houten ruimteschip in het woud van haast glazen bomen
Hier vond ik een soort onbeschrijfelijke rust in m'n eigen. Hier kon ik de eenheid met de natuur smaken en kon het ruwe, het nog niet tot het rijpbewuste ontwikkelde, me minder raken. Hier werd tussen hemel en aarde in aangeraakt, gestudeerd en gezonnebaad. Hier werd intens gedroomd en geanalyseerd en gewandeld. Hier kon je je eigen gedachtengolven laten smaken wat er in de wereld te observeren viel.
Deze plaats leek een paraboolantenne die dingen ontving en doorgaf. Deze plaats liet zo vele planten stralen en vogels bestaan. Hier ontwaken is je eigen op de trilling van het draaien van de planeten zetten. Hier slapen is weten dat de schors van de bomen in je dromen meer dan echt zal zijn. Hier dagelijks vertrekken en dagelijks terugkomen is ondertussen weten wat die dromen betekenden. Hier ontwaken is de groeipijnen van mensen met uitdagingen die problemen werden, gezuiverd terug de lucht insturen. Hier zijn is weten dat er niet altijd even aanvoelbare vormen van heel sterk licht bestaan...is weten dat zogenaamd dood en zogenaamd leven één zijn; één middelpunt voor wie het voelen kan.
Hier leven is beseffen hoeveel meer er door niet overvloedig eten, vrijkomen kan. Hier leven is weten dat je voornamelijk van liefde, water, planten en bomen of struiken-extrakten, fruit en kaas en af en toe wat vis of kip en zo, leven kan. Hier drinken is alles met mate genieten, een wijntje, een pintje...en hoe minder suiker, hoe minder je zomers puffen moet. Hier leven is mensen met financiële en emotionele problemen tegenkomen, die ook daardoor de schoonheid hier niet meer aanvoelen kunnen...zomin als sommige mensen zonder financiële problemen dat soms kunnen.
Hier sterven moet zijn zoals een boot die op het water brandt of een kiem waaruit nieuw leven komt.
Hier zie je wat je mist, als de mist ochtendlijk zweeft tussen de bossen. Hier staat de zon soms buiten haar cirkel in brand als mensen in hun midden uit het donkere woud komen gewandeld.
Hier fluit een bepaalde vogel dag en nacht... . Hier galmen geen smartlappen van 'laat me nu toch niet in de steek, ik kan niet zonder jou' door de eter. Hier is voor het sterke deel in je, het verleden helder, het NU een beetje toekomst reeds. Hier kan je verleden en toekomst doen verdwijnen in het NU...dan focust alles waar je mee bezig bent, zich in jouw middelpunt. Je wordt onbeweegelijk, vast punt, je straalt door je ogen en geeft een soort onbegrijpelijke levensenergie door.
Die momenten zijn uniek en niet voortdurend en je moet altijd weer door het aardse lijden, altijd weer een beetje sterven om weer kiem en om weer straal te kunnen zijn. Hier ontlast men zich met de deugd die het afscheiden van het oude, bewust geven kan. Hier wordt adem verbinding met aura. Hier worden organen spiegels van universele krachten, met elk een ander gezicht. Hier gaan chacra's open en wordt al het aardse bovengezogen, terwijl de rest van het kosmische naar beneden daalt. Hier wordt vrijen het zien en voelen van hele dikke en soms hele fijne aura, die jaren jonger maakt en die de tijd voelbaar niet opgevreten heeft.
Hier moet je jezelf eerst een tijd uittesten voor je dit allemaal doorhebt. Hier kan je zo gelukkig worden, dat je tenslotte weet dat je weer voor andere, moeilijke uitdagingen zult worden geplaatst. Hier zeg je dikwijls DANK aan de natuur, voor menig mooi SEKOND...voor ieder deeltje van een uur. Hier verzin je niet, hier komt altijd alles op je af. Hier begin je niet, hier werk je af. Hier luirik je niet...hier rust je uit.
Hier is 'hier' ook niét hier. Hier gebeurt lachen veelal vanbinnen. Hier draai jij niet rond vanalles, maar ben jij vast scharnier, dat openingen maakt.
Hier hangt 's nachts al hetgeen in de dag niet bovengeraakte...morgen zal het weer worden beschenen en hoef je het maar te plukken...als je op je eigen trilling zitten blijven kan...en niet mee door anderen naar beneden wordt getrokken.
Hier worden geneesmiddelen overbodig, want het bannen van je illusies en angsten alléén...geneest. Sommige emoties zijn soms illusies, geldstrukturen en hun legers zijn er de materiële uitwerking van. Hier hangt niet veel jaloezie, hebzucht, egoïsme, trots, agressie en onwetendheid meer, maar hun tegengestelde, uitgezuiverde...voorlopig... altijd voorlopig ?
Wie geen rust overerft, kan ze hier zelf ontwikkelen. Met onrust kan je op ieder wilskrachtig moment breken en handelen of niet-handelen.
Rustgolven zullen je overspoelen, als na een hoogtepunt. Of de rustgolven blijven, hangt af van hoe vaak je al bereid was van te durven genieten en hoe vaak je lijden zonder angst op je nemen kon.
Hier is niets toeval, alles een puzzel, die soms grillend en krakend uiteindelijk de meest heldere beelden zonder puzzelgrenzen vormt.
Hier is weinig gepland, het vloeit allemaal weer in mekaar, telkens het peil in alle betrokken vaten op mekaars gemiddelde hoogte komt.
Hier is een bloem iets met een ziel, een kracht met een ander frequentie en een andere uitwerking dan de struik ernaast. Hier is een boom een stroom naar
boven, een streling die je verstopte en kromme energiebanen rechttrekt, zin naar boven geeft. Hier is hout iets waar je van houdt. Hier voel je dat het groen genieten kan van dagenlang in de regen te staan.
Hier hangt niet de somberheid van op vele plaatsen elders; wanneer het weken donker en koud kan zijn. Hier duik je dan mee en voel je vallende bladeren als een even groot raadsel als al die soorten bloesems aan.
Hier heb je een band met allerleikleurige bomenkruinen die je de aan ieder nieuw moment aangepaste krachten sturen...als jij je er maar voor openhoud...en er intensief...vanuit je vezels om vragen kunt. Hier tintelen lichtjes van op de bodem van verdriet, dat, wie? ... weet van waar het komt en dat je logisch soms niet meer vatten kunt. Hier moet je beseffen dat je jezelf moet leegmaken kunnen, indien je de omgeving door jouw wil laten stromen.
Hier klop je niet achter vliegen en storen spinnen en mieren niet...en als je gebeten wordt denk je : ''t' is misschien wel gezond voor iets", zonder verwensen.
Ach, hier houden van, is altijd ook weer een beetje afstaan...of afstand nemen...en dat doet van die smakelijke vonken geboren worden.
Ach, de liefde in alle vormen.
Octo
God zij dank, ‘god’, dat zijn de anderen
De anderen.
Zovelen gelinkt, zoveel te zeggen, onvoldoende gehoord.
Laat ze nu zelf maar spreken.
Vrienden, vriendinnen ,zijn-en haar-dimmensies, kenissen, regeerders,onderdanen. Knikkers.
De anderen.
Door sommigen verwekt, anderen door jezelf. Familie.
De anderen.
Hun pijnen, frustraties, gloed en willen weten,
dan weer niet.
De anderen.
Hun kwaaltjes, hun pillen hun ouder worden.
Hoelang valt 'dood' eigenlijk buiten te houden ?
De anderen,
het beste in hen zelf dat zo verblijden kan.
Hun aanvullingen, nodig als brood, onuitstaanbaar soms.
De anderen.
Wij, hebben alleen ons eigen gezeldschap in feite.
Reizigers doorheen al zo lang en soms teveel, telkens overwonnen.
De anderen,
wijsheid, fijngevoeligheid met onaf verweven.
De anderen,
gedomineerd door de ideologie van de produktie om de winst.
De anderen,
opgedeeld in kasten die mekaar leerden mijden.
De anderen
die mekaar dan toch weer opzoeken en vinden voor iets grootser.
Solidariteit, uitwisseling van menselijke gevoelens, samen perfektie.
De anderen,
zieleroerselen, verhalen verdrongen en opduikend.
De anderen,
mekaars sadisten, masochistisch bij wijlen.
De anderen,
werktuigen der evolutie naar meer bewustzijn.
Met Mekaar geduld en bergen en ravijnen en vlakten van liefde lerend. Inzichten, te weinig van belang,bang.
De anderen,
de stilte van het parcours meer of minder genegen dan het lawaai in het zijn.
Een Teveel of Te weinig, opvullen en aanvullen met niets. Het niets, de grootste duivel...telkens weer verjaagd door om het even wat van...zin. Zijn.
De anderen, kwelduivels en engelen in hun enige, menselijke gedaante.
De anderen,
geven en nemen, vergeven en van doorgaan tot stoppen, veranderen.De anderen.
octo 07/07/2009 dinsdag, bij weinig zon
Het verdriet om zijn broer
Hij werkt in weer en wind tussen de fruitbomen.
Klein, breed, werkershanden aan zijn lijf.
Plant bomen op de akkers van voordien.
Zet er staken, spant er draad en snoeit.
Geniet van de bloesems, dunt om te laten dikken.
Besproeit, bemest, maait en dan de boekhouding nog.
Tussen de bedrijven rondom 't Boeckhout.
Plukt en stockeert en koelt zijn opbrengst.
Kisten klaarmaken voor transport, sorteren.
Vervoer naar de veiling.
Familie mobiliseren als broodnodige hulp.
Hij praat op een hele zachte stille toon,
warm contrast met zijn ruwe uiterlijk.
Plots zie ik hem staan naast de open kist van zijn broer.
Met tranen in zijn ogen.
Nee, niemand verdient zo lang vechten tegen een vreselijke ziekte.
Waar zijn die ravottende jongens van vroeger ?
Naasten kunnen ze de droeve dingen van zich afzetten ?
Echt slijten doen ze niet.
Dichter bij de ziel komen doet soms té pijn.
Op andere momenten kan het heerlijk zijn.
c.o.
Je ziel zit ook bij wie je ze gaf,geeft,zult geven
Wie ben ik ?
Heb je er al een idee over ?
Een samenstelling van vergane zielen .
Waarin je echte eigenheid moet domineren.
Wie gaf je je ziel ?
Een deel ervan om in te werken met een doel.
Dat ook die andere als aanvulling zocht.
Van wie kreeg je ook een belangrijk stuk ?
Aan wie wil ze ook biologisch doorgeven ?
Van wie kregen we ze ?
Welke zijn , over één leven heen, de rode en blauwe draden in de levensverhalen ?
Midden het economische, dat andere verhaal.
Over wat eigenlijk die andere zinnen van 't leven zijn ?
Menselijkheid leren beleven, doorgeven.
Niet buigen voor de pijn.
co
Liefdes verliezen en zielen die heengaan
Grote liefdes verliezen.
Staat kort bij zielen die heengaan.
Of bij zij die niet kunnen of mogen komen
Levens die men een stukje of veel moet afstaan.
Ze dan hier en daar nog herkennen.
Liefdes verliezen.
Negeren soms, redenen uitvinden…
Over waarom het zo moest.
En soms kloppen ze.
Verdriet en weemoed met dezelfde en andere inhoud.
Opluchting soms, maar van wie of wat of wanneer ?
Men denkt, na deze, geen deel lijden meer.
Terwijl het vuur soms nog wat na smeult.
Relaties.
Altijd op andere toonhoogten, dimensies.
Andere situaties van noden van anderen.
Van de eigen verhalen ook.
Moeten ervaringen ons nog komen bezoeken ?
Moet men er zelf nog naar op zoek ?
De gevoelige snaren van mooie en unieke raakpunten.
Blijven herinneringen met het hart verbinden.
Grote liefdes verliezen.
Staat kort bij zielen die heengaan.
Verdriet en geluk en middenmoot, nooit dezelfde inhoud met die of die.
En voor passie zijn er ook zeven kleuren en tonen.
En vele liedjes in zeven stijlen.
De eenvoud van de witte ridder en de prinses.
Naar het land van mythen en legenden verwezen de dag van vandaag.
Pipi Langkous en Peter Pan bestaan niet in de volwassenen wereld.
Indien er twee het blijven kunnen, het weze hen gegund.
Hou vast en geniet…en kies voor mekaar.
Complexere situaties…minder goed handteerbaar.
Grote liefdes verliezen.
Staat kort bij zielen die heengaan.
Hoe ouder men wordt, soms hoe zwaarder de optelsom.
En op de duur…
Licht blijven, altijd licht proberen blijven.
We waren het, zijn het en blijven het…
Althans letterlijk en in filosofische zin.
Tussen mekaar hangt af van dag tot dag.
Na al die ontelbare, niet meer verwoordbare periodes.
Grote liefdes die weer vriendschap proberen zijn.
Opluchting en ook wel een beproeving.
Zoals bij alles dat men niet is gewoon.
De bio negeren, valt te leren of integreren of niet.
Men is gewoon ook niet meer wie men was toen men losliet.
Weet niet zeker wat te houden.
De eigen voorvaderlijke spelingen.
Het vervolg dat men er zelf aan breide.
Alle steken die men wel moest laten vallen.
Want breien aan het leven doe je niet alleen.
Het niet gemaakt zijn door het verleden…
Voor het volgen van een te sterk stramien…
Ondanks de brede schouders en een zee aan begrip…
Ondanks verdragen en weinig of geen last van jaloezie…
Raar bij wie wel en bij wie niet en wanneer.
Goede vrienden… en worden als kinderen en wijzen.
Grote liefdes verliezen.
Zoals de vreugde, nodig om via de kunst.
Weer dichter bij de ziel te geraken.
Maar het lijkt meer op dichter bij de geest geraken.
Die van iemand die men niet meer verstoren kan.
En houdt van blije dingen.
Wetend dat het leven meer met mensen voorheeft
…dan alleen romantiek en allerhande passie.
Octo
citaten
Oppassen met aannemen van haast onmogelijke werken.
Ook jij bent een stuk van de oplossing.
Doen wat je voelt dat ok is, moment per moment.
Dichter bij spirituele raken is facetten van de ziel van het totale bestaan doorleven.
Verbinden van de eerste indruk met de voorlopig laatste...doorlopende analyses.
't Meeste confronterende waarheid te verwerken,grootste kans op verdringen.
Ongemakken zijn er niet om op anderen af te wentelen.
Karma zoekt altijd evenwichten tijdens dit leven zelf,we proberen het door te geven.
Kennen alle personages de betekenis van de stukken waarin ze spelen ?
Emotioneel is dit een zowel gevaarlijke als hemelse wereld.
Produceert onze biozielspirit niet betere stoffen om kalmte te bereiken dan pillen ?
Je weet maar wie je bent als je weet waar je vandaan komt.
Van jongsafaan weten wat voor je ligt, zo werkt het niet,al kloppen vermoedens eens.
Die en die ga je tegenkomen en dat en dat ervaren,geleidelijk weten waarom.
Dood.Uiteenvallen elementen. Straling. Genetische verbondenheid.Uitwisseling ?
Leven is dagelijkse voorbereiding van verbetering van het kwalitatieve bestaan.
Niet te doen, alle inspiratie proberen te onthouden, dat zoekt zijn wegen wel.
Wijsheid komt niet alleen op een top, ook bij het dalen,stijgen,rusten,bezinnen... .
Dromen, soms surrealistische remix, kunstwerkjes mét en zonder boodschap.
Mensen, op hun best als je de stukjes onopgeloste negativiteit niet merkt.
Aarde...hiernamaal...daarnamaals...altijd een NU is een eenvoudiger voorstelling.
Bestaat 'tijd' alleen voor hen die zich niet goed in hun vel voelen ?
Het verleden, 'heengeganen', altijd één in het repeteren (NU)van de volgende show.
Zowel de geletterde als de ongeletterde snappen niet alle structuren.
Energie is ook : uiten woorden,handelen,geloof in het mooie en goede,hoop,... .
Inzicht dat tot +Energie leidt,wordt gedeeld, uitgewisseld,ervaren,niet zomaar afgetapt
Je kan en hoeft niet iedereens leed aan te kunnen.
Onnodig blijven slikken en incaseren zonder te leren...ach kom nou !
Te dit en te dat, veelal op te lossen door TEvreden.
'Waar is de nacht alweer naartoe, 'denk je al eens bij het morgenlicht.
Elk ontwaken is een kans op een vervolg.
Iemand aan je zijde willen en je alleen aan jezelf intereseren...is bijna leegte.
In het boek van 't al is elke mens een hoofdstuk.
Jezelf tot leven wekken is de wortels van je angsten uittrekken en inzichten planten.
Machtig gevoel op momenten dat alles achter je waarachtig zin heeft gehad.
Vanuit de beweegredenen van velen neemt men aan het leven deel.
Je hebt het of je hebt het niet of nauwelijks,je kan het wel leren verwerven.Wat ?
De zin van het zinvolle, soms nauwelijks te achterhalen, onzin is soms duidelijker.
Worden is ervaren door observeren en handelen of niet handelen, door de juiste woorden of het gepaste zwijgen, door leren luisteren...heel gunstig voor alle gedachten die leiden tot juiste inzichten in functie van goede doelen tijdens het proces van interpreteren van de onevenwichten.
Is alles dan toch te gek voor woorden ?
'Relier' is zich bijvb.verbinden met het geheel van 'zijn',kerken maakten er 'religion' van.
Las al eens wat onthechting aan alles en veel in, de natuur wacht buiten op je.
Ervaren observeren, becommentariëren, los van druk der omstandigheden.Opgave !
Gezondheid is een onderschat geluk.
Wens op tijd wat veiligheid en goede
Nood aan vrouw
Een huisgenoot doet een vrouw genieten.
Ben ik blij voor voor hen.
Menig vallende nacht, eenzaam in mijn tuin.
Het artistieke, filosofische werk ging voor.
Dus het lichamelijk- emotionele soms flink in puin.
Je kan van het leven veel leren.
In afwachting dat het tij toch wel een keer zal keren.
Waar heeft men een mens eigenlijk in gedropt.
Een huwelijk dat de laatste drie maanden door overspel van mevrouw stopt.
Beu van wat haar vader met haar deed, de man voortaan als vijand.
Vrijheid ligt dan te lonken, eens de banden doorgesneden.
Naast het geluk bij momenten…
Andervrouws verdrieten altijd maar uitzweten.
Te veel van die momenten van je kas opvreten.
In lyrische bewoordingen schrijft men dan zijn wedervaren neer.
Maar het leven leert in de praktijk, naar een theoretische leerschool vraagt de mens weinig.
Het moet me maar vergeven zijn, dat ik wordt zowaar azijnig.
Ligt niet in mijn aard en dat is wat me zorgen baart.
Het feit dat men veel liefde heeft te geven en de nood aan delen.
Lijkt zo oppervlakkig en zo makkelijk voor velen.
Mij is het niet meer gegund.
En ik vraag me af, of het wel anders had gekund.
Je krijgt in ’t leven voornamelijk je kaarten van anderen.
En daar valt weinig aan te veranderen.
Het lijkt wel of die ene in allerlei nood, haar hemelse achterban
Mezelf heel goed van een andere afschermen kan.
Tot het moment, de dag dat alles weer mooi draait zoals vroeger…
Of hoef ik daar niet om te wachten…hebben we allen niet onze eigen opdrachten…
Veroorzaakt door wie-wat we allemaal reeds tegenkwamen en onszelf.
Een opdracht, opdrachten liever, van voor we geboren waren.
Hadden we moeten blijven het onmogelijke te verzoenen ?
Zo zijn er die echt bij andere geaardheden vallen…
En er blijven tol voor betalen.
Geef mij dan toch maar meer assertieve verhalen.
Er werd ons geleerd dat we oneindig goed en medelijdend moesten zijn.
Doe maar wat minder, want er rest je anders te veel pijn.
Geniet met mate van het leven en blijf in eenvoud bij de goeie inborst…
Die jou inzet verdient.
Man, vrouw of kind...
altijd iemand die dat verdient.
Reclamespot : DEELIII filosofisch verzet
WERELDGENOOT
FILOSOFISCH VERZET/VOEDSEL VOOR DE GEEST, bijna alles voor mensen met interesse in filosofie, geschiedenis, politieke actualiteit & analyse & cultuur & linken daarnaar met 500 eigen artikels en honderden linken, foto's, film...,kunsten en reisverslagen, tips, annonces, sociale strijd, actuele toestanden in de wereld, vanuit een filosofische hoek.
Filosofisch Verzet is een speurtocht via artikels, proza, poëzie, essays, pamfletten, citaat boeken-en filmtips, voornamelijk over hoe een planeet één natie kan worden. Over hoe filosoferen ook persoonlijke zingeving wordt. Over hoe graag leven mogelijk wordt.
WERELDGENOOT, werkloos ?Tijd om je af te vragen waarom? Teveel werk? Altijd meer op minder tijd presteren? Je wordt tot een helse concurrentie met andere collega's, boeren of andere kleine ondernemers verplicht? Je hebt vragen naar het waarom van armoede en oorlogsverspillingen, terreur? Je vindt het maar niks dat de oorlogsmachine via 1man,1president,1premierin gang kan gestoken worden, tegen zijn congres of partij in? Je denkt, leven en werken in zo een wereld, dat kan toch niet de bedoeling zijn ?Je ziet de zin van het werk dat je doet niet meer zitten...en je vindt zo dadelijk maar niets anders.Je vindt geen partij of vakbond die een allesomvattende uitleg heeft, een globale aanpak voor de wereldproblemen voorstelt? Of de tegenkrachten die je ontmoet lijken versnipperd ? Je ondervindt dat sommige media of het onderwijs je het hoe en waarom van de geschiedenis en het hedendaagse niet genoeg duiden kunnen? Ook je sociale omstandigheden zijn niet gebaat met al die omstandigheden? Je bent een aantal uitzendingen, kranten of ongezonde leefgewoonten moe en je wil daar om te beginnen bij je eigen iets aan doen? Je beseft dat een mens niet alleen gemaakt is om te werken en je wil opkomen voor jezelf en anderen? Omdat ook bij andere mensen, andere gezinnen, werkeenheden, landen...dezelfde vragen zich nog schrijnender en dringender lijken te stellen. Jij hebt geen drug meer nodig, je weet uit eigen en gedeelde ervaring heel goed dat op ijdelheid en zelfmedelijden gebaseerde consumptiedrang, je kritische zin en je innerlijke verdieping http://hetvoortijdigtestament.skynetblogs.be in de weg staan.
Kortom je bent je bewust van een aantal zaken die je bewustwording vernauwen.
Je realiseert je dat je medestanders nodig hebt om al dat inzicht in vernieuwende groei en daden om te zetten. Een bewuste keuze dringt zich op voor meer en meer mensen. Je wil je best inzetten voor een betere wereld zonder armoede, oorlog, werkloosheid en allerhande vervuiling als die wereld er dan maar niet uitziet als nu: afgejakker op het werk, te weinig interesse voor de rest van de wereld, te weinig tijd voor lezen, studeren
Het leven niet meer als zingevend kunnen ervaren. Dom amusement, sensatie voor alles. Steeds meer mensen willen diepgang en inhoud vinden. Shows over hoe men mensen elimineert, zodat het individu dat overblijft met de poen of lotto gaat lopen. Bestudering van de psychologie om er geld mee te verdienen en ieder op zijn plaatsje te houden. HOERA? HOERA? Wat amuseren we ons rot binnen het kader van het geldimperialisme en de casinoëconomie. Valse spanningen opbouwen om ons van onze anderskleurige of klassegenoten of andersgelovigen af te scheiden. Nog meer reclame in onze hoofden jagen om ons nog meer doen te kopen...dat proces mag niet stilvallen of het geldsysteem valt op zijn gat. Je inzetten voor een wereld waar dan geen gekken om een oorlog om afzetmarkten vragen omdat een oorlog weer voor werk ZOU zorgen. Een wereld waar men niet met halve waarheden goochelt, het beschermen van machtsposities indachtig. Men misbruikt het rijke filosofische erfgoed achter woorden zoals religie, geloof, god socialisme enz...voor de doeleinden van de zotste speculaties. 't Kan niet de bedoeling zijn dat dat allemaal zo blijft. Alles evolueert. Misschien maken we het nog wel mee:
Een modern systeem voor toekomstige verkiezingen via het internet, een soort internetreferendum om eerst een globaal programma goed te keuren en daarna op projectlijsten de vertegenwoordigers ervan aan te duiden(een blauwdruk hiervoor, zie : http://bloggen.be/conscience2008
Toe-maatje: Je roerde alles tot diep in de kern, schreef het gebald neer, de noodzaak aan geconcentreerde vertaling, raak je niet kwijt. Hoe hoger je bewustzijn van andere mogelijkheden, hoe meer geduld om alternatieven leefbaar te houden, te organiseren. Ideeën laten groeien vereist naast het spontane, discipline en inzet, gekruid met passie en zelfkritiek, anderen met bewustzijn wapenen, streefdoelen vooropzetten. Het nieuwe dat doorbreekt geeft voldoening, 't einde ervan vaak door de ouderen niet meer meegemaakt. Het totale bewustzijn van overkoepelende kennis, blijft vrijblijvend indien er geen daden op woorden volgen. De synthese van iedere ontgoocheling werpt zijn onverwachte vruchten af en de rijpheid komt met de bereidheid om nieuwe vragen te stellen. Momenten dat je denkt genoeg gegeven te hebben, zijn de voorlopers van nieuwe initiatieven...zelfs al botst onoordeelkundigheid voor een langere periode tegen je op. Je geeft het niet op als andermans passiviteit, onbegrip, verveling ,negatieve emoties...blijven steken in geestelijke tering. Daar waar het individualistisch snobisme de eenheidsstructuur van het algemeen belang vergift, daar is welvaart niet ok. OCTO
Commentaarstem bij documentaire in 2036
“Nog niet zo lang geleden was de aarde een plaats met extreme tegenstellingen. Gigantisch rijk zijn en armoede werden kunstmatig in stand gehouden en oorlogen en milieuvervuiling duurden voort, ondanks alle plannen en mooie woorden. Na de ergste crisis sinds decennia vanaf 2008, zagen regeringen overal ter wereld zich verplicht van uiteindelijk dan toch de banksector, de automobielsector en vele andere grote sectoren te nationaliseren.
Het leek de enige uitweg om uit de golf van ontslagen en daling van de koopkracht te geraken. Was de van toen af opduikende term‘socialisering van de economie’ op ‘t einde van de eerste 10 jaar van deze eeuw; voor een aanvankelijk nog, door de media als meerderheid voorgestelde minderheid in de USA, nog een scheldwoord; na de golven van niet-aflatende betogingen tegen de immer dalende koopkracht die de ganse wereldbevolking trof, haastten de bestuurselites zich overal om tegen dat 2012 in zicht kwam, via ouderwetse nationalisaties om, terug banen te scheppen.
Aanvankelijk leek dit te lukken en de gemoederen te bedaren. Na een paar jaar bleek echter dat dit staatskapitalisme niets van het neoliberale kapitalisme had geleerd. Men bleef bedrijven verhuizen naar plaatsen waar men goedkopere lonen betaalde, daar de nieuwe staatselites met hun nog uitgebreider ministeries en kabinetten, nu , in navolging van de vroegere grote aandeelhouders, een te groot stuk van de koek naar hun toe wilden halen. De grote banken waren al enkele keren ‘gered’, maar bleven speculeren met fictieve waarden, zodanig dat het, net als de winsten en de toplonen van mediafiguren en ceo’s om mottig van te worden was voor mensen met een uitkering waarvan een heel groot stuk naar huur ging.
Weer ging men na een aantal sociale rampen, onder druk van de straat, over tot andere maatregelen die de egoïstische reflexen van bepaalde groepen aan banden legden. De gebeurtenissen destijds, leken veel op de ineenstorting van het voormalige Oostblok in Europa. Met dit groot verschil, dat de meerpartijendemocratie die slechts enkele jaren eerder overwegend voor enge Vlaamse, Baskische, Coriscaanse, Schotse, Amerikaanse, Chinese, Russische…enz… en neoliberale oplossingen stonden; voorlopig nog in zijn ‘oude vorm en gedaante ‘ in tact bleef.
Een deel van de maskers vielen spoedig toen na 2014 op alle vlak de chaos dreigde. Neoliberalen werden plots voorstanders van nationalisatie en schoven op naar een verregaande vorm van sociaaldemocratie, wat in de praktijk betekende dat men dan toch bereid was om aan inkomensverdeling te gaan doen. De klassieke partijen van centrumlinks echter, werden nu echter gedomineerd door de vroegere linkervleugels.
Na het vallen van de illussies die men nog in het beurssysteem en de absolute vrije markt had, begonnen de in stemmenaantal kleinere, maar in werkmiddens gegroeide, linkse partijen dan toch aan een forse opmars. Vanuit burgerlijke middens werd er al gespeculeerd op bestuurscoalities van centrumlinks met links … maar het was te laat. Tegen dat de noodzaak van een functioneel werkbare internationalisering in plaats van nationaal staatskapitalisme, doorgedrongen was, was het aantal werkonderbrekingen, stakingen, ja zelfs complete bezettingen van fabrieken, die in een internationaal kader onder zelfbeheer wilden produceren…zo groot…dat de ene regeringscrisis de andere opvolgde.
Uiterst rechts zag zijn kansen schoon en begon openlijk voor fascisme te pleiten. Het merendeel van de bijna permanent tot actie en zwarte markt veroordeelde overgebleven kleine boeren, zelfstandigen en middelgrote ondernemingen; samen met hun werknemers en die uit de grote sectoren, hadden hun kuiperijen echter door en na een tijdje uit betogingen te zijn verjaagd; vielen hun tot clubjes verworden organisaties uiteen in door bepaalde delen van staatsveiligheidsdiensten gemanipuleerde groepjes, waarvan er sommige door bomaanslagen rechtsgezinde staatsgrepen wilden uitlokken. Ook dat pakte niet lang verf, het internationale verzet tegen het drijfzand waar de economie in verzeild geraakt was, was zo sterk dat hun netwerken één voor één opgedoekt werden. Eén van de gevolgen uit de woelige ontwikkelingen in die tijd, was ook dat ondernemingen eindelijk weigerden de invloed van de maffia wereldwijd, nog langer te dulden…zelfs daar waar ze zich door omkoperij en afzetterij een stevige poot in de politieke en gerechtelijke wereld hadden verworven. Ook mensen uit landen met in feite een kastesysteem of een dominatie van zogezegde geestelijken op de politiek, wierpen hun juk af. Werknemers sloten zich aaneen in provinciale interbedrijfsvergaderingen, die de ordewoorden van de vakbondstoppen, om toch maar blijven sociale regelingen voor sluitingen te aanvaarden, naast zich neer legden. Ze vaardigden afgevaardigden naar de deelstaatbijeenkomsten of de federale vergaderingen af en kwamen meer en meer onder invloed van partijen die via hun internationale analyses deze eerste wereldwijde golf van verzet probeerden te coördineren. Eén van de meest heikele thema’s was het al of niet aangaan van coalities met de partijen van de oude garde. Op een internationale bijeenkomst van het bestuur van het overkoepelend orgaan van de actievoerders, werd bijna met unanimiteit besloten van een nieuwe soort van verkiezingen uit te schrijven : internationale programmaverkiezingen. De verkiezingen zouden in twee ronden gehouden worden : eerst een referendum rond het afkeuren of goedkeuren van het programma en daarna projectverkiezingen die de dirigenten van de verschillende projecten (wonen, werken, transport,energie, telecommunicatie…) in hun job zouden moeten bevestigen. Via het provinciaal niveau zouden ook de vertegenwoordigers van de deelstaten, federaties in één moeite kunnen worden verkozen. Het programma, de verkiezingen en de projecten kon je destijds op internet volgen http://bloggen.be/conscience2008 Na die eerste wereldwijde verkiezingen van 2024, na ongeveer 12 jaar van sociale strijd met vallen en opstaan, werd er begonnen met de omschakeling van de wapenindustrie, het gelijk loon voor gelijk werk-principe, (in Bangladesh, zowel als in België,) de creatie van een niet-speculatieve wereldmunt, …enz. Wereldwijd werden er, per duizenden, deftige woningen gebouwd voor de meest behoeftige, er werd zelfs een nieuwe manier om lonen te berekenen ingevoerd. Op termijn had je voor elke dienst een soort abonnementensysteem, waarvan de prijs afhankelijk was van het aantal werknemers in de sector; wat op termijn er toe leidde dat je alleen nog voor kleine aankopen geld of een kaart nodig had. Huren werden gehalveerd en huizen betaalbaar. Ecologisten zagen steeds meer verwezenlijkingen doorgedrukt. Zo herschreef men de geschiedenis. Had U gedacht dat de geschiedenis op een andere manier te herschrijven viel, rekende U destijds op de goodwill van de multinationals ? Had U misschien gedacht dat een handvol overblijvende topfiguren van enorme multinationale monopolies, die zowel bijvoorbeeld medicijnen als granaten maakten, de hele wereld verder zouden opkopen en daarna zouden beslissen van hun productie zo maar gratis uit te delen aan eenieder die nog zou willen komen werken ? Hmm, werken op vrijwillige basis, misschien een leuk idee tegen 2056 als het huidig systeem van een wereldregering op basis van een duidelijk programma en projecten omwille van sabotage of enge groepsbelangen, weer ophoudt met zo technocratisch en functioneel te zijn; zo zonder oorlog en armoede en vervuiling en stress. Wat een arme drommels die grootouders toch “! ! octo 06/08/2009 donderdag
Over de maat. Overmaat
Tot dat over de maat schaadt.
De hoge heren aan de top cumuleren.
Die beneden, wanneer gaan ze het leren.
Andere keuzes te maken, zich engageren.
De maat is iedereen een inkomen, werk...
geen torenhoge verschillen, gewoon geluk ...
maar wat lijkt er voor velen toe te nemen : ongeluk.
Spiegelen ze hun behoeften aan al die reclame...
zo dat ze zich voor anderen schamen ?
Zet het systeem van nooit genoeg profijt
...hen al veel te lang in 't krijt ?
Alle woorden die met 'te-' beginnen zijn ...ik ken er 1
...waar je niet bang van hoeft te zijn : 'tevreden'
Te veel, te weinig, te hoog, te laag...
meer woordjes dan dit hoeven niet vandaag.
co-bk
Je ziel zit ook bij wie je ze gaf,geeft,zult geven
Wie ben ik ?
Heb je er al een idee over ?
Een samenstelling van vergane zielen .
Waarin je echte eigenheid moet domineren.
Wie gaf je je ziel ?
Een deel ervan om in te werken met een doel.
Dat ook die andere als aanvulling zocht.
Van wie kreeg je ook een belangrijk stuk ?
Aan wie wil ze ook biologisch doorgeven ?
Van wie kregen we ze ?
Welke zijn , over één leven heen, de rode en blauwe draden in de levensverhalen ?
Midden het economische, dat andere verhaal.
Over wat eigenlijk die andere zinnen van 't leven zijn ?
Menselijkheid leren beleven, doorgeven.
Niet buigen voor de pijn.
co
Poems
The heat is gone
The heat is gone.
Night has fallen.
Dark clouds refresh.
The light leaves the window.
Between white walls of a yard,
Bats dance the radar dance.
Soon as you think they’ re gone.
One comes back. Always the same maybe.
Picking the mosquito’s before my face.
No blood of yours for them.
In alliance I leave the light on.
Thinking while absorbing time and place.
The brain is a dark place…
But a lot of light is being transported.
There’s no such thing as a bat in your head…
A bat that picks away parasite thought.
You are your own bat inside.
New couple
New couple. Often it goes like this.
They find a lot in common.
A lot to blame their ex-es
They think their trust was misused.
Struggle with the lust for change inside.
Wondering whether to enjoy the lust of new lives.
Rediscovering to be glad.
They stop holding having something
Against the ones who cheated on them.
Experiencing the newly found joy THEY
Must have felt.
But the new love story often ends…
As the old one…
And insults and hurt replace tenderness again.
Left my wood one day
My wood where people looked for serenity.
Discovered a wood, hidden in a town.
Where ecologists do good things.
And I offered them my help.
Went in to town to tell the news.
But got a load of emotional stories about modern pain.
Could not take mine any more…
Lost my good temper…but it was in vain.
The message of my wood, not understood.
Forbidden to be too complicated, just talk along.
Frustration isn’t something for a public place.
It’s to be ventilated at home…
When tenderness has gone.
Back in my wood
nature, telematics, internet
the floating software of the one spirit
receiving trillons² of needs sending trillions³ of possibilities
with each time just one match for that period in time of being
telepathically connected drive of unfinished stories of past and present
wrote a poem about a bat to escape from battle
before it was on the net 3 book friends had used the word too
7 colors 7 sounds 7 continents 7chakra’s 7positive emotions 7negative emotions /7 senses/7 souls/7good intentions
Came near to things hellish and divine
Cracked both codes
Will keep a distance, thus no more someone’s or me to blame.
For the one percent of mistakes and wrong interpretation.
Being aware of once, one emo-link to many in nerve breaking conditions.
A lot of people preaching how to let go and be and live independent.
A lot of them live alone.
A lot of them get hurt.
And when they ‘ve learned from each other to abandon or let go.
They often forgot they were each other ‘s missing link.
How can one be afraid of a missing link ?
De oude god
Eerst het oeroude ontzag
Met enorme angst voor oergoden
Dan bewondering, verwondering, nieuwsgierigheid.
Volgenden het zoeken, verlichting, ontdekking van straling, atoom, cellen…
Daartussen en daarna, het vechten van zogezegde godsdienstaanhangers.
Authentieker blijvende zoekers bleven onafhankelijk denken
Een groeiend aantal in deze spitsmoderne tijden met delen middeleeuwen
De nieuwe god, niet meer de natuur, maar het geld.
De innerlijke rust verstoord door negatieve emoties.
Het beleven van hoe wonderlijk tegenstrijdig en aanvullend wezens zijn.
Hoe een dag groeit op basis van het geheel, ziet men zo weinig.
Wegens te weinig vat op de innerlijke communicatie en de dialoog.
Geef het zoeken naar een nieuwe god op.
Leer uit verleden, exploreer het heden en laat de toekomst soms wat los.
Scherm je zelf af en zet je zelf open.
Gedicht voor de allumetten
Bij het gasfornuis liggen jullie
Souveniers van minstens 90 winterdagen koffie of thee ‘s morgens.
Mijn neus snuift nog de solver van toen bijna.
Poezietieve quotes & vertelsels
vriendschap-liefde
vriendschap, geboren uit passionele liefde
kan alleen overleven
als lichamelijk verlangen
vertrouwelijk aanvoelen wordt
wat liefde dan wel is,
wel,
er zijn, zoals geschilderd op de foto;
meerdere soorten licht
dan alleen het licht van de zon
----------------------------------------------------------------------------Woensdag 12/03/2014
friendship, born out of passionate love
only can survive
when the desire of the body
becomes kind of a confidential feeling
so, in fact, what is love then ?
well,
as is written on the photo
there are more kinds of light
then the one of the sun
zie : http://poezietievefotoquotesvertelsels.skynetblogs.be/
Welk verhaal blijft er te vertellen ?
Dagelijks paseren er tientallen in mijn geest.
Net niet halen ze dit forum.
De nachten brengen hun eigen surrealisme.
Met of zonder boodschap.
Het kaderen van mensen in bredere verhalen.
Soms nauwelijks nog te achterhalen.
Onbegonnen werk om in een roman te gieten.
Alleen genieten van het dagelijks ontdekte.
Van de vormen die het in je kreeg.
De energieën die je roerde, duidde.
Met geest, niet met inkt omschreef.
De woorden, als geluidsgolven doorgegeven.
De rol van jezelf in het leven van de anderen.
Af en toe wat van betekenis kunnen veranderen.
Alleen dat wat dat ooit vast en zeker doen zou. Dat allemaal, is
ze’s nog geen zestig
aan ’t begin van altijd
weer bijna uitgeschreven
kwam ik ze tegen
ze leek me een zekere
een sterke,één die kon werken
met oog voor het mooie, ontspannende
plezante en muzikale
waar zou ze haar mosterd halen ?
één en ander kon haar wel serieus bezwaren
dan reed ze diplomatisch tegen mensen hun ‘kaaren’
ze schiep op haar dak een stuk natuur
uniek op de planeet
en er is veel waar ze het fijne van weet
geraakt ze aan de kook tussen pot en pan
geen smaak die ze niet aankan
en wil je nu wat weten ?
ze wordt 59 vandaag
…en is bijlange niet versleten
Moge ze nog lang de wereld willen verbeteren
Zonder bitter en ‘moet’ en moe te worden
Misschien kiest ze nu een parcours met minder horden
Altijd heeft ze er al voor velen willen zijn
Met op grote schaal van alles willen organiseren
En ’t kleine in mens en natuur klikt ze fijn
Iets in de natuur voor haar digitale boxjes te groot
Of hier en daar een sociale opstoot ?
Met veel wist,weet ze raad zodat het meerderen baat
Wat zullen we ze vandaag nog ‘wensen’ ?
Geen gezaag met mensen, maar beweging en ‘sense’
Zin in het leven en iets wat rijmt op ‘aat’
Raad, maat,toeverlaat,tuinzaad,postulaat…
Ja waarom niet, ‘n boek schrijven over sociale zorgen
Al kruipt ze niet zo vlug in een pen
Dat ze zich maar niet te druk maakt om morgen
Altijd is er ergens een weg naar meer,
Teveel getob doet alleen maar zeer,is overbodig
Haar warmte hebben vele mensen nodig.
http://poezietievefotoquotesvertelsels.skynetblogs.be/
Er was eens een kip
veel valt er van te zeggen, een echte overlever
met een trauma, van vier zusters kippen met andere tinten
had zij alleen van haar vorige haan kuikentjes
maar katten, wie weet, marters of vos
ontnamen haar haar kroost
sinds haar laatste kuikentje werd gestolen
was geen hek, geen draad nog hoog genoeg
om haar tegen te houden
ze sliep in bomen
wijl haar vriendinnen en uiteindelijk de stoere haan
twee keer groter dan zijzelf, door de natuurlijke vijand werden geveld
uiteindelijk verhuisde ze naar een bos met vijver
want in haar eerste dorp van verblijf, werd ze verjaagd
eens ze buiten het gebied van het gastgezin verbleef
honderden eieren legde ze voor eenieder
alle seizoenen, regen of wind, verkoos ze buiten te slapen
een slaapplaats der mensen, hok, was haar te min
op een dag bracht iemand een haan, een kleinere,
een hele vurige, schel kort krachtig kraaigeluid
zo te herkennen uit de tunes van de buurhanen
niks was hem ook te hoog
en hij leerde haar ook van hoger in de boom te slapen
zeker twee meter hoger dan de oorspronkelijke drie
iedere ochtend in de nog koude lente reeds,
kraaide hij de gastheer uit de veren
een echte tiran soms,(de haan)
een borstel vloog van ergernis een dag door de lucht
en de haan ging in het naburige bos slapen
al veel minder lawaai in de buurt, oef
de eerste nacht zonder hem, kroop ze ook 5 meter hoog
probleem in de morgen, ze durfde zonder hem niet naar beneden
er werd aan de boom geschud en ze lande geforceerd maar veilig beneden
doch het haantje hoorde haar eens kakelen toe ze in de waan was
dat er op haar ook werd gejaagd
op eens zat hij terug op het schiereiland
waar ze hun wittebroodsweken hadden
niet te geloven, maar hij ontvoerde haar
ze vlogen samen over het smal stuk van de vijver
en verdwenen samen naar een oude chalet in de buurt
wie weet hoe het met hen afloopt, dacht de hoenhouder toen
’t zal wel goed gaan met de kip, want ze kan zelfs zwemmen
Ooit geweten, een kip die kan zwemmen ?
Maar …beiden keerden terug en zochten een nieuwe slaapplaats,
De hoenderhouder had inmiddels de stoel verzet
Onder een andere boom, de stoel, dan die waarvan ze hun jump in de bomen maakten
Een hele bedoening, hij ging het eens allemaal uitzoeken
Maar zij maakte de eerste sprong…hij volgde,
Uit frustratie is hij dan maar een paar meter hoger gaan zitten
Misschien vanavond weer gezellig bij mekaar
In de oude Schone van Boscoop boom
niet gestoord door Jeff Rusell, de intelligente broer van Jack
;maar da's een ander verhaal dat door het leven van de hoenders
is komen lopen, snuffelen, geur analyseren enz...
Op 't eind van haar leven ging ze lager en lager slapen en ze hing vredig ingeslapen uiteindelijk bovenop een tak boven het water, een tak precies een hand en een nest...ergens in deze blogverzameling zal U ze zeker tegenkomen , de witzwarte oerkip van 't domein
Kleinnootjes
kleinnootjes krispelen door haar vingers
zelfgebakken koekjes en zo in het achterhoofd
menig kleur en smaak en kruid
in compositie opgeroepen
om 't beste van d'aarde te geven
alwijl 't hele arsenaal keukenballet
sierlijk spontaan stenen tegels aait
het rustieke hout opent, dichtschuift
alwijl het vuur de geneugde geneugten
van zon en aarde doet openbarsten tot in de neus
de smaakpapillen opgehitst
naar het moment van versmelting
al eeuwen doorgegeven kookkunsten
komen weer klaargemaakt op tafel
omwalsd door het kruid bij uitstek
goede zorgen
octo
De hellen van onmensdom
Tot bloeddorst geprogrammeerde bezeten krankzinnigen
Ware nachtmerries bij dag en nacht
Voor de gewone mens die in vrede leven wil
Vernielend wat geduldig was opgebouwd tot puinhopen.
Beledigend de aarde en de liefde met niet aflatende haat.
Gesponsord door bloedgeld uit de olie en andere verdwaasde doelen.
Met elk schot komt iets nooit meer goed.
De rechtvaardige die voor onrecht en waanzin boet.
Kind dat geen kind kan zijn.
Ontreddering , redding, rede; miljoenen malen verkracht.
Alibi Allah’s wreedaardig chaotische leger van verscheurden
Wijl de ware vrede wel moet koken van woede.
Hoe in deze tijd om te gaan met die ergernissen buiten formaat ?
Met politiek onbekwamen reeds decennia op buitenlandse zaken ?
En hun vriendjes die oliesjeikje spelend in het zand;
de hele cirque de l’enfer finacieren…
gelukkig ligt het niet in onze macht van te vervloeken.
Verdomme ! Verdommen en verdoemen doen jullie onze wereld !
octo 7Januari2014 4u24
kameraad Arabier (geschreven voor jongste oorlog tegen Irak uitbrak)
Ik kom uit het kleine Belgenland, eeuwenlang onder de voet gelopen.
waar men eeuwenlang op vrede is blijven hopen.
Net als jullie ook beschavers en onderdrukkers zijn geweest;
dachten wij ook te hebben afgerekend met menig kwade geest.
Met al diegenen die onze streken met hun hebzucht stenigden;
hebben we ons toch voor een stuk kunnen verenigen.
Maar het spook van het imperialisme, hebben we niet onthoofd;
vandaar dat er maar geen brandhaarden raken gedoofd.
We bedanken jullie voor jullie bijdrage aan de beschaving;
ook voor de warme winteravonden met jullie olie als laving.
Ook onze machthebbers proberen ons te verdelen;
zeurend over culturele verschillen, op emoties inspelen.
Met wetenschap hebben we ons hier geestelijk beziggehouden
In 't onsterfelijk atoom en het goede; was wat we vertrouwden. Niet alleen jullie hebben het moeilijk met het thema man en vrouw
: ook wij zoeken onze weg in het land van 'ik hou van jou'. Schep moed, laat ons ieder met onze geweldenaars afrekenen;
laat ons samen, hier en ginder, een ander plan tekenen.
Een wereld met voor iedereen een nuttig werk, een vast inkomen;
een programma goedkeuren dan verkiezingen, op projectlijsten opkomen.
Dan zenden we legers uit om huizen en zo te bouwen;
herstellen we al werkend het vertrouwen.
Dan kleden, voeden we ieder, onderwijzen menswaardige dingen,
produceren, verdelen op gelijke basis ; speculatie verdringen.
Dan roeien we al hetgeen het welzijn bedreigd met wortel uit;
overwinnen we negatieve emoties, is ook hun sprookje uit.
Dan komen we zoals toen, in 't Cordoba voor Columbus samen,
om ons filosoferend in de strijd voor werk te bekwamen.
Die leiders die afspraakjes met het grote geld maken;
zullen onze toorn, onze vastberadenheid en verzet smaken.
Hou stand nu de maskers der geldvazallen beginnen vallen;
de klasse die ons het slagveld insturen mag niks meer verknallen. Zij worden niet ingehuurd voor een beter buurt ;
maar opdat de heerschappij van 't grote geld voortduurt. Kies jullie eigen leiders;
het woestijnzand met arbeidersbloed kleuren,
had nooit mogen gebeuren.
strijd op basis van klassebelang,
weet dat elke fractie van de bourgeoisie in binnen-of buitenland,
je uiteindelijk zal weten te nekken,
weet dat je niet aan terrorisme meedoen moet,
het is je medemens die dan boet
octo
Vandaag kwam er weer een beetje meer van jou
Zwervend op bezoek doorheen mijn cellen
Het vertellen lieten we meer door vingertoppen dirigeren
Dit keer, na al die aandacht van ons, voor moeder natuur
Ontdekt, dat ze verdorie ook in ons zit en hoe !
Al een hele reis achter de rug met je
De eerste keer in het bos toen ik je handen in de mijne vouwde
Op een bankje bij het water
En alle leuke dingen die je zei,
Doorheen mijn soms complexe gedachtenconstructies.
Dacht, weer een alleen vriendschappelijke band er bij.
Maar jij citeerde het juist, vandaag;
Nu een paar maand later,
‘grote passies worden uit eenzaamheid geboren’…
Ik weet het, men moet er mee oppassen…
Ze niet zo oplaaien dat ze de rest overwoekeren.
Maar de aura’s hebben gesproken vandaag,
Over trillingen die mekaar heel goed aanvoelen
Over laten gloeien, jonger maken, doen groeien
Over zalfjes van de natuur zelve
Door het zachtjes verven van woorden heen
Aanrakingen kleur geven, schoonheid loven;
We boffen maar met mekaar nu we voelen dat
Je van de liefde veel dieper leven kan.
Dieper ademen en voelen, denken doen en laten geworden.
o
OCTAO
SCHOENEN
ZOALS ZE des MORGENS STAAN
ERMEE IN DE NIEUWE DAG VERDER GAAN
VERZET IEMAND ZE VOOR JE
IN DE NACHT OF MORGEN
BETEKENT NIET MEER OF MINDER ZORGEN
UITEINDELIJK IS HET JIJ
DIE JOUW LEVEN LIJDEN EN VERBLIJDEN DOET
LEIDEN MOET
Routine
Weet, wat begint, heeft een eind.
Eindeloos willen verlengen
Is een kiem van angst
Alles evolueert volgens een cirkel
Van ontstaan en vergaan
En opnieuw beginnen
Wederom, spiritueel verrijkt of verarmd
In de richting van wijsheid
Routine wordt het slechts
Als je verandering blijft tegenhouden
Reis
Naast de reis van alles vóór jou
En in de tochten van je innerlijke communicatie
NU en altijd daarna
Gedachten projecteren reeds de volgende momenten
Kondigen reeds aan
In de wereld van dingen en mensen om je heen
Aanwezig of niet
Naast alle mogelijke gereedschap van de geest
Die ene en ondeelbare
Is er soms ook een tijd van inpakken en reizen
Naar andere stekken, streken, takken
Op wielen, voeten…naar ont-moeten
Weer achterlaten en inruilen voor het andere en de ander
In verscheidenheid deelachtig aan het ene
In feite steeds een verlenging
Van innerlijke rust
Waaruit een hele andere wereld
Geboren wordt
Lijkt te stoppen
Maar altijd verder reist.
Wezens
Wezen. wEssentie. ‘Es’, ‘Het’…grijpbare ongrijpbare
- ZIJN
Voor velen, hoe krijg je de andere, hou je ze ‘klein’
Voor anderen een afwisselend parcours, een weg naar innerlijke rust
Een van negatieve emoties ontdane innercommunicatie
Leidend naar observatie en handelen
Van uit positief gericht innerlijk onverschillig evenwicht
Niet de conflicten mijden, indien onvermijdelijk
De pijnlijke botsingen veelal aan anderen overlatend
Daar omgeving en eigen lichaam en ziel de wijzen leerden
Groeien
Van straling naar cel en dan leren delen
Tot en met vandaag, één van de velen van ’t geheel
Waar je met niemand wil, kan wisselen
Hoogstens wachtend op een nieuwe kans
In een nieuwe dag, jaar, big bang cyclus
Of als onderdeel van de heilige geest in zijn vertakte geheel
Ander universum of genetische zijtak
Maakt niet uit, de verschillen tussen micro en macro
Zijn is zijn, elektronen onvernietigbaar
Gevoelens zich over generaties heen uitzuiverend
Met zoals de lucht en getijden, donker weer en storm
Toch komt daar altijd soms onverwacht, opklaring
Nieuwsankers
Alles willen we vatten, latten er rond, inpakken, verkopen.
Het nieuws van elke dag, men bouwt er rijkdom rond.
Nieuwsankers in het land van de Indiaan,
Eentje met 2 miljard euro ‘vermogen’
In Zwitserland in een handtassenzaak voor superrijken
Buitengevlogen…er is nog hoop.
Verankerd met wat er in de wereld gebeurt ?
Sensatiezucht van velen houdt hun succes in leven
Met duizenden juichen naar een koning
Flippen op een kroning, oh wat mooi !
Het is eenieder gegund.
Maar wat met op straat komen
Tegen onrechtvaardige structuren die duren
Zolang men het eigen bewuste engagement blokkeert
Want alles gaat goed en men heeft nooit anders geleerd
Die anderen zullen zelf wel in opstand komen
Eigen welvaart verwerven en hopelijk welzijn
De oude media, weinig op weg naar wat zou kunnen zijn
Houden het bij het minimaliseren van sociale pijn
Praten scheef wat recht zou moeten zijn
Houden alternatieven zo veel mogelijk uit het licht
Aanvaarden het buitenlandse beleid ten gunste van economen
Allen marionetten van speculatie en zijn telgen op de beurzen octo
Windstil Windspel
Windstil. Opstoot, luchtdans
Bomen schudden mee.
Bladerenballet vol dwarrelende verstrooiing.
Midden de cyclus van vergaan en ontstaan.
Vol volle maanlicht van vorige nachten.
Rusten midden herinneringen
Dingen te doen
Bij herfst al lente proeven
Wachtend op een voorgerechtje winter
Midden dessert herfst
Het hoofdgerecht zou best langer wezen
Zullen we denken na de volgende regendagen
octo 21 october '13
Letterkes maken
Kan je zelfs door alles wit te laten
De bijna leegte die het al omvat
Zet een punt
Kies voor vol of leeg
Je hebt een O
Zet er een beentje aan en oeps…a
Een steeltje aan…b
Maak de cirkel half …c
Een takje rechts…d
Geef de leegte een baantje : e
Of een gekruld staartje : f
Of ietsje plechtiger : g
Zet een hoedje aan een been : h
Of een punt boven een sliding : i
Iets heel naar beneden en naar boven weer : j
Of met fantasiekrul : k
Zet iets stevigs neer : m
Met een beentje minder : n
Doe iets met rollen : r
Of met slingeren misschien : s
Wijs de weg t, T
Gom wat aan de a : u
Neig naar boven : v
Maak het zweven sterker : w
Of het vredesteken : y
En eindig zigzag : z
Om dan met de hoofdletters te beginnen in alle stijlen van windows
octo
Ga zitten en vertel me je verhaal
Wil vandaag niet weten wat je van het weer weer vindt.
Wil weten wat je denkt dat je hier komt doen.
Wil inzicht in met wie je het leven waarom deelt.
Wil dat je over je dromen in de dag en het donker praat.
Wil vernemen welke wegen je opgestuurd werd.
Wil levendig voor me zien, de paden waarvoor Jij koos.
Wil er in komen van welke routes je veel verwacht.
Wil delen wat er echt in je omgaat onder zon en maan.
Wil komaf maken met wat je niet leuk vindt aan bestaan.
Wil uit je laten vloeien wat telt in jouw wezen.
Wil voelen wat er je echt beroerd.
Wil geen prijzen of lonen bespreken.
Wil op jou zelf afgaan en jou laten komen.
Wil de mensen kennen die je me voorstellen wil.
Octo
Internationale gasten uit de hele wereld
Passeerden al aan mijn tafel.
Deelden het mijne.
Westerlingen, Walen, Algerijnen, Chinezen, Turken, Afrikanen, Aziaten, Zuid-Amerikanen , travelers, zigeuners…enz
Niet allen op zoek naar meer welvaart.
Maar met zich, ook een stuk eenvoud.
Die velen al verloren zijn.
Deelden stukjes van hun cultuur.
Brachten wat zonneschijn in de winter.
Wilden werken, vaak verhinderd, bij hen en hier.
Probeerde hen onze inzichten uit de wereld van de arbeid
over te brengen, ging in gesprek over filosofie en zo meer.
Organiseerde ontmoetingen met mensen van hier,
individuen of groepen.
Keken en argumenteerden samen.
Culinaire uitwisseling ook ons deel.
Gemeenschappelijke noemer, de tegenwerking van de grootbezitters ook.
-octo-
zoveel contentement
kan 't vrijen je bedelen
dat je nog lang er na
weer verlangend...
de billen van de halve maan...
zou willen strelen
Flip konijn
Kwam aan in de tuin
Flip konijn plat op de buik
Zijn knabbelbestaan ineens vergaan
Had van de mensen geen schrik
Vrolijk rondhuppelend, hier ben ik
Begon zijn leven in een klein hok met twee
Al bij al leek hij wel tevree
Konijntjes konden ze niet meer maken
Dat waren dierenartsenzaken
Op een dag moesten ze er weg
Belanden bij goei mensen in een tuin met heg
Wat een paradijs was dat nu
Met alle dagen groenten op ’t menu
Om te slapen in een echt konijnenkot kruipen
En de hele tijd tussen malse groen sluipen
Maar Flip kwam alleen te staan in de lente
Nooit geweten of ’t een zij was of konijnventje
Het kleine tuintje was inmiddels kaal gevreten
Weldra werd Filip in een grotere tuin welkom geheten
Met Bretangnaise de kip en Jullekke Krapulleke de haan
Zou Flip voortaan als vrienden door het leven gaan
En vloekte ik al eens op zijn konijnebonen
Je zal zien volgend jaar lente is ’t hier eens zo schone
Hij had een eenzame blik in zijn dode ogen
Flip jong, velen hebben je gemogen
Ook een konijn heeft nood aan niet een salaadje,
Maar aan af en toe een praatje
Soms kwam hij zelfs om een bijna aatje
Zijn omgekeerde fruitbak waar hij zo graag in verbleef
Staat nu leeg
Hij is weg, richting konijnenhemelsteeg
octo
Het leven kort af
Ik kan de tijd voelen krimpen
Veel vervulling gehad
Recht evenredig obstakels ook
Best gedaan.
Voor wat men heeft, gewerkt
Nooit gestolen
De ziel van eigen zijn
En het zijn van anderen geraakt
Heel veel bijna afgemaakt
Wat rest is voor de volgenden
Want het leven deint ook heel veel uit
En toch, telkens weer, kort het af.
In jeder frau
Steckt genau
Wie Sie auch ausseht,
Geworden ist
Ein teil des sorgsames Mädel
Von daheh.
Ze gaan, ze komen
En bij leven, je beseft wel, eens voor of na jezelf
Houdt hun lichaam op met zijn
De meesten geloven ook wel dat
Alles daarmee is gezegd en geschreven
Dat ze niet meer of nauwelijks gaan verder leven
Het is maar wat je gelooft dat je uiteindelijk steeds weer verder brengen of bevriezen zal.
Aldus van op dit goddelijk balkon met zicht op Pécrot beschreven
Via het ochtendkuieren van de 70 jarige bompa met 7 kleinkinderen beschreven
Getekend door zijn militaire vader en kinderzorgen en andere
Vermijdbare ook
Gezegend door zijn Normandië
Gegeseld door het stoffelijke soms, familie van familiebanden
En te bang dat alles gestolen wordt of stopt
Sint Joris Weert Chalet
Donkere merel geelgebekt
Fluit voor mij ook zijn lied
Hoog op het topje van een dennenkunnen
Herinnerd me aan de oorlog in Servenland
Ook al weer destijds in de 90er jaren twintigste eeuw
Altijd immer weer uitgelokt en bedwongen
Eenieder volgt het draadje van zijn leven weer
Van ’s morgens vroeg
Maar zingen van in de ochtend
Meestal zijn het de vogels wel, oef.
Of zij aan mijn zij, goe voor ons bei
Levenslang
Speelt men dochter of zoon of o-ma o-pa, schoon kind
Vaak teveel willen wie anderen willen dat je bent
En je dan maar wegcijferen in die rol
Vanwege de vorige domino’s
Kan het vaak niet anders
Toch hebben gedurfde eigen keuzes
Een verfrissend affect effect
Het ouderlijke bed
Zus vervangen, was aan zee
Oudje in bed, opvang nodig
Haar echtelijke bed van weleer leeg
Zij beneden in rust, altijd op de rug, immobiel
Kan niet meer anders of verbeteren
Totaal ineen gegroeid, ook van schrik
Niet alleen van te veel te werken
Van die granaatscherf ook, uit dat vliegtuig
Van de genetica
Beetje van alles en meer samen
’s Morgens een open venster, grijze lucht
Horizontale lijn van de zift er voor
Evenwijdig met het dak van de hangaar
Dan naar mijn domeintje in de natuur
Pracht, hoge bomen, water en stilte
Cultuur en teruggetrokkenheid binnen
Mooi om de dag mee te beginnen
Ouder zijn ze geworden
Mensen die je vroeger kende
Zowel als de anderen, nieuwe er bij gekomen
Is oud worden niet gewoon
Jong proberen blijven
Tegen de wetmatigheden van het zijn in
En wat is jong blijven dan ?
Je verzetten tegen niet geloven in het leven
In de allesomvattende zin er van
Geloven ook dat je
Niet alleen op je allerlaatste dag
Dat jong zijn gewoon meeneemt
Samen met de intelligentie van het leven
En de opgedane kennis en vrijheid-wijsheid
En als ik dood zal zijn, zal ik vragen
Zitten de duiven in de late herfst en winter
Nog onder de zonnekanten van de kerktoren van Meldert St Hermelindis, naam van mijn meter ?
Wordt de trap van de kerk van Gottechain nog onderhouden ?
(of kunnen we al zonder ketenen ?)
Valt het herfst namiddag licht nog zacht door de keukenramen van diegene die honing maakt en is de kleur van de honing nog dezelfde ?
En is er toch niet weer een reden voor een naöorlogse ‘rue des déportés’ ?
Is de jonge fietser op de steile heuvels uit bijna nimmer een dal een 2de Philip Gilbert geworden ?
Staat dat en dat huis er nog ?
Of geniet ik van alle opgedane wijsheid en laat ik af en toe nog eens iets doorsijpelen op een manier die ik in dit leven soms wel begrijp ?
21:52 Gepost in h) Dagboekpoëzie vanaf 2007 | Permalink | Commentaren (0)